มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1849

พื้นที่บริเวณรอบ ๆ เหลือเพียงเขาคนเดียวแล้ว สามารถมองเห็นได้ว่าไม่ว่าผู้คนที่เดินเข้ามาในเส้นทางดาราจะมีมากเท่าไหร่ ก็จะถูกแบ่งแยกออกไปตามพื้นที่แตกต่างกัน

ระดับกฎปริภูมิของที่นี่สูงมาก ๆ จากแดนกฎของหลัวซิว ก็ไม่สามารถสัมผัสพื้นที่ที่คนอื่น ๆ อยู่ได้เช่นกัน

ย่างเท้าออกไปหนึ่งก้าว ทันทีที่ฝ่าเท้าเหยียบย่ำลงบนเส้นทางดารา อำนาจบารมีที่มากมายมหาศาลก็จุติลงมากะทันหัน เหมือนภูเขาที่สูงใหญ่ลูกหนึ่งร่วงหล่นลงมาจนเสียงดังสะเทือนเลื่อนลั่น

อำนาจบารมีดังกล่าวจุติลงมาได้กะทันหันมาก ทว่ากลับไม่สามารถหยุดยั้งฝีเท้าของหลัวซิวได้ กลั้ยใจฝ่าฟันไปข้างหน้าได้อย่างง่ายดาย

หลัวซิวค่อย ๆ มุ่งหน้าเดินไปข้างหน้าทีละก้าว อำนาจบารมีที่ต้องเผชิญก็เพิ่มขึ้นตามลำดับเช่นกัน แต่ขอบเขตที่เพิ่มขึ้นกลับไม่มาก ทำให้เขาสัมผัสแรงกดดันได้ไม่มากนัก

หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง ตรงหน้าเขาก็มีทางเข้าสีดำสนิทปรากฏขึ้นมาอีกหนึ่งทาง เหมือนวังน้ำวนหลุมดำที่หมุนเวียนไปมา หลัวซิวก็รู้แล้วว่าด่านแรกของเส้นทางดาราถือว่าข้ามผ่านไปสำเร็จแล้ว 

ความน่าเกรงขามของด่านแรกมีไม่มากเท่าไหร่นัก อำนาจบารมีที่เผชิญด้วยก็เทียบเท่าพลังออร่าที่ผู้แข็งแกร่งราชาเทพช่วงปลายปลดปล่อยออกมา หากผู้ที่ผลการฝึกตนยังไม่ถึงราชาเทพ เกรงว่าคงต้องต้านทานยากมากแน่นอน ในส่วนของผู้ที่อยู่สูงกว่าราชาเทพนั้น จะไม่รู้สึกกดดันใด ๆ เลย

หลัวซิวมาถึงช่วงที่สองของเส้นทางดาราอย่างรวดเร็ว หรือว่าด่านที่สองนั่นเอง 

ทันทีที่เขาทะลุผ่านทางเข้าหลุมดำ วิกฤตการณ์หนึ่งก็บังเกิดขึ้นกะทันหัน จู่ ๆ อสูรเสือปีกคู่ที่มีเปลวเพลิงลุกโชนวนเป็นเกลียวอยู่รอบตัวก็พุ่งมาถึงตรงหน้าเขา อ้าปากที่ใหญ่โตและน่ากลัวนั่นขึ้น ก่อนจะมีกลิ่นคาวตีเข้าหน้า พุ่งเข้ามากลืนกินเขา

บนใบหน้าของหลัวซิวไร้ความรู้สึก โคจรกฎความตาย ชีวีดั้งเดิมที่อยู่ในตัวอสูรเสือปีกคู่ตัวนั้นจึงถูกยึดครองไปอย่างรวดเร็ว แทบจะภายในระยะเวลาเพียงพริบตาเดียวเท่านั้น มันก็กลายเป็นกระดูกแห้งกรังกองหนึ่งแล้ว

ไม่มีความท้าทายเลย!

ตั้งแต่ด่านที่สองเป็นต้นมา หลัวซิวเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบโดยสมบูรณ์มาตลอดทาง ผ่านไปไม่นานนัก เขาก็มาถึงด่านที่ 17 แล้ว