มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1794

ในระหว่างที่พูดอยู่นั้น ผู้คุมกฎชุดคลุมยาวทองผู้นี้ก็มองไปทางนักยุทธ์ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามแล้วพูด: “แร่อนัตตาถือเป็นสมบัติที่หาพบได้น้อย หากเจ้ายินดีละก็ สามารถตีราคาเป็นแก้วเทวขายให้ทางเรา หากเจ้าอยากเก็บไว้เองก็ไม่มีปัญหาใด ๆ อยู่แล้ว”

“ข้าสามารถเก็บไว้ได้จริงหรือ?”นักยุทธ์คนดังกล่าวถามอย่างระมัดระวัง เขาเป็นเพียงนักยุทธ์แดนราชาเทพขั้น 8 คนหนึ่ง เขาที่อยู่บนเรืออนัตตาไม่ใช่คนใหญ่โตอะไรเลยด้วยซ้ำ 

“ได้อยู่แล้วสิ เรืออนัตตายอดอัมพรหมายเลข 3 ของเรามีความน่าเชื่อถือมาก ๆ มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว”ผู้คุมกฎชุดคลุมยาวทองยิ้มพลางตอบกลับ

“เช่นนั้นข้าจะขอเก็บไว้เองขอรับ!”นักยุทธ์ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามลังเลใจเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ทำการตัดสินใจ

หลัวซิวสังเกตสิ่งของที่ผู้อื่นส่งให้เรืออนัตตามาโดยตลอด นอกจากเรืออนัตตาจะตรวจสอบแหวนเก็บของของทุกคนแล้ว ในขณะเดียวกันก็มีตัวสำนึกที่คลุมเครือดวงหนึ่งคอยตรวจสอบตัวหยั่งรู้และจุดตันเถียนของทุกคนเช่นนั้น 

สำหรับนักยุทธ์แล้ว ตัวหยั่งรู้และจุดตันเถียนก็เป็นที่ที่สามารถเก็บสมบัติได้เช่นกัน เห็นได้ชัดเจนเลยว่าเรืออนัตตาก็กำลังตรวจสอบอยู่ว่ามีผู้ใดแอบครอบครองสิ่งของหรือไม่

ดาวเคราะห์ดึกดําบรรพ์ที่ยังไม่เคยถูกบุกเบิกหนึ่งดวง ภายในจะมีสมบัติอย่างไรคงอยู่นั้น ไม่มีผู้ใดสามารถพูดได้เต็มปากเลย

มีเพียงสิ่งเดียวที่สามารถยืนยันได้ก็คือเมื่อผ่านพ้นกาลเวลาที่ยาวนานอย่างไม่รู้จบ ดาวเคราะห์ดึกดำบรรพ์ทุกดวงล้วนมีทรัพย์สินที่เยอะดุจมหานทีแฝงซ่อนอยู่แน่นอน

แต่ทว่าดาวเคราะห์ดึกดำบรรพ์ในจักรวาลมีน้อยเกินไปจริง ๆ ตลอดช่วงกาลเวลายาวนานที่ผ่านมา ดาวเคราะห์ดึกดำบรรพ์ส่วนมากล้วนถูกนักยุทธ์สำรวจหมดแล้ว