มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1724

ตำหนักแห่งนี้ ไม่ได้มีชื่อว่าตำหนักปีศาจเพลิง แต่เป็นตำหนักปีศาจหลอม เป็นของขลังจ้าวมหาเทพที่จักรพรรดิเทพมหาวาลกลั่นออกมาตอนที่ยังไม่บรรลุมรรคผล

อาศัยคุณธรรมพิเศษของวังมหาวาล นางสามารถควบคุมเศษเสี้ยวของพลังจากตำหนักปีศาจหลอมได้ มีความเป็นไปได้เล็กน้อยที่จะผนึกคนผู้นี้ไว้ในตำหนักปีศาจหลอม

เหตุผลที่นางลังเล ก็เป็นเพราะเสิ่นปิงหยูไม่แน่ใจ เพราะระดับของตำหนักปีศาจหลอมนั้นสูงเกินไป พลังของนางมีจำกัด เมื่อใดก็ตามที่ล้มเหลว เย่ห้าวหรานต้องเอาคืนเป็นแน่ บางทีนางอาจจะตายอยู่ที่นี่ก็เป็นได้

เสิ่นปิงหยูเป็นผู้หญิงที่ฉลาด นางรู้ดีว่าแม้ในอนาคตนางจะกลายเป็นเทพธิดา ก็ยังต้องสร้างกองกำลังผู้สืบทอดโดยตรงภายในวังมหาวาล เช่นเดียวกับที่นางเลือกจู้เทียนหลงตอนที่อยู่นอกตำหนักปีศาจเพลิง นั่นก็เพื่อฝึกฝนให้เป็นกองกำลังของตนเอง

แต่เย่ห้าวหรานนี้ช่างลึกลับยิ่งนัก ถ้าสามารถเป็นเพื่อนกับเขาได้ บางทีเขาอาจจะช่วยตนเองได้ในอนาคต

ต่างจากอัจฉริยะอื่น ๆ ที่ลงมาจากโลกาชั้นฟ้า เสิ่นปิงหยูไม่เคยประเมินคนอื่นต่ำเกินไป ต่อให้เป็นนักยุทธ์แห่งโลกามนุษย์ ไม่จำเป็นว่าจะมีระดับการดำรงอยู่ที่แตกต่างกัน

ในขณะที่เสิ่นปิงหยูลังเลอยู่ครู่หนึ่ง หลัวซิวผลักประตูและเดินออกไป ในเวลานี้หากนางต้องการต่อสู้ต่อไป ก็สายเกินไปแล้ว

นางถอนหายใจและพูดกับตัวเองว่า “หวังว่าการเลือกของข้าในวันนี้จะไม่ใช่ความผิดพลาด”

เธอไม่ได้เดินออกไป แต่ทำมือทั้งสองเป็นตราประทับ ใช้เคล็ดฟ้าดินมหาวาลสำแดงวิชาอาถรรพณ์วิชาหนึ่ง วางแผนที่จะเก็บตำหนักปีศาจหลอมนี้ไป

เหตุผลหนึ่งที่นางไม่ได้ลงมือไป ก็รวมเรื่องที่เย่ห้าวหรานรู้เกี่ยวกับเคล็ดฟ้าดินมหาวาลด้วย เพราะในตอนที่มีเย่ห้าวหรานอยู่ นางไม่กล้าผลีผลามใช้วิชาอาธรรพ์นี้

วิชาอาถรรพณ์นี้บันทึกอยู่ในวังมหาวาล เป็นคุณธรรมพิเศษที่ควบคุมตำหนักปีศาจหลอม

“โครม……”

ทางหลัวซิวที่เพิ่งเดินออกมาจากตำหนักปีศาจเพลิง ก็สัมผัสได้ถึงตำหนักที่สูงตระหง่านด้านหลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง