มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1746

หยุนไฉยีโยนฮู้หนึ่งออกไปโดยไม่ลังเล ม่านแสงดินเหลืองก็โผล่ออกมาเพื่อปกป้องร่างกายของนางทั้งหมด

บูม!

เกิดเสียงดังก้องกังวาน หยุนไฉยีรู้สึกถึงพลังที่รุนแรงอย่างยิ่งที่พุ่งเข้าหานาง ม่านแสงที่สร้างขึ้นโดยฮู้ป้องกันระดับมกุฎ ทำให้เกิดเสียงแตกและรอยแตกหลายอันก็เปิดออก

หลังจากนั้น มือใหญ่ก็ตบลงมา ม่านแสงป้องกันก็แตกออกจากกันเป็นเสี่ยงๆ หยุนไฉยีรู้สึกถึงอันตรายที่รุนแรงมาก แต่รู้สึกว่าปริภูมิรอบตัวถูกกักขัง แม้แต่การเคลื่อนไหวก็ช้าลงหลายเท่า

“ปริภูมิผูกมัด ลดเวลา!?”

หยุนไฉยีเกิดในโลกาชั้นฟ้า ดังนั้นนางจึงมีความรู้มาก แต่ในวินาทีต่อมา มือใหญ่ได้จับลำคอของนางไว้ ภาวะขาดอากาศหายใจถูกส่งขึ้นมา

“ชีวิต ความตาย เวลา ปริภูมิ!”

ในใจของหยุนไฉยีมีความสยองขวัญที่ไม่สามารถแสดงออกมาเป็นคำพูดได้ กฎทั้งสี่ชั้นยอดของจักรวาล คน ๆ นี้ได้ฝึกฝนหมด และอย่างน้อยดูเหมือนว่าจะฝึกฝนถึงแดนดั้งเดิมขั้นที่ 5

“น่ากลัวเกินไปแล้ว เขาคือใคร?” ในใจหยุนไฉยีรู้สึกหวาดกลัวมาก ในขณะนี้ชีวิตของนางอยู่ในมือของอีกฝ่ายหนึ่ง เพียงแค่คิด นางก็จะตายโดยไม่มีที่ฝังศพของนาง

“ไอ้เวร!”

หลิวเทียนลู่โกรธจัด หลัวซิวโจมตีเร็วเกินไป และเขาไม่ลังเลที่จะเปิดเผยความแข็งแกร่งของเขา เขาจับหยุนไฉยีในการเผชิญหน้าเพียงครั้งเดียว ดังนั้นเขาจึงไม่มีโอกาสเคลื่อนไหวเพื่อช่วยเหลือนาง

“ปล่อยนางซะ!” หลิวเทียนลู่ตะโกนอย่างเย็นชา