“เข้ามาเถิด”
ระยะเวลาสิบวันที่นัดหมายไว้ถึงกำหนดแล้ว ประตูห้องที่ปิดขังอยู่ของหลัวซิวค่อย ๆ เปิดออกและมีเสียงสะท้อนออกมา
ซิงเฉินสูดหายใจเข้าลึก ๆ เฮือกหนึ่ง พร้อมกับสภาพจิตใจที่เคารพนอบน้อม ก่อนจะพาเหล่าผู้อาวุโสในตระกูลผู้มีบารมีสูงส่งที่อยู่ด้านหลังเดินเข้าไป
ห้องพักที่หลัวซิวปิดขังไม่ถือว่าใหญ่มากนัก หลัวซิวกำลังนั่งท่าขัดสมาธิอยู่บนเบาะนั่งทรงกลมใบหนึ่ง เมื่อซิงเฉินและเหล่าผู้อาวุโสในตระกูลเดินเข้ามาภายใน โดยส่วนใหญ่ก็แทบจะยืนจนไม่มีพื้นที่เหลือแล้ว
“ตระกูลเทพสงครามของพวกเจ้าทำการตัดสินใจได้แล้วหรือ?”หลัวซิวถามอย่างเรียบนิ่ง
“คุณชาย ตระกูลเทพสงครามของเรายินดีที่จะติดตามคุณชายขอรับ และบุกตะลุยโจมตีข้าศึกบนสนามรบเพื่อคุณชาย!”
ซิงเฉินเป็นบุคคลที่เด็ดเดี่ยวมาก ๆ ในเมื่อตัดสินใจได้แล้ว เขาจึงแสดงลักษณะท่าทีของตัวเองออกมาโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง
เขาเข้าใจความแข็งแกร่งและความลึกซึ้งจนไม่อาจคาดเดาได้ของหลัวซิวดี ทว่าผู้อาวุโสในตระกูลเหล่านั้นกลับไม่คิดเช่นนั้น ภายในเวลาชั่วขณะจึงรู้สึกลังเลใจเล็กน้อย
“ผู้อาวุโสทุกท่านยังลังเลใจอะไรอยู่อีกหรือ? หากไม่ใช่เพราะคุณชายประทานวิชาจิตราชาเทพของเคล็ดเทพสงคราม เกรงว่าชั่วชีวิตนี้ของพวกเจ้าและข้าคงไม่มีโอกาสได้บรรลุอย่างบัดนี้หรอก”
ซิงเฉินทั้งหมดคิ้วลงเล็กน้อย เขากังวลว่าความสองจิตสองใจของเหล่าผู้อาวุโสจะทำให้หลัวซิวไม่พอใจ
“ไม่เป็นไร!”
สิ่งที่ทำให้ซิงเฉินคาดไม่ถึงคือหลัวซิวดูใจกว้างต่อความลังเลใจของเหล่าผู้อาวุโสอย่างชัดเจนเลย ปัดมืออย่างไม่ใส่ใจพลางพูด: “ความหยิ่งยโสของตระกูลเทพสงครามยังคงอยู่ ซึ่งนี่คือเรื่องดี แสดงว่าในกระดูกของพวกเจ้ายังมีความหยิ่งทรนง ซื่อสัตย์จงรักอย่างแน่วแน่ของบรรพบุรุษสืบทอดต่อมาอยู่!”
“แต่มีสิ่งหนึ่งที่พวกเจ้าต้องเข้าใจคือตระกูลเทพสงครามเสื่อมถอยลงแล้ว มีเพียงการติดตามข้า ตระกูลเทพสงครามของพวกเจ้าถึงจะมีโอกาสกลับไปรุ่งเรืองดั่งบรรพบุรุษ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...
รออานยุ...
รอต่อไปครับ...