มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1956

“ท่าฉีกนภาพลิกบัติ!”

พระโอรสจ้านเทียนเท้าย่ำอนัตตาแล้วพุ่งฆ่าเข้ามา มือทั้งสองข้างประสานอิน ปลดปล่อยพลังอมตะที่มหาจักรพรรดิยุทธ์จ้านเทียนริเริ่มออกไป มือทั้งสองข้างประสานกันเป็นวิชาตราประทับหนึ่ง วิชาตราประทับทะลุฟ้า สรรพสิ่งสงบรำงับ จิตรบสูงเทียมเมฆ 

“บรรพบุรุษมหาจักรพรรดิยุทธ์จ้านเทียนของมึง จักเทียบเคียงบรรพบุรุษมหาจักรพรรดิยุทธ์โกลาหลในตระกูลหงของพวกกูได้อย่างไร?”

ชายหนุ่มชุดม่วงดูถูกดูแคลนมาก พลางพลิกหมุนกระบี่ตรีภพที่อยู่ในมือ “โกลาหลหักเซียน!”

เขาฟาดฟันกระบี่หนึ่งออกไป ชี่ม่วงโกลาหลอันไร้ขอบเขตมโหฬารพันลึก เมื่อชี่ม่วงโกลาหลทั้งหมดดิ่งลงมาล้วนสามารถทะลุปริภูมิ หนักราวมีกำลังหลายร้อยล้านชั่ง 

หนึ่งกระบี่สะเทือนนภา ชี่ม่วงโกลาหลที่นับไม่ถ้วนกลายเป็นแสงกระบี่ พร้อมกับอำนาจบารมีของกระบี่ผงาดเลิศที่สามารถสังหารเซียนทลายเทพ!

“เกราะเทพพลิกบัติ!”

พระโอรสจ้านเทียนตวาดเสียงดังลั่น แล้วปลดปล่อยพลังอมตะคุ้มกันไว้ด้านนอกของเกราะเทพระดับเจ้ายุทธจักรอีกหนึ่งชั้น พลางกระตุ้นพลานุภาพของเกราะเทพระดับเจ้ายุทธจักรให้ถึงขีดสุด จะฝืนต้านรับการโจมตีจากกระบี่ผงาดตรีภพ 

“เตี๊ยง!”

วิชาตราประทับของพระโอรสจ้านเทียนปะทะเข้ากับปราณกระบี่สีม่วง เหมือนดั่งดวงดาวสองดวงพุ่งชนกัน จนมีแสงเทวที่สูงเทียมฟ้ากระเด็นออกไปทั่วทุกทิศ แสงเทวทั้งหมดทะลวงห้วงดารา สั่นสะเทือนจนทำให้ผู้คนที่อยู่บริเวณรอบ ๆ ต่างพากันหลบหลีก

หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง ปราณกระบี่สีม่วงก็หายวับไป เห็นได้เลยว่าพระโอรสจ้านเทียนต้านทานการโจมตีในครั้งนี้ไว้ได้แล้วจริง ๆ ทว่าตัวเขาเองก็สาหัสไม่น้อยเช่นกัน ร่างกายกระเด็นออกไปพร้อมกับกระอักเลือด เกราะเทพระดับเจ้ายุทธจักรที่อยู่บนตัวถูกโจมตีจนแตกออกเป็นรอยร้าวหนึ่งจุด ปราณกระบี่จึงทะลุผ่านรอยร้าวนั่นแล้วตัดสับเข้าไปในร่างกายของพระโอรสจ้านเทียน ทำให้เลือดพุ่งกระฉูด

“ศักยภาพแค่นี้ก็บังอาจแทนตัวเองว่าเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งอย่างนั้นหรือ? ก็เป็นเพียงหมูหมากาไก่กระจอก ๆ เท่านั้นแหละ!”ชายหนุ่มชุดม่วงแสยะยิ้มอย่างดูหมิ่น ก่อนจะยกนิ้วชี้ไปทางพวกมู่ช่าวหวง “ยอมศิโรราบต่อข้า แล้วคุณชายอย่างกูจักไว้ชีวิตพวกมึง!”