มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2102

ในมุมมองของเมิ่งเชียนชาง นั่นเป็นการเพ้อฝันชัด ๆ ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าเขาเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของวิญญาณไท่ซ่างฉิงที่กลับชาติมาเกิด แม้แต่ไท่ซ่างฉิงที่มีพรสวรรค์ปราดเปรื่องอย่างยิ่ง ก็ไม่มีทางทำถึงขั้นนั้นได้ 

ดังนั้นเมิ่งเชียนชางจึงพูดโน้มน้าวโน้มนำอยู่พักหนึ่ง หลังจากโน้มน้าวไม่เป็นผลเขาก็ไม่สนใจอีกเลย ถึงครานั้นขอแค่ไม่ประสบความสำเร็จบนเส้นทางนี้ เขาเชื่อว่าหลัวซิวต้องกลับมาเดินบนเส้นทางแห่งวัฏสงสารอีกครั้งแน่นอน 

อย่างไรก็ตามวินาทีนี้เมื่อเห็นว่าจี้หวูชวงดูสุขุมเยือกเย็นและหนักแน่นเช่นนี้ เมิ่งเชียนชางจึงเริ่มรู้สึกสงสัยเล็กน้อยอย่างอดไม่ได้ 

“เมิ่งเชียนชาง มึงคิดเองเออเองว่าทุกอย่างล้วนอยู่ในแผนการของมึง เหมือนดังเช่นมึงเมื่อหลายแสนล้านปีก่อนที่คิดว่าหากสามารถยึดกุมกงล้อวัฏจักรธรรม ก็จะสามารถควบคุมทุกสรรพสิ่งในจักรภพแปดทิศ แต่ไม่ว่ามึงจะวางแผนอย่างไร มึงก็ไม่มีวันเทียบเคียงกับไท่ซ่างฉิงได้!”

จี้หวูชวงยิ้มอย่างดูหมิ่น “มึงคิดว่ามึงสามารถควบคุมไท่ซ่างฉิงได้หรือ? ถึงแม้ไท่ซ่างฉิงจะเหลือวิญญาณเพียงเสี้ยวเดียวแล้วกลับชาติมาเกิด สุดท้ายแล้วเขาก็คือไท่ซ่างฉิงอยู่ดี มึงคิดที่จะควบคุมเขาอย่างนั้นหรือ? ตลกชะมัด!”

“นังชั้นต่ำ หุบปากไปซะ!”

ใบหน้าของเมิ่งเชียนชางดุร้ายพลางตะคอกอย่างโกรธเกรี้ยว ชั่วชีวิตของเขา สิ่งที่เกลียดมากที่สุดก็คือผู้อื่นเอาเขาไปเปรียบเทียบกับไท่ซ่างฉิง สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดก็คือมีคนบอกว่าเขาเทียบเคียงกับไท่ซ่างฉิงไม่ได้!

“เมิ่งเชียนชาง ทั้งชีวิตของมึง มึงเอาแต่มองว่าไท่ซ่างฉิงคือคู่ต่อสู้ของมึง ทว่าแท้จริงแล้วตั้งแต่เริ่มต้นกระทั่งถึงบัดนี้ ไท่ซ่างฉิงไม่เคยมองว่ามึงเป็นคู่ต่อสู้มาก่อนเลย เนื่องจากสำหรับเขาแล้ว มึงมันเล็กน้อยมากจนไม่มีค่าพอที่จะให้เขาพูดถึงเลยด้วยซ้ำ!”

“หากไม่มีกองกำลังที่ซ่อนเร้นอยู่เบื้องหลังมึง มึงคิดว่ามึงสามารถยึดกุมกงล้อวัฏจักรธรรมได้หรือ?”

“กูจะบอกกับมึงก็ได้ จริง ๆ ไท่ซ่างฉิงยึดกุมกงล้อวัฏจักรธรรมได้ตั้งนานแล้ว และสาเหตุที่เขาไม่ได้เลือกเดินบนเส้นทางของจ้าววัฏสงสารนั้น เป็นเพราะเขาไม่อยากเดินเส้นทางที่ผู้อื่นเคยเดิน ซึ่งนี่คือความหยิ่งยโสของเขา เพราะเขาจะเดินบนเส้นทางที่ผู้อื่นไม่เคยประสบความสำเร็จมาก่อน!”

“ขยะอย่างมึงน่ะ มีสิทธิ์ไปเทียบเคียงกับไท่ซ่างฉิงด้วยหรือ? มึงเทียบไม่ได้แม้แต่ปลายเล็บเขา ยิ่งกว่านั้นคือการที่เอามึงไปเปรียบเทียบกับปลายเล็บของไท่ซ่างฉิงนั้น ยังเป็นการเหยียดหยามปลายเล็บเขาเลย!”