มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1848

“อาจารย์ ผลการฝึกตนของข้ายังบรรลุไม่ถึงแดนราชาเทพเลยขอรับ”หลัวซิวเกา ๆ ศีรษะพลางพูด

“ไม่ถึงราชาเทพ?”

จีเสวียนคงผงะไปเลย จีเสี่ยวจื่อก็ผงะไปเช่นกัน หนึ่งเฒ่าหนึ่งสาวและดวงตาสี่ข้างเขม็งมองหลัวซิว 

“ไม่ใช่หรอกกระมัง เห็น ๆ อยู่ว่าคลื่นผลการฝึกตนของศิษย์พี่ท่านคือราชาเทพขั้น 6”จีเสี่ยวจื่อพูดด้วยความสงสัย

บนใบหน้าหลัวซิวมีความรู้สึกเขินอายอย่างหาดูได้ยากปรากฏ “แท้จริงแล้วผลการฝึกตนของข้าคือเทพฟ้าขั้น 6 แต่ทว่าพลังเวทย์ผลการฝึกตนสามารถเทียบทัดราชาเทพขั้น 6 ดังนั้นคลื่นผลการฝึกตนถึงได้เป็นเช่นนี้”

เมื่อได้ยินคำพูดดังกล่าว มุมปากของจีเสวียนคงก็กระตุก จีเสี่ยวจื่อก็ใช้มือทั้งสองข้างกุมหน้าผากตนเช่นกัน

ทำร้ายจิตใจคนมากเกินไปแล้ว!

ต้องท้าวความก่อนว่าเจ้าหมอนี่กระทืบมกุฎเทพขั้น 4 คนหนึ่งจนหนีหัวซุกหัวซุนเลยนะ แต่ผลการฝึกตนที่แท้จริงของเขากลับเป็นเพียงเทพฟ้าขั้น 6 อย่างนั้นหรือ?

จีเสี่ยวจื่อหรี่ตามองหลัวซิวด้วยความคับแค้นใจเล็กน้อย ดวงตาที่สดใสแวววาวคู่นั้นราวกับกำลังบอกว่าท่านจงใจพูดทำร้ายจิตใจคนอื่นใช่ไหม? 

การท้าประลองผู้ที่อยู่สูงกว่าตนหนึ่งแดนใหญ่นั้น เรียกได้ว่าเป็นขีดจำกัดที่ทุกคนต่างทราบกันดีแล้ว หรือนั่นก็หมายความว่าต่อให้เป็นอัจฉริยะขั้นสุดยอดมากเพียงใด การก้าวข้ามหนึ่งแดนใหญ่เพื่อประลองกับผู้ที่อยู่สูงกว่าตนหนึ่งแดนใหญ่นั้น ถือว่าถึงขีดจำกัดแล้ว

ถ้าเกิดบอกว่าหลัวซิวใช้ผลการฝึกตนราชาเทพขั้น 6 แล้วยังพอจะสามารถอาศัยของขลังจ้าวมหาเทพโค่นล้มมกุฎเทพขั้น 4 ได้ แม้ยังไม่สามารถทำถึงขั้นก้าวข้ามแดนใหญ่ท้าประลอง แต่ก็ถือเป็นความสามารถในการข้ามแดนประลองที่น่าสยดสยองมาก ๆ แล้ว 

แต่ถ้าเกิดบอกว่าผลการฝึกตนที่แท้จริงของเขาเป็นเพียงเทพฟ้าขั้น 6 เช่นนั้นการข้ามแดนประลองนี้ก็จะน่าสยดสยองยิ่งกว่า เนื่องจากนี่มันแทบจะเป็นการก้าวข้ามสองแดนใหญ่แล้วนะ!

แม้แต่มุมปากของจีเสวียนคงก็ยังกระตุกไปด้วย อยากพูดว่านี่เจ้ายังเป็นมนุษย์มนาอยู่หรือเปล่า? อสูรดูดจิตสมัยโบราณยังไม่โรคจิตเท่าเจ้าเลย

“ดีมาก สมกับที่เป็นศิษย์ของอาจารย์เสียจริง!”จีเสวียนคงตบ ๆ ไหล่ของหลัวซิว