มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1700

แม้ว่าจะเป็นผู้เก่งกาจราชาเทพช่วงปลายจะพบสถานที่แห่งนี้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ถูกขัดขวางโดยค่ายเทพระดับ 7 เหล่านี้ แต่การที่จะทะลวงผ่านสิ่งกีดขวางนั้นก็ต้องใช้พลังและความพยายามอย่างมาก

หลังจากผ่านไปหลายสิบค่ายกลติดต่อกัน ตัวสำนึกของหลัวซิวก็รู้สึกว่ามีประตูหินปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

หลัวซิวสรุปได้ว่าถ้ำหินนี้น่าจะถูกสร้างขึ้นมาโดยมนุษย์ และมีประตูหินอยู่ข้างในนี้ ซึ่งน่าจะคล้ายกับถ้ำ

นอกจากนี้ยังมีค่ายกลเหนือประตูหิน แต่ยอดเยี่ยมกว่าค่ายเทพระดับ 7 ที่เขาพบระหว่างทาง ไม่เพียงแต่ระดับของค่ายกลที่สูงเท่านั้น แต่เทคนิคการสร้างก็สูงเช่นกัน

หลังจากอนุมานด้วยตัวสำนึกแล้ว ยันต์ค่ายรูปแบบที่ซับซ้อนก็ปรากฏขึ้นบนประตูหิน แม้แต่หลัวซิวยังใช้เวลานานในการอนุมานวิธีชเปิดประตูหิน

เมื่อมาที่นี่ เขามีการคาดเดาในใจ เจ้าของของค่ายเทพระดับ 7 เหล่านั้น น่าจะเป็นของผู้ที่มาภายหลัง ผู้ที่สร้างถ้ำหินนี้และเรือนถ้ำนี้ถึงจะเป็นผู้เก่งกาจที่ทิ้งยันต์ค่ายไว้บนประตูหิน

ผนึกค่ายด้วยมือสองข้าง ยันต์ค่ายหนึ่งค่อย ๆ ควบแน่นบนมือของหลัวซิว เขายกมือขึ้นและกดยันต์ค่ายกลลงบนประตูหิน ประกายแสงวาบหายไปในพริบตา

ครืน...

ประตูหินถูกเปิดออกด้วยความสั่นสะเทือน กลิ่นเน่าโชยมาทำให้หลัวซิวย่นคิ้ว

เขาไม่ได้เข้าไปทันที แต่ส่งตัวสำนึกแทรกซึมเข้าไปก่อน พบว่าหลังประตูหินคือเรือนถ้ำหนึ่งตามที่เขาคาดไว้

ยิ่งกว่านั้นขอบเขตของเรือนถ้ำนี้ไม่ใหญ่นัก นอกจากห้องหลักแล้วยังมีห้องรองอีกสองห้อง

หลังจากยืนยันว่าข้างในไม่มีอันตราย หลัวซิวถึงจะเดินเข้าไปและเห็นโครงกระดูกสองชิ้นในห้องหลัก