สรุปเนื้อหา บทที่ 1871 – มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
บท บทที่ 1871 ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ ในหมวดนิยายประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
หากไม่ใช่เพราะเขาช่วยตัวเองเอาไว้ บางทีโลกใบนี้ก็จะไม่มีคนที่ชื่อหงเฟยหรือเหยียนเยว่เอ๋อร์อีกต่อไปแล้ว
หงเฟยเข้าใจดีมาก ๆ ว่าที่หลัวซิวช่วยชีวิตนางนั้น ไม่ได้เป็นเพราะนางคือหงเฟย แต่เป็นเพราะนางคือเหยียนเยว่เอ๋อร์
นี่จึงทำให้สภาพจิตใจของนางยุ่งเหยิงมาก ๆ สำหรับหลัวซิวแล้ว หงเฟยก็คือเหยียนเยว่เอ๋อร์ แต่ทว่าสำหรับหงเฟย ณ วินาทีนี้แล้ว นางคือหงเฟย ซึ่งไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเหยียนเยว่เอ๋อร์
ผู้หญิงที่หลัวซิวเคยคบค้าสมาคมด้วยนั้นมีเยอะมาก ๆ แต่ทว่าความเข้าใจของเขาที่มีต่อผู้หญิงกลับมีน้อยเกินไป ไม่รู้จักคำว่าเดาใจสตรีเหมือนการงมเข็มในมหาสมุทร……
การพังพินาศของดาวเคราะห์ไม่ได้สร้างผลกระทบต่อหลัวซิวมากเท่าไหร่นัก ทว่าเสี้ยววินาทีที่พลานุภาพของตำหนักวัฏสงสารปะทุ ร่างกายของเขากลับถูกพลังแว้งกัดอย่างรุนแรง ถึงแม้จะมีร่างอมตะฟื้นฟูสภาพอาการบาดเจ็บตามร่างเนื้อแล้ว แต่สภาพอาการบาดเจ็บของวิญญาณหยั่งรู้กลับไม่ใช่สิ่งที่สามารถฟื้นฟูให้กลับคืนสู่สภาพปกติได้อย่างรวดเร็ว
ภายใต้ควันหลงจากพลังอันน่าสยดสยองที่ม้วนซัดมานั้น อสูรดูดจิตถูกเขาเก็บเข้าไปในโลการ่างใน ดังนั้นมันจึงไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ
กวาดตามองดูรอบ ๆ ฝุ่นละอองที่ลอยอยู่เต็มฟ้าดาวเคราะห์ ในดาราจักรวาลยังคงมีออร่าการทำลายล้างตลบฟุ้งไปทั่วอยู่เช่นเคย
หลัวซิวปล่อยอสูรดูดจิตออกมาจากโลการ่างใน จากนั้นเขาก็นั่งท่าขัดสมาธิลงบนศีรษะของอสูรดูดจิต ก่อนจะบินตรงไปยังทิศทางสนามจัตุรัสบนเส้นทางดารา
ทันใดนั้นเอง เขาก็มองเห็นหงเฟยที่กำลังเหม่อลอยอยู่ในห้วงดารา บนใบหน้าที่งดงามและไร้ที่ตินั่นของนางเต็มไปด้วยน้ำตา วินาทีนี้นางกำลังเหม่อมองดาวเคราะห์รกร้างที่ถูกทำลายล้างไปแล้ว มีความสับสนปรากฏในดวงตาที่งดงาม
ความทรงจำในอดีตของนางถูกขจัดทิ้งโดยตรง ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ความทรงจำเหล่านั้นก็จะไม่มีวันปรากฏในสมองของนางอีกแล้ว
ถึงแม้หัวใจของหลัวซิวจะไม่อยากยอมรับเรื่องนี้ก็ตาม แต่ความเป็นจริงมันก็เป็นเช่นนี้แหละ เหยียนเยว่เอ๋อร์ในอดีตไม่อยู่แล้ว นางในปัจจุบันเป็นเพียงหงเฟยที่มีความทรงจำใหม่เอี่ยม
“เห้อ……”
ฝึกยุทธ์มาจนถึงปัจจุบัน หลัวซิวถอนหายใจเช่นนี้น้อยมาก ๆ เขาเป็นคนที่เข่นฆ่าอย่างเด็ดขาด ใจโหดมือเหี้ยม แต่มีเพียงความรักเท่านั้นที่ต่อให้มีปณิธานที่หนักแน่นดุจเหล็ก ก็ต้องกลายเป็นคนอ่อนนุ่มอยู่ดี
สาเหตุที่ทำให้หลัวซิวมีอุปนิสัยเช่นนี้นั้น มันกลับมีความเกี่ยวข้องกับประสบการณ์ในการใช้ชีวิตตั้งแต่เด็กจนโตของเขา ข้างกายเขาขาดแคลนสหายครั้นเมื่อเขายังเด็กแล้ว ในช่วงเวลาที่เขาสับสนกับเรื่องความรัก เขาก็รอคอยมาโดยตลอดเช่นกันว่าจะมีคู่ชีวิตที่หัวใจตรงกันคนหนึ่ง
ดังนั้นเขาจึงรักษาและทะนุถนอมเรื่องอารมณ์รักมาก ๆ ไม่สามารถทำตัวเย็นชาและเด็ดขาดเหมือนเวลาที่เผชิญหน้ากับศัตรู
……
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...