มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2127

ในระหว่างที่พูดอยู่นั้น หลัวซิวก็ยกมือขึ้นมาสลักวาดลงกลางอากาศที่ว่างเปล่า ยันต์ค่ายสิบกว่ายันต์ถูกเขาวาดออกมาอย่างต่อเนื่อง จากนั้นมันก็กลายเป็นลำแสงหลายดวง พุ่งเข้าไปในกำแพงหินที่อยู่ข้างหน้า 

บนกำแพงหินนี้มีค่ายกลต้องห้ามแฝงซ่อนอยู่ หากผู้ที่ไม่เข้าใจเรื่องค่ายกลไม่มีทางมองออกแน่นอน อีกทั้งค่ายกลต้องห้ามดังกล่าวถูกสลักวาดโดยคนไม่ธรรมดา หากไม่ใช่เพราะกาลเวลาผ่านพ้นมายาวอย่างไม่รู้จบจนค่ายกลเสื่อมถอยลงไปมากแล้ว จากระดับฝีมือและผลการฝึกตน ณ ปัจจุบันของหลัวซิว การที่จะทลายมันนั้น เกรงว่าคงเป็นเรื่องที่ทำได้ยากมาก 

โครมคราม……

หลังจากยันต์ค่ายสิบกว่ายันต์ถูกปล่อยลงกำแพงหินแล้ว ท่ามกลางเสียงดังสะเทือนเลื่อนลั่น ก็มีรอยแยกหนึ่งปรากฏกลางกำแพงหิน 

มีคนจำนวนไม่น้อยก็เข้ามาในเส้นทางดังกล่าวของหุบเขาเช่นกัน เสียงการเคลื่อนไหวฝั่งหลัวซิว ได้ดึงดูดความสนใจของคนจำนวนมากในทันที

ดังนั้นภายใต้กระแสสัมผัสตัวสำนึกของหลัวซิว มีพลังออร่าจำนวนมากเร่งความเร็วกะทันหัน มุ่งหน้าตรงมายังทิศทางนี้ 

“ไปกันเถอะ เราเข้าไปก่อน”หลัวซิวไม่เก็บเอามาใส่ใจ จากผลการฝึกตน ณ ปัจจุบันของเขา นอกเสียจากว่าจ้าวมหาเทพจะย่างกรายมาถึงด้วยตนเอง โดยส่วนใหญ่แล้วคนอื่น ๆ แทบจะไม่สามารถข่มขู่เขาได้เลย 

“ท่านพี่ช่างเก่งกาจเสียจริง ข้าถึงขั้นอยากเรียนค่ายกลแล้วเจ้าค่ะ”เมื่อเห็นว่ามีรอยแตกปรากฏบนกำแพงหิน หนิงหานยู่จึงอดไม่ได้ที่จะยิ้มแป้นพลางพูด

“ยัยหนูอย่างเจ้าน่ะช่างมันเถอะ เจ้าไม่มีพรสวรรค์ด้านค่ายกล”หลัวซิวยิ้มพลางส่ายหน้า ก่อนจะย่างเท้าเดินนำเข้าไปก่อน 

หลังจากข้ามผ่านกำแพงหินมาแล้ว หลัวซิวก็เห็นแท่นหินหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล มีแสงสีทองที่แวววาวจับตาลอยวนเป็นเกลียวอยู่รอบแท่นหิน แล้วสัมผัสออร่ากฎธาตุทองที่เฉียบคมได้อีกด้วย

“นั่นคืออะไรน่ะ?”หนิงหานยู่ยืดคอมองไปข้างหน้าอย่างสงสัย 

“เลือดมังกร”หลัวซิวยิ้มพลางตอบกลับ