มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1871

หากไม่ใช่เพราะเขาช่วยตัวเองเอาไว้ บางทีโลกใบนี้ก็จะไม่มีคนที่ชื่อหงเฟยหรือเหยียนเยว่เอ๋อร์อีกต่อไปแล้ว 

หงเฟยเข้าใจดีมาก ๆ ว่าที่หลัวซิวช่วยชีวิตนางนั้น ไม่ได้เป็นเพราะนางคือหงเฟย แต่เป็นเพราะนางคือเหยียนเยว่เอ๋อร์

นี่จึงทำให้สภาพจิตใจของนางยุ่งเหยิงมาก ๆ สำหรับหลัวซิวแล้ว หงเฟยก็คือเหยียนเยว่เอ๋อร์ แต่ทว่าสำหรับหงเฟย ณ วินาทีนี้แล้ว นางคือหงเฟย ซึ่งไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเหยียนเยว่เอ๋อร์

ผู้หญิงที่หลัวซิวเคยคบค้าสมาคมด้วยนั้นมีเยอะมาก ๆ แต่ทว่าความเข้าใจของเขาที่มีต่อผู้หญิงกลับมีน้อยเกินไป ไม่รู้จักคำว่าเดาใจสตรีเหมือนการงมเข็มในมหาสมุทร……

การพังพินาศของดาวเคราะห์ไม่ได้สร้างผลกระทบต่อหลัวซิวมากเท่าไหร่นัก ทว่าเสี้ยววินาทีที่พลานุภาพของตำหนักวัฏสงสารปะทุ ร่างกายของเขากลับถูกพลังแว้งกัดอย่างรุนแรง ถึงแม้จะมีร่างอมตะฟื้นฟูสภาพอาการบาดเจ็บตามร่างเนื้อแล้ว แต่สภาพอาการบาดเจ็บของวิญญาณหยั่งรู้กลับไม่ใช่สิ่งที่สามารถฟื้นฟูให้กลับคืนสู่สภาพปกติได้อย่างรวดเร็ว 

ภายใต้ควันหลงจากพลังอันน่าสยดสยองที่ม้วนซัดมานั้น อสูรดูดจิตถูกเขาเก็บเข้าไปในโลการ่างใน ดังนั้นมันจึงไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ

กวาดตามองดูรอบ ๆ ฝุ่นละอองที่ลอยอยู่เต็มฟ้าดาวเคราะห์ ในดาราจักรวาลยังคงมีออร่าการทำลายล้างตลบฟุ้งไปทั่วอยู่เช่นเคย

หลัวซิวปล่อยอสูรดูดจิตออกมาจากโลการ่างใน จากนั้นเขาก็นั่งท่าขัดสมาธิลงบนศีรษะของอสูรดูดจิต ก่อนจะบินตรงไปยังทิศทางสนามจัตุรัสบนเส้นทางดารา

ทันใดนั้นเอง เขาก็มองเห็นหงเฟยที่กำลังเหม่อลอยอยู่ในห้วงดารา บนใบหน้าที่งดงามและไร้ที่ตินั่นของนางเต็มไปด้วยน้ำตา วินาทีนี้นางกำลังเหม่อมองดาวเคราะห์รกร้างที่ถูกทำลายล้างไปแล้ว มีความสับสนปรากฏในดวงตาที่งดงาม

ความทรงจำในอดีตของนางถูกขจัดทิ้งโดยตรง ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ความทรงจำเหล่านั้นก็จะไม่มีวันปรากฏในสมองของนางอีกแล้ว 

ถึงแม้หัวใจของหลัวซิวจะไม่อยากยอมรับเรื่องนี้ก็ตาม แต่ความเป็นจริงมันก็เป็นเช่นนี้แหละ เหยียนเยว่เอ๋อร์ในอดีตไม่อยู่แล้ว นางในปัจจุบันเป็นเพียงหงเฟยที่มีความทรงจำใหม่เอี่ยม