มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1801

“นี่คือ?”หนิงหานยู่นำตัวสำนึกแผ่เข้าไปสำรวจภายในม้วนหยก ก่อนจะมองไปทางหลัวซิวด้วยความสงสัยเล็กน้อย

“พวกนางคือเพื่อนผู้ยุทธ์ของข้า เนื่องจากเหตุผลบางอย่างจึงแยกจากกับข้าไป หากมีความเป็นไปได้ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถช่วยข้าสืบเสาะข่าวคราวที่เกี่ยวข้องกับพวกนางหน่อย ทว่าโปรดระวังด้วยว่าอย่าให้ผู้อื่นทราบว่าเจ้ากำลังสืบเสาะข่าวคราวที่เกี่ยวข้องกับพวกนางเป็นอันขาด มิเช่นนั้นมันจักนำพาภัยพิบัติที่ยิ่งใหญ่มาก ๆ สู่เจ้า”หลัวซิวพูดกระแทกเสียงต่ำ

หลัวซิวเข้าใจดีมาก ๆ ว่าศักยภาพของตัวเอง ณ บัดนี้ยังไม่เพียงพอที่จะต่อกรกับสำนักเซียนเทียนหยุนได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงใช้ทุกวิถีทางเพื่อสืบเสาะข่าวคราว

หนิงหานยู่เป็นยัยหนูที่ฉลาดคนหนึ่ง เมื่อได้ฟังคำพูดของหลัวซิวแล้ว นางจึงพยักหน้าอย่างเข้มงวดมาก ๆ แต่ภายในแววตากลับมีความหดหู่เล็กน้อยกระพริบผ่านไป 

“พี่เย่มีเพื่อนผู้ยุทธ์แล้วหรือ? อีกทั้งยังมีเพื่อนผู้ยุทธ์สองคนด้วย?”

ไม่เพียงแค่หนิงหานยู่คนเดียวเท่านั้น ภายในจิตใจฉียู่หรงก็หดหู่เล็กน้อยเช่นกัน หลังจากผ่านการอยู่ร่วมกันในช่วงเวลาที่ผ่านมา สำหรับผู้ชายอย่างเย่ห้าวหรานที่ลึกลับและแข็งแกร่งคนนี้ ในฐานะที่เป็นผู้หญิง พวกนางรู้สึกตื่นเต้นหวั่นไหวจนควบคุมตัวเองไม่ได้และเกิดความรักความห่วงใยต่อเขาเล็กน้อยแล้ว

จู่ ๆ ภายในห้องก็เงียบสงบลงไปเล็กน้อย ในช่วงเวลาที่ได้อยู่ร่วมกัน หลัวซิวต้องสามารถสัมผัสได้อยู่แล้วว่าผู้หญิงทั้งสองคนนี้มีความรักความห่วงใยต่อตนเองเล็กน้อย ทว่าเขาแค่แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเท่านั้นแหละ ครั้งนี้สาเหตุที่เขาพูดเรื่องที่ตนมีเพื่อนผู้ยุทธ์ออกมานั้น ก็เป็นการป้องกันไม่ให้ความรู้สึกของพวกนางที่มีต่อตนเองยิ่งอยู่ยิ่งถลำลึก

หลัวซิวไม่อยากแบ่งความสนใจไปที่เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงอีกแล้ว แม้แต่เยว่เอ๋อร์และซีโรว่เขายังปกป้องได้ไม่ดี แล้วจะไปปกป้องคนอื่น ๆ อีกได้อย่างไรเล่า?

ถึงแม้เขาจะมีศักยภาพและพรสวรรค์ที่สูงมาก ๆ ก็ตาม แต่ทว่าสุดท้ายแล้วศักยภาพของเขาก็อ่อนแอมากเกินไป เมื่ออยู่ในมหาโลกาพันสามที่กว้างใหญ่ไพศาลอย่างไร้ขอบเขตนี้ เขาไม่มีค่าอะไรเลยด้วยซ้ำ ผู้แข็งแกร่งจ้าวมหาเทพทุกคนแค่ยกมือก็สามารถสังหารเขาภายในเสี้ยววินาทีแล้ว