มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1710

“ฆ่ามัน!”

ชายผู้เป็นผู้นำของตระกูลโปได้ยินดังนั้น เจตนาสังหารอันแรงกล้าก็ปรากฏขึ้นในแววตาของเขา และออกคำสั่งออกไปอย่างเด็ดขาด

ทันใดนั้น ราชาเทพยี่สิบกว่าคนด้านหลังของเขาก็พากันลงมือ คนเหล่านี้ไม่ได้เข้าไปใกล้ ๆ แต่เป็นการสำแดงพลังอมตะ อัญเชิญนักยุทธ์ของขลัง รวมกันตรึงร่างของหลัวซิวเอาไว้ และโจมตีเข้าไป

หลังจากการโจมตีเหล่านี้ใกล้เข้ามา วิชาห้ามค่ายกลของตำหนักปีศาจเพลิงกลับไม่ได้ปรากฏขึ้นมา สิ่งนี้ทำให้ทุกคนต่างพากันประหลาดใจมากกว่าเดิม เห็นได้ชัดว่าตัวต้องห้ามของตำหนักปีศาจเพลิง ดูเหมือนว่าจะถูกทำลายแล้วจริง ๆ

ไม่เช่นนั้นหากเป็นเวลาปกติ เมื่อใดก็ตามที่มีคนโจมตี ตัวต้องห้ามก็จะต้องถูกกระตุ้นจึงจะถูก

หลัวซิวที่อยู่ด้านหน้าหยุดฝีเท้าลง ระยะห่างออกไปหลายร้อยเมตรสำหรับราชาเทพนั้นมันไม่ได้มีผลแต่อย่างใดเลย ผู้อื่นสามารถที่จะโจมตีเขาได้อย่างง่ายดาย

ในตอนที่เขาลงมือคลายค่ายกลในนั้น เขาก็รู้ได้ทันทีว่าต้องมีคนคิดจะฆ่าเขาอย่างแน่นอน

ปัง!

ปีกเทพทะลุฟ้าไร้มลทินสยายออกด้านหลังของเขา ร่างของเขาสั่นไหว จากนั้นก็หายไปจากตรงนั้นทันที ใช้ความเร็วที่รวดเร็วที่สุดพุ่งเข้าไปยังตำหนักปีศาจเพลิง

เหตุที่เขาไม่เลือกที่จะลงมือต่อคนเหล่านั้น นั่นก็เพราะว่าระดับวิชาห้ามค่ายกลของที่นี่มันสูงเกินไป เขาอาศัยเพียงการสัมผัสรู้และการคาดคะเนด้านค่ายกลของตนเอง อย่างมากก็ทำได้เพียงให้ตัวต้องห้ามของตำหนักปีศาจเพลิงหยุดการโคจรลงชั่วคราว เมื่อค่ายกลฟื้นฟูกลับมาโคจรดังเดิม ก็ยังคงจะระเบิดจิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวออกมาเช่นเดิม

เมื่อเห็นเขาบินตรงไปยังประตูใหญ่ของตำหนักปีศาจเพลิง ส่วนตัวต้องห้ามอัสนีโลหิตก็ยังคงไม่ปรากฏขึ้นมาอยู่ดี ทำให้คนอื่นมั่นใจมากขึ้นว่าตัวต้องห้ามนั้นได้ถูกทำลายไปแล้วจริง ๆ

“ตามไป!”

โดยมีตระกูลโปเป็นผู้นำ ยอดฝีมือราชาเทพราวร้อยกว่าคนก็เคลื่อนไหวพร้อมกัน ทุกคนต่างสำแดงวิชากลไกที่ตนเชี่ยวชาญออกมา