อ่านสรุป บทที่ 1841 จาก มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
บทที่ บทที่ 1841 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายประวัติศาสตร์ มหายุทธ์ สะท้านภพ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
“ของขลังจ้าวมหาเทพ?”
เมื่อได้ยินว่าหลัวซิวสามารถเอาชนะท่านฉีที่เป็นมกุฎเทพช่วงกลางได้โดยตรง หลิวเซี่ยหานก็รู้สึกตะลึงเล็กน้อยเช่นกัน
แน่นอนอยู่แล้วว่านางก็แค่รู้สึกตะลึงเท่านั้น เมื่อเผชิญหน้ากับกองกำลังที่ยิ่งใหญ่อย่างสำนักเซียนเทียนหยุน ฝ่ายตรงข้ามบังอาจมาเยือนถึงสำนัก ก็เท่ากับการเดินเข้ามาติดกับดักเอง อย่าว่าแต่ราชาเทพกระจอก ๆ คนหนึ่งเลย ถึงแม้จ้าวมหาเทพมาก็อย่าคิดที่จะจากไปได้อีกเลย
“ถ่ายทอดคำสั่งของข้า……”
ในฐานะที่เป็นเจ้าสำนักน้อยของสำนักเซียนเทียนหยุน จากตัวตนของหลิวเซี่ยหานถึงแม้จะยังไม่มีสิทธิ์สั่งการเหล่าเฒ่าประหลาดระดับจ้าวมหาเทพ แต่ศิษย์ทุกคนในสำนักที่อยู่ต่ำกว่าจ้าวมหาเทพล้วนต้องปฏิบัติตามคำสั่งของนาง
ไม่นานนัก ก็มีศิษย์นับร้อยรวมตัวกันที่ด้านล่างภูเขาหยุนเซียน ซึ่งผลการฝึกตนที่อ่อนที่สุดของศิษย์เหล่านี้คือราชาเทพ และยิ่งมีอีกสิบกว่าคนที่ผลการฝึกตนบรรลุถึงแดนมกุฎเทพ
ราชรถคันหนึ่งที่ถูกลากโดยนกฟีนิกซ์สามตัวลอยอยู่กลางนภา ภายใต้กระโจมรถสีแดงฉาน หลิวเซี่ยหานนอนบนเตียงอัญมณีม่วง ข้างซ้ายของนางคือท่านฉีในชุดคลุมยาวดำที่ได้รับบาดเจ็บจนสีหน้าขาวซีดเล็กน้อย ส่วนข้างขวานั้นคือหงเฟยที่สีหน้าดูงงงวยเล็กน้อย
เนื่องจากมูลเหตุเรื่องเศษใจแห่งศุภร หลิวเซี่ยหานไม่ได้แจ้งเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับหลัวซิวให้หอยอดอัมพรทราบ ขอแค่เพียงได้รับเศษใจแห่งศุภรมา ถึงครานั้นค่อยนำตัวหลัวซิวมอบให้ทางหอยอดอัมพร ก็สามารถขายหนี้บุญคุณให้แก่หอยอดอัมพรได้เช่นกัน ไม่ต้องสมรสกันก็สามารถส่งเสริมให้ทั้งสองสำนักใหญ่ร่วมมือกันได้ด้วยดี
หลิวเซี่ยหานหรี่ตาลงเล็กน้อย มีจุดสีดำหนึ่งจุดปรากฏตรงขอบฟ้าที่อยู่ห่างออกไปไกล มันกำลังบินตรงเข้ามาด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก ๆ
“โฮกก!”
เสียงตะคอกที่ดังลั่นไปทั่วทั้งท้องฟ้าและปฐพีสะท้อนมา ลำตัวที่ดูดุร้ายของอสูรดูดจิตลอยวนอยู่บนนภาสูง หลัวซิวที่อยู่ในชุดคลุมยาวดำใช้มือทั้งสองข้างไขว้ไว้ด้านหลัง ยืนตรงด้วยท่าทางที่ทะนงองอาจ
ด้านล่างภูเขาหยุนเซียน ศิษย์นับร้อยปฏิบัติตามคำสั่งโยกย้ายของหลิวเซี่ยหาน ทุกคนล้วนปลดปล่อยออร่าผลการฝึกตนของตัวเองออกมารวมตัวกัน จนประกอบเป็นอำนาจบารมีที่มากมายมหาศาลพลังหนึ่ง
อายุของศิษย์เหล่านี้ล้วนไม่มาก กาลเวลาที่ฝึกตนก็ไม่เกินหมื่นปี เมื่อมองในมุมภูมิฐานและสถานภาพของมหาโลกาพันสามแล้ว ผู้ที่อายุไขไม่เกินหนึ่งหมื่นปี ล้วนสามารถเรียกได้ว่าเป็นเด็กรุ่นใหม่แล้ว
ในส่วนของผู้ที่มีอายุไม่เกินประมาณสองร้อยอย่างหลัวซิวนั้น โดยทั่วไปแล้วสามารถพูดได้เลยว่าเป็นเพียงเด็กคนหนึ่งเท่านั้น
ที่หลิวเซี่ยหานสั่งการให้ศิษย์ในสำนักลงมือนั้น นางก็อยากดูเช่นกันว่าหลัวซิวใช้วิธีการอะไรสังหารเซียวเฟยกันแน่
อย่างไรเสียเซียวเฟยนั่นก็เป็นศิษย์ใจกลางของหอยอดอัมพร ศักยภาพของตัวเขาน่าจะสามารถต่อกรกับมกุฎเทพขั้นปฐมภูมิได้ หลัวซิวนี่เพิ่งฝึกตนได้เพียงประมาณสองร้อยกว่าปี เขามีไพ่เด็ดสุดท้ายที่ทรงพลังอะไรกันแน่?
โดยเฉพาะก่อนหน้านี้หลังจากที่ท่านฉีกลับมาแล้ว เขาก็บรรยายเหตุการณ์ที่เขาประมือกับหลัวซิว ผลลัพธ์เช่นนี้ยิ่งทำให้หลิวเซี่ยหานรู้สึกตะลึงเป็นอย่างมาก จากข้อมูลที่นางได้รับมาจากความทรงจำของเหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่ ความเร็วในการเจริญเติบโตของหลัวซิวผู้นี้รวดเร็วเกินไปหรือเปล่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...