สรุปเนื้อหา บทที่ 1781 – มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
บท บทที่ 1781 ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ ในหมวดนิยายประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“มึงคิดที่จะทำอะไร?”ชายร่างยักษ์หันหลังกลับมาจ้องมองหลัวซิวอย่างระแวดระวัง ถึงแม้ออร่าผลการฝึกตนของคนดังกล่าวจะไม่แข็งแกร่งมากเท่าไหร่นัก ทว่าจิตที่จะฆ่าเมื่อครู่นี้กลับน่าสยดสยองมาก ๆ ทำให้ผลการฝึกตนราชาเทพขั้น 9 อย่างเขายังรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึง
“ส่งแก้วเทวชั้นกลางสามร้อยล้านชิ้นมา เราทั้งสามคนคนละร้อยล้านชิ้น”หลัวซิวค่อย ๆ พูด
“มึง……”
เมื่อชายร่างยักษ์ได้ยินคำพูดดังกล่าว เขาก็รู้สึกโกรธมากจนใบหน้าแดงเถือกขึ้นมาในทันที เมื่อครู่เขายังปากดีรีดไถแก้วเทวชั้นกลางสามร้อยล้านชิ้นจากฝ่ายตรงข้ามอยู่เลย บัดนี้ตัวเองกลับถูกฝ่ายตรงข้ามรีดไถอย่างนั้นหรือ?
เมื่อหนิงหานยู่ที่อยู่ข้าง ๆ เห็นว่าใบหน้าของชายร่างยักษ์แดงก่ำดั่งตับหมู จึงหัวเราะออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ ฉียู่หรงก็กระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อยเช่นกัน ทว่าอุปนิสัยของนางค่อนข้างสุขุม ดังนั้นจึงไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรออกมาผ่านสีหน้า
นางมองใบหน้ามุมข้างของหลัวซิวรอบหนึ่ง จู่ ๆ ภาพเหตุการณ์ครั้นเมื่อผู้ชายคนนี้ยืดอกออกมาเผชิญหน้ากับฉีเฉียวซานในแดนมกุฎเทพก็ปรากฏขึ้นมาในสมอง ใบหน้ามุมข้างของเขา ณ เมื่อนั้นก็เป็นอย่างบัดนี้เช่นกัน
“ลึกลับ แข็งแกร่ง……ผู้ชายที่ไม่เสียเปรียบให้ผู้ใด”ไม่รู้เพราะเหตุใด ฉียู่หรงรู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองร้อนผ่าวขึ้นมาเล็กน้อย ราวกับใบหน้ามุมข้างที่คมชัดได้รูปและดูแข็งแกร่งหนักแน่นนั่นได้ประทับลงส่วนลึกของหัวใจนางโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวแล้ว
“ส่งแก้วเทวชั้นกลางออกมาสามร้อยล้านชิ้นแล้วกูจะปล่อยมึงไป มิเช่นนั้นตาย”หลัวซิวทำเสียงหึอย่างเยือกเย็น ฝ่ายตรงข้ามบังอาจขู่เข็ญตัวเอง เขาจะปล่อยเจ้าหมอนี่ไปง่าย ๆ ได้อย่างไร?
“ยังคงเผด็จการมาก ๆ ……”ฉียู่หรงรู้สึกว่าตัวเองหลงใหลในใบหน้ามุมข้างอันไร้ที่ตินี่ของผู้ชายคนนี้แล้ว
“มึงอย่าทำเกินไปหน่อยเลยนะ!”
ชายร่างยักษ์กําหมัดแน่น พลังออร่ารอบกายลอยขึ้นสูง แล้วพูดด้วยใบหน้าที่หม่นหมอง: “ถ้าเกิดลงไม้ลงมือกันละก็ มันไม่มีประโยชน์อะไรต่อพวกเราทั้งสองฝ่าย”
“พูดเช่นนี้หมายความว่ามึงไม่ยอมส่งแก้วเทวชั้นกลางสามร้อยล้านชิ้นออกมาสินะ?”
หลัวซิวก้าวเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ภายใต้การโคจรกฎปริภูมิ จึงประกอบเป็นพลังแห่งการพันธนาการที่ทรงพลังภายในพริบตา
วินาทีนี้แววตาของคนจำนวนมากที่มองไปทางหลัวซิวอีกครั้งมีความประหวั่นพรั่นพรึงและหวาดกลัวปนอยู่ บนเรืออนัตตาไม่มีการห้ามฆ่าผู้อื่นแต่อย่างใด คนหนุ่มที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ไม่มีผู้ใดยินดีที่จะไปหาเรื่องด้วยหรอก
ยิ่งกว่านั้นคือมีคนเดาว่าผู้ที่ลงมือโจมตีนี้ มีโอกาสเป็นมกุฎเทพคนหนึ่งที่ปิดบังผลการฝึกตนของตัวเองสูงมาก ๆ !
“พี่เย่ท่านเก่งกาจเกินไปแล้ว”
แม้จะเคยได้ยินพี่สาวตัวเองพูดถึงผลงานการต่อสู้ของหลัวซิวแล้ว แต่การได้ฟังและการได้เห็นเองกับตานั้น มันแตกต่างกันคนละขั้วอย่างแน่นอน
หนิงหานยู่มองหลัวซิวด้วยใบหน้าที่เลื่อมใสศรัทธา อุปนิสัยอย่างหญิงสาวในวัยนาง ภายในจิตใจจะมีความรู้สึกเคารพเลื่อมใสต่อผู้แข็งแกร่งแฝงอยู่
หลัวซิวเอาแหวนเก็บของของชายร่างยักษ์มา ภายในมีราชาแห่งศัสตราวุธสองชิ้น ชิ้นหนึ่งชั้นสูง ชิ้นหนึ่งชั้นกลาง ไม่มีแก้วเทวชั้นสูง แก้วเทวชั้นกลางมีไม่ถึงพันล้าน และยังมีวัตถุดิบต่าง ๆ อีกมากมาย ส่วนสุดท้ายนั้นก็คือป้ายบัญชาการขึ้นเรือสีทองแดง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...