มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2138

และในเวลานี้เอง หลัวซิวก็พลิกมือหยิบลูกแก้วความเป็นตายออกมา มีระลอกคลื่นดูดกลืนปรากฏกลางฝ่ามือเขา ดูดกลืนยึดครองแก่นชีวีของผู้คนที่อยู่บริเวณรอบ ๆ อย่างบ้าคลั่ง

ภายในเวลาชั่วขณะทุกคนล้วนตกใจจนสีหน้าเปลี่ยน เหล่าผู้คนที่มีผลการฝึกตนมกุฎเทพขั้นสูงล้วนบินหนีอย่างบ้าระห่ำ มกุฎเทพช่วงปลายส่วนน้อยก็ตัดสินใจโดยเร็วอย่างเด็ดขาดในช่วงนาทีวิกฤต กัดฟันเผาผลาญพลังและเลือด หลุดพ้นจากการกดอัดและพันธนาการของอาณาจักรวัฏสงสาร บินหนีไปด้วยความเร็วที่รวดเร็วที่สุด

แพล็บ! ……

โครงกระดูกซากศพที่แห้งกรังร่วงหล่นลงมาจากฟ้า ภายในเวลาชั่วพริบตาเดียวก็มีมกุฎเทพ 30 กว่าคนดับสลายสูญสิ้น แก่นชีวีทั้งหมดถูกลูกแก้วความเป็นตายยึดครอง

“ตู้มม!”

ในขณะเดียวกัน มีเสียงตู้มก็ดังลั่นขึ้นมา ถัดจากนั้นผู้คนที่บินออกไปไกลแล้วก็ค้นพบอย่างตะลึงว่าหอคอยเวทย์ของบรรพอาจารย์เทียนคุนถูกหมัดหนึ่งของหลัวซิวโจมตีจนบินลอยออกไป

ต่อมาเสียงกรีดร้องที่น่าเวทนาก็ดังก้องขึ้นมา ความเร็วของหลัวซิวรวดเร็วปานสายฟ้า ประชิดใกล้บรรพอาจารย์เทียนคุนเข้าไปภายในพริบตา ทำการฉีกกระชากผู้แข็งแกร่งกึ่งจ้าวมหาเทพคนนี้ให้ตายทั้งเป็น!

ซึ่งนี่ก็คือความแข็งแกร่งของร่างยุทธ์ระดับจ้าวมหาเทพ นอกเสียจากว่ามีผู้แข็งแกร่งระดับจ้าวมหาเทพที่แท้จริงลงมือ การฉีกกึ่งจ้าวมหาเทพให้แหลกเป็นชิ้น ๆ นั้น เป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายดั่งปลอกกล้วยเลย

ผู้ที่ไม่สามารถหนีรอดออกมาได้ล้วนถูกหลัวซิวสังหาร แม้แต่กลุ่มคนที่หนีรอดไปแล้ว ก็ล้วนตกใจจนอกสั่นขวัญหาย กลัวว่าเขาจะไล่ตามมา แต่ละคนจึงเผาผลาญพลังและเลือดอย่างสุดชีวิต บินหนีอย่างบ้านระห่ำ

หลัวซิวไม่มีอารมณ์ที่จะไล่ล่ามดตัวจ้อยเพียงไม่กี่ตัว มากกว่านั้นคือหากเขาอยากทำเช่นนั้นละก็ คนเหล่านั้นจะไม่มีแม้แต่โอกาสในการบินหนี

แหวนเก็บของของบรรพอาจารย์เทียนคุนถูกหลัวซิวเก็บไป ทรัพย์สินที่เก็บสะสมมาของกึ่งจ้าวมหาเทพคนหนึ่งในโลกามนุษย์นั้น ก็มีมากมายหลายอย่างเลย

หลัวซิวได้รับสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดในทะเลสาบมังกรทองไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ได้หยุดอยู่ ณ สถานที่แห่งนี้ต่อ กลายร่างเป็นแสงกลรุ้งยาวแล้วจากไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว

หลังจากผ่านไปพัก อ้างอิงจากตำแหน่งที่ตัวสำนึกของหลัวซิวผนึกไว้ เขาไล่ตามหยูจือโจวจนทัน

แม้คนดังกล่าวจะดูหนุ่มมาก ๆ แต่มีผู้แข็งแกร่งบางส่วนที่ใช้ชีวิตมายาวนาน ขอแค่อายุไขของตนเองยังไม่สิ้นสุด เรื่องคงความอ่อนเยาว์ตลอดไปนั้นเป็นเรื่องที่ปกติมาก ๆ

“พอละ ไม่ขู่ขวัญเจ้าแล้ว เจ้าสังเกตดูดี ๆ ก่อนว่าข้าคือผู้ใด”หลัวซิวหัวเราะ ก่อนจะแปลงร่างกลายเป็นรูปร่างลักษณะเย่ห้าวหราน

หยูจือโจวเงยหน้าขึ้นมา เมื่อเขาเห็นสภาพ ณ วินาทีนี้ของหลัวซิวแล้ว ร่างกายจึงหยุดชะงักไปอย่างควบคุมไม่ได้

“คือเจ้าเองหรือ?”

ปฏิกิริยาแรกของหยูจือโจวก็คือตะลึง เนื่องจากเขานึกไม่ถึงเลยว่าจะได้พบเจอหลัวซิวในสถานที่เช่นนี้

แต่ถัดจากนั้นก็มีคลื่นลูกยักษ์ที่สูงเทียมฟ้าปรากฏในใจหยูจือโจว เนื่องจากเขาจำได้ชัดเจนเลยว่าขณะที่เขาพาเจ้าหมอนี่เขาไปในหุบเขาผนึกปีศาจเมื่อครั้นนั้น ผลการฝึกตนเขาห่างไกลจากตัวเองมาก ๆ นี่เพิ่งผ่านไปแค่กี่ปีเอง? เจ้าหมอนี่ก็สามารถสังหารกึ่งจ้าวมหาเทพได้แล้วหรือ?