มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1759

สรุปบท บทที่ 1759: มหายุทธ์ สะท้านภพ

สรุปตอน บทที่ 1759 – จากเรื่อง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม

ตอน บทที่ 1759 ของนิยายประวัติศาสตร์เรื่องดัง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดยนักเขียน หลงเซียว-มังกรคำราม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

แน่นอนอยู่แล้วการเลือกเส้นทางนี้เป็นการแบกรับภารกิจอันหนักหน่วง เนื่องจากวัฏสงสารโบราณทลายสูญสิ้นไปยาวนานอย่างไม่รู้จบแล้ว การที่จะทำให้พลังวัฏสงสารสูงสุดปรากฏขึ้นมาอีกครั้งนั้น จึงเป็นสิ่งที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย 

และการคงอยู่ของตัวมรณานั้น ก็คือธาตุทิพย์ที่กำเนิดมาจากการสร้างวัฏสงสารของจ้าววัฏสงสารรุ่นแรก หากมองว่าวัฏสงสารโบราณเป็นอัญแห่งบรรลุของจ้าววัฏสงสารรุ่นแรก ชั้นนั้นก็สามารถเรียกตัวมรณาว่าเป็นญาณแห่งของขลังหรือจิตภัณฑ์ได้เช่นกัน

ลูกแก้วความเป็นตาย ตำหนักวัฏสงสาร ล้วนเป็นสิ่งที่กลายมาจากเศษชิ้นส่วนของวัฏสงสารโบราณหลังทลายสูญสิ้น และสามารถมองว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายตัวมรณาได้เช่นกัน

ในส่วนของสาเหตุที่ตัวมรณาบอกว่าศักยภาพของหลัวซิวแข็งแกร่งนั้น กลับเป็นเพราะเขาเป็นผู้ที่ฝึกคู่ในนอก

วิชาวัฏสงสารฝึกนอก สิ่งที่ฝึกคือวิถีแห่งกฎที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างกฎฟ้าดิน สรรพวิชาล้วนอยู่ในจำพวกวัฏสงสาร ซึ่งครอบคลุมทุกอย่างและไม่อาจมีสิ่งใดมาเทียบเคียงได้

และศักยภาพที่แท้จริงของหลัวซิวอยู่ที่ฝึกในตนของเขา ยิ่งกว่านั้นคือผลสำเร็จสูงกว่าวิชาวัฏสงสารฝึกนอกด้วยซ้ำ 

“จ้าววัฏสงสารรุ่นแรกเคยกล่าวไว้ว่า เมื่อฝึกในตนวิญญาณจะถึงขีดสุด ซึ่งสามารถอยู่เหนือฟ้าดิน อยู่เหนือวัฏสงสาร”

“ทว่าพละกำลังของมนุษย์คนหนึ่งมีขีดจำกัด ในเมื่อเจ้าฝึกคู่ในนอกจึงถูกลิขิตไว้แล้วว่าต้องใช้เวลาอย่างมาก หากเจ้าอยากแข็งแกร่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ก็ทำได้เพียงตั้งใจเดินเส้นทางใดเส้นทางหนึ่ง มาตรแม้นว่าเป็นจ้าววัฏสงสารรุ่นแรก ก็เน้นวิชาวัฏสงสารฝึกนอกเป็นหลัก ฝึกในตนเป็นเสริม”

“หากเจ้ายึดมั่นในความคิดตนเลือกที่จะเดินเส้นทางฝึกคู่ในนอกละก็ ข้าพูดได้แค่ว่าเส้นทางนี้มันจะยากลำบากมาก ๆ ยิ่งกว่านั้นคือมีโอกาสที่เจ้าจะบรรลุฝึกนอกฟ้าดินหรือฝึกในตนไม่ถึงขีดสุดทั้งคู่”

อีกทั้งวัฏสงสารโบราณทลายสูญสิ้น จ้าววัฏสงสารทั้ง 9 รุ่นดับสลายสูญสิ้น ซึ่งเช่นนี้ก็หมายความว่ายังมีผู้ที่แข็งแกร่งกว่าจ้าววัฏสงสารคงอยู่มิใช่หรือ?

หลัวซิวส่ายหน้าไปมา เขาค้นพบว่ายิ่งตัวเองเข้าใจเรื่องต่าง ๆ มากขึ้น ก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองเล็กน้อยมากขึ้น อย่าว่าแต่ระดับจ้าววัฏสงสารเลย ถึงแม้จะเป็นจักรพรรดิเทพ สำหรับเขา ณ ปัจจุบันแล้ว จักรพรรดิเทพก็ยังเป็นระดับความสูงที่เขาทำได้เพียงแหงนหน้ามองและไม่อาจบรรลุได้

“แล้วถ้าหากข้าฝึกคู่ในนอก ฝึกทั้งสองสิ่งให้ถึงขีดสุด ก็จะแข็งแกร่งกว่าจ้าววัฏสงสารรุ่นแรกใช่หรือไม่?”หลัวซิวหรี่ตาลงเล็กน้อย 

เขาก็เป็นคนที่มีความทะเยอทะยานคนหนึ่งเช่นกัน สิ่งที่เขาแสวงหาคือขีดสุดของวิถียุทธ์ เพราะฉะนั้นเขาจึงต้องกำหนดเป้าหมายที่ยากที่จะบรรลุให้แก่ตัวเอง ปลุกเราให้ตัวเองก้าวไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง กระทั่งอยู่เหนือทุกคน!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ