มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1872

พื้นที่ของสนามจัตุรัสเส้นทางดารากว้างใหญ่มาก ๆ สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ก็มีครบครัน เทียบเท่าคูเมืองขนาดใหญ่ที่ไม่มีกำแพงเมืองแห่งหนึ่ง

ช่วงหลายวันที่ผ่านมานี้ จีเสี่ยวจื่อรู้สึกกังวลเล็กน้อยมาโดยตลอด เนื่องจากไม่ทราบว่าศิษย์พี่หลัวไปที่ใดแล้ว ช่วงหลายวันที่ผ่านมานี้ท่านปู่นางก็ไม่กลับมาเช่นกัน 

เดิมทีใกล้จะถึงช่วงเวลาที่แดนเทวนิรันกาลเปิดออกแล้ว แต่ดูเหมือนกับว่าช่วงนี้จะเกิดเหตุสุดวิสัยบางอย่าง จึงส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงกับแดนเทวนิรันกาล แดนศักดิ์สิทธิ์สำนักจักรพรรดิต่าง ๆ จากมหาโลกาพันสามล้วนไม่กล้าส่งคนเข้าไปภายในอย่างบุ่มบ่าม

ปัจจุบันผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพจากมหาโลกาต่าง ๆ ได้มุ่งหน้าไปสำรวจสถานการณ์ในละแวกแดนเทวนิรันกาลแล้ว ดังนั้นทุกคนที่อยู่ในสนามจัตุรัสเส้นทางดาราจึงทำได้เพียงรอคอยอย่างเดียว 

“อาจารย์เสวียนคงอยู่หรือไม่?”

ทันใดนั้นเอง จีเสี่ยวจื่อก็ได้ยินเสียงที่ร้อนรนเสียงหนึ่งดังมาจากข้างนอก 

หลังจากเปิดประตูออกแล้ว จีเสี่ยวจื่อก็พบว่ามีผู้บำเพ็ญเซียนหญิงที่งดงามมากจนเกินคำบรรยายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าประตู อีกทั้งนางก็ไม่รู้สึกแปลกหน้าผู้บำเพ็ญเซียนหญิงที่อยู่ตรงหน้าเช่นกัน เนื่องจากนางคือหงเฟย

“เจ้ามาหาศิษย์พี่หลัวหรือ?”จีเสี่ยวจื่อขมวดคิ้วที่งดงามคู่นั้นลงไปเล็กน้อย 

พูดตามตรงเลยว่าจีเสี่ยวจื่อรู้สึกไม่ค่อยชอบหงเฟย เนื่องจากศิษย์พี่หลัวเป็นผู้ที่สมบูรณ์แบบมากเพียงนั้น ทำทุกวิถีทางอย่างลำบากถึงจะตามหาตัวนางเจอ ทว่าไม่นึกเลยว่าให้ตายอย่างไรนางก็ไม่ยอมยอมรับความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง

ช่วงเวลาก่อนหน้านี้ จีเสี่ยวจื่อมักจะเห็นศิษย์พี่เหม่อลอยพร้อมกับใบหน้าที่โศกเศร้าอยู่คนเดียวบ่อย ๆ ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้ นางก็จะรู้สึกว่าทั้งหมดที่ศิษย์พี่หลัวทำให้หงเฟยนั้นมันไม่ค่อยคุ้มค่าเลย

“ไม่ ข้าไม่ได้มาตามหาเขา เพียงแต่……”หงเฟยรีบตอบกลับ แม้นางจะเข้าใจดีมาก ๆ ว่าหลัวซิวที่อยู่บนดาวเคราะห์ที่ระเบิดจนพังพินาศไม่มีทางมีชีวิตรอดต่อไปได้แน่นอน แต่อย่างไรเสียเขาก็เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์เสวียนคง นางรู้สึกว่าตัวเองมีความจำเป็นต้องนำเรื่องนี้แจ้งให้พวกเขาทราบ

เมื่อได้ยินว่าหงเฟยไม่ได้มาตามหาหลัวซิว นี่จึงทำให้จิตใจของจีเสี่ยวจื่อหงุดหงิดมากขึ้น ก่อนจะรีบตัดบทพูดของนางทันทีแล้วพูด: “ในเมื่อเจ้าไม่ได้มาตามหาศิษย์พี่ เช่นนั้นเจ้ามาทำกระไร? ในส่วนของท่านปู่ข้านั้น บัดนี้ก็มิได้อยู่ที่นี่เช่นกัน เจ้าคงไม่ได้มาหาข้าหรอกกระมัง?”