มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1981

หลัวซิวกระโกนคำราม ปีกเทพไร้มลทินสั่นไหว ร่างนั้นพุ่งตัวออกไปในพริบตา ด้วยความเร็วนั้น ทำให้ระยะห่างระหว่างกันสั้นลงในทันที หอกมังกรแดงมืดยิงออกไป กฎความตายและกฎปริภูมิสองกฎใหญ่หลอมรวมกันเป็นแสงหอก ความแข็งแกร่งพุ่งเสียดฟ้า

ชายหนุ่มเต๋าที่บินหนีอยู่ด้านหน้าก็พลันหน้าถอดสี ยกมือขึ้นมาอัญเชิญของขลังชิ้นหนึ่ง

ปัง!

แสงหอกปังโจมตีลงบนของขลังชิ้นนั้น ผลพวงของพลังงานที่แข็งแกร่งกระเพื่อมเป็นลูกคลื่นออกมา ส่วนชายหนุ่มเต๋าก็อาศัยผลพวงจากการโจมตีนี้ เร่งความเร็วให้เพิ่มขึ้นอีก

“ตรึง! ”

ชายหนุ่มเต๋าอ้าปาก ราวกับคำพูดมีมนต์ขลัง กฎเวลาแพร่กระจาย

นี่คือพลังอมตะใหญ่ของการหยุดเวลา แต่หลัวซิวกลับไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย ความเร็วของปีกเทพไร้มลทินนั้นรวดเร็วราวกับสายฟ้า เร็วยิ่งกว่าการเทเลพอร์ตทั่วไป ตามหลังชายหนุ่มเต๋าไปติด ๆ

ชายหนุ่มเต๋าผู้นี้เป็นถึงผู้สืบทอดแห่งเขาดึกดำบรรพ์ แดนกฎเวลาของเขา ก็อยู่ที่ขั้นที่ห้า พรสวรรค์ของเขาก็ไม่ใช่ธรรมดา เรียกได้ว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตที่หลัวซิวเคยเจอ

“ต่อให้เป็นมกุฎเทพที่ชำนาญขั้นที่หกหรือกฎขั้นที่เจ็ดก็ตาม ภายใต้พลังอมตะการหยุดเวลาของข้าก็ต้องได้รับผลกระทบอยู่ช่วงหนึ่ง เจ้าหมอนี่เป็นใครกันแน่?”

ชายหนุ่มเต๋าตกใจจนหน้าซีด แม้ว่าเขาจะพบเจอสิ่งต่าง ๆ มามากมายในชีวิต ก็ยังไม่สามารถคาดเดาได้ว่าดาวสังหารชุดดำผู้นี้ที่ไล่ตามฆ่าตนอยู่นั้นทำได้อย่างไรกันแน่

สิ่งเดียวที่อธิบายได้คือ อีกฝ่ายคงตระหนักรู้และชำนาญกฎเวลาเช่นกัน!

ทั้งสองคนหนึ่งไล่ล่าและคนหนึ่งหลบหนี ความเร็วนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็วมาก ปีกเทพไร้มลทินของหลัวซิวผสมผสานกับกฎความเร็วและกฎปริภูมิ แต่ถึงอย่างไรก็ตามระดับก็ยังค่อนข้างต่ำ เป็นเพียงแค่ของขลังระดับมกุฎเทพ

แต่ชายหนุ่มเต๋านั้นอาศัยของขลังระดับจ้าวมหาเทพบินหนี ความเร็วไม่ด้อยไปกว่าปีกเทพไร้มลทินเท่าใดนัก ชั่วขณะหนึ่ง เขาสามารถรักษาระยะห่างจากหลัวซิวได้พอสมควร ทำให้หลัวซิวตามทันได้ยาก