มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2158

“ผู้เพื่อนยุทธ์เทียนหยุนมีเรื่องอันใดหรือ?”

“เหอะ ๆ หากไม่มีเรื่องก็จะพูดคุยกับผู้เพื่อนยุทธ์ตวนมู่ไม่ได้แล้วหรือ? จะว่าไปเราก็ไม่เคยนั่งคุยกันมาหลายปีแล้ว ไปนั่งพูดคุยกันที่ตำหนักข้าหน่อยไหม?”

เมื่อได้ยินบรรพอาจารย์เทียนหยุนพูดเช่นนี้ จึงมีรังสีกระพริบในแววตาของบรรพอาจารย์ตวนมู่ เขาต้องทราบเป็นธรรมดาอยู่แล้วว่าบรรพอาจารย์เทียนหยุนไม่มีทางแค่อยากพูดคุยกับเขาอย่างเดียวแน่นอน

ผ่านไปไม่นานนัก บรรพอาจารย์ทั้งสองก็มาถึงสำนักเซียนเทียนหยุน บรรพอาจารย์จักรพรรดิเทพทั้งสองคนกำลังนั่งประจันหน้ากันอยู่ในห้องลับห้องหนึ่ง

“ช่างเป็นชาที่ดียิ่งนัก!”บรรพอาจารย์ตวนมู่ยกแก้วชาที่อยู่ข้างหน้าขึ้นมาจิบหนึ่งอึก พูดชื่นชมหนึ่งคำแล้วอมยิ้มพลางพูด: “ผู้เพื่อนยุทธ์คงไม่ได้ให้ข้ามาจิบชาแล้วพูดคุยกันเรื่อยเปื่อยอย่างเดียวหรอกใช่ไหม?”

“เหอะ ๆ ในเมื่อผู้เพื่อนยุทธ์ดูออกแล้ว ข้าก็ขอพูดตรง ๆ เลยแล้วกัน”

บรรพอาจารย์เทียนหยุนอมยิ้ม ถัดจากนั้นสีหน้าก็ดูเข้มงวดขึ้นมาแล้วพูดว่า: “ข้าคิดว่าผู้เพื่อนยุทธ์น่าจะเข้าใจดีมาก ๆ การที่เราทั้งสองร่วมมือหอยอดอัมพรนั้น เรียกได้เลยว่าเป็นการปรึกษาหารือกับคู่กรณี!”

“อย่างไรเสียหอยอดอัมพรก็เป็นสำนักจักรพรรดิ ภูมิฐานลึกซึ้ง ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เราทั้งสองตระกูลสามารถเทียบเคียงได้ ข้าขอถามหน่อยนะ สุดท้ายหากจับกุมตัวหลัวซิวได้แล้ว สิ่งล้ำค่าที่มันได้รับจากแดนเทวนิรันกาลจะตกอยู่ในกำมือของฝ่ายใดเล่า?”

“แล้วผู้เพื่อนยุทธ์มีความคิดเห็นที่เหนือชั้นอะไรหรือไม่?”บรรพอาจารย์ตวนมู่หรี่ตาลง

“ร่วมมือกัน! มีเพียงเราทั้งสองตระกูลร่วมมือกัน ถึงจะมีโอกาสเสี้ยวหนึ่ง!” บรรพอาจารย์เทียนหยุนพูดเปิดเผยตรงไปตรงมา: “สำหรับการส่งกึ่งจ้าวมหาเทพสิบคนของเราทั้งสามฝ่ายลงไปจับกุมตัวหลัวซิวในโลกามนุษย์ในครั้งนี้ ข้าสามารถยืนยันได้เลยว่าในกึ่งจ้าวมหาเทพทั้งสิบคนของหอยอดอัมพร ต้องมีคนหนึ่งที่เป็นจ้าวมหาเทพแท้จริงอย่างแน่นอน!”