มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1725

“เชื่อว่าด้วยพลังของศิษย์พี่เย่น่าจะสามารถหลบหลีกออกไปได้ ข้าออกไปก่อนแล้วกัน”

เสิ่นปิงหยูไม่ได้มีความลังเลแม้แต่น้อย พูดกับหลัวซิวประโยคหนึ่ง จากนั้นก็หนีออกไปทางช่องว่างพร้อมกับร่างที่กระพริบ แม้ว่านางจะแข็งแกร่งมาก แต่นางก็ไม่สามารถต้านทานการล้อมโจมตีของราชาเทพจำนวนมากได้อย่างแน่นอน

หลังจากหลบหนีจากการถูกล้อม นางก็โบกมืออัญเชิญเรือหยกออกมา พากลุ่มคนตระกูลจู้หายไปอย่างไร้ร่องรอยในทันที

“ปัง!”

การโจมตีนับไม่ถ้วนถาโถมใส่ตัวของหลัวซิ่วในคราวเดียว ท่ามกลางการโจมตีเหล่านี้ ส่วนใหญ่ไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับร่างเนื้อของเขาร่างยุทธ์ได้ แต่การโจมตีของกึ่งมกุฎเทพทั้งห้านั้นต่างออกไป เขาไม่กล้าที่จะต้านไปอย่างง่าย ๆ ได้

เขาโบกมืออัญเชิญสำนักเต๋าเสวียนเทียน การโจมตีนับไม่ถ้วนตกลงบนประตูสำนักเต๋า มั่นใจว่านี่คืออัญมณีแห่งพรสวรรค์ชิ้นหนึ่ง ยากที่จะเสียหาย มิฉะนั้น ภายใต้การโจมตีที่ทรงพลังเช่นนี้ ต่อให้เป็นราชาแห่งศัสตราวุธชั้นยอด ก็ยังต้องแหลกสลายไป

หลังจากนั้น ปีกเทพทะลุฟ้าไร้มลทินก็สยายอยู่ที่ด้านหลังของเขาในทันที ปีกสีเงินขาวทั้งแปดสั่นไหว โคจรกฎปริภูมิและกฎความเร็ว เสียงซวบดังขึ้นก็พลันหายไปจากจุดนั้น

ผุ! ผุ! ผุ! ……

เขาพุ่งชนเข้าไปโดยตรง นักยุทธ์ราชาเทพช่วงกลางหลายคน ถูกเขาชนจนแหลกสลายกลายเป็นละอองเลือด ความเร็วของเขาเต็มอัตรา และหายไปในขอบฟ้าอันไกลโพ้นราวกับสายฟ้าฟาด

“ตามไป!”

ผู้คนมากมายต่างก็ไม่พอใจ พากันสำแดงวิชากลไก รวมถึงของขลังเหาะเหินรีบบินตามไป

แต่เพียงครู่เดียว หลัวซิวได้หายไปอย่างสมบูรณ์ สลัดคนเหล่านี้ไว้ด้านหลังโดยไม่สามารถติดตามร่องรอยได้