มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1841

“ของขลังจ้าวมหาเทพ?”

เมื่อได้ยินว่าหลัวซิวสามารถเอาชนะท่านฉีที่เป็นมกุฎเทพช่วงกลางได้โดยตรง หลิวเซี่ยหานก็รู้สึกตะลึงเล็กน้อยเช่นกัน

แน่นอนอยู่แล้วว่านางก็แค่รู้สึกตะลึงเท่านั้น เมื่อเผชิญหน้ากับกองกำลังที่ยิ่งใหญ่อย่างสำนักเซียนเทียนหยุน ฝ่ายตรงข้ามบังอาจมาเยือนถึงสำนัก ก็เท่ากับการเดินเข้ามาติดกับดักเอง อย่าว่าแต่ราชาเทพกระจอก ๆ คนหนึ่งเลย ถึงแม้จ้าวมหาเทพมาก็อย่าคิดที่จะจากไปได้อีกเลย 

“ถ่ายทอดคำสั่งของข้า……”

ในฐานะที่เป็นเจ้าสำนักน้อยของสำนักเซียนเทียนหยุน จากตัวตนของหลิวเซี่ยหานถึงแม้จะยังไม่มีสิทธิ์สั่งการเหล่าเฒ่าประหลาดระดับจ้าวมหาเทพ แต่ศิษย์ทุกคนในสำนักที่อยู่ต่ำกว่าจ้าวมหาเทพล้วนต้องปฏิบัติตามคำสั่งของนาง

ไม่นานนัก ก็มีศิษย์นับร้อยรวมตัวกันที่ด้านล่างภูเขาหยุนเซียน ซึ่งผลการฝึกตนที่อ่อนที่สุดของศิษย์เหล่านี้คือราชาเทพ และยิ่งมีอีกสิบกว่าคนที่ผลการฝึกตนบรรลุถึงแดนมกุฎเทพ 

ราชรถคันหนึ่งที่ถูกลากโดยนกฟีนิกซ์สามตัวลอยอยู่กลางนภา ภายใต้กระโจมรถสีแดงฉาน หลิวเซี่ยหานนอนบนเตียงอัญมณีม่วง ข้างซ้ายของนางคือท่านฉีในชุดคลุมยาวดำที่ได้รับบาดเจ็บจนสีหน้าขาวซีดเล็กน้อย ส่วนข้างขวานั้นคือหงเฟยที่สีหน้าดูงงงวยเล็กน้อย 

เนื่องจากมูลเหตุเรื่องเศษใจแห่งศุภร หลิวเซี่ยหานไม่ได้แจ้งเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับหลัวซิวให้หอยอดอัมพรทราบ ขอแค่เพียงได้รับเศษใจแห่งศุภรมา ถึงครานั้นค่อยนำตัวหลัวซิวมอบให้ทางหอยอดอัมพร ก็สามารถขายหนี้บุญคุณให้แก่หอยอดอัมพรได้เช่นกัน ไม่ต้องสมรสกันก็สามารถส่งเสริมให้ทั้งสองสำนักใหญ่ร่วมมือกันได้ด้วยดี

หลิวเซี่ยหานหรี่ตาลงเล็กน้อย มีจุดสีดำหนึ่งจุดปรากฏตรงขอบฟ้าที่อยู่ห่างออกไปไกล มันกำลังบินตรงเข้ามาด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก ๆ 

“โฮกก!”

เสียงตะคอกที่ดังลั่นไปทั่วทั้งท้องฟ้าและปฐพีสะท้อนมา ลำตัวที่ดูดุร้ายของอสูรดูดจิตลอยวนอยู่บนนภาสูง หลัวซิวที่อยู่ในชุดคลุมยาวดำใช้มือทั้งสองข้างไขว้ไว้ด้านหลัง ยืนตรงด้วยท่าทางที่ทะนงองอาจ

ด้านล่างภูเขาหยุนเซียน ศิษย์นับร้อยปฏิบัติตามคำสั่งโยกย้ายของหลิวเซี่ยหาน ทุกคนล้วนปลดปล่อยออร่าผลการฝึกตนของตัวเองออกมารวมตัวกัน จนประกอบเป็นอำนาจบารมีที่มากมายมหาศาลพลังหนึ่ง