มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2167

ตู้ม!

ท่ามกลางเสียงสะเทือนเลื่อนลั่นที่สะเทือนฟ้าสะเทือนดิน กำปั้นของหลัวซิวปะทะเข้ากับลูกธนูรุ้งยาวที่โหดร้าย ท้องฟ้าบริเวณโดยรอบหนึ่งแสนไมล์ กลายเป็นความมืดมนอย่างไร้ขอบเขตภายในพริบตา ปริภูมิทั้งหมดล้วนแหลกสลายหายไป กลายเป็นสุญญากาศ

โชคดีที่การโจมตีนี้เกิดขึ้นกลางนภาสูง หากเกิดขึ้นบนดาวเคราะห์ เกรงว่าดาวเคราะห์ที่อยู่ด้านล่างต้องถูกทำลายล้างไปครึ่งหนึ่งแน่

ท่ามกลางความมืดจากอนัตตาที่ถูกทำลายล้าง เงาร่างของหลัวซิวเคลื่อนที่เร็วปานสายฟ้า กำลังบีบคั้นไปทางซินโป๋หรานอย่างรวดเร็ว

“มันต้านทานไว้ได้อย่างนั้นหรือ?”ซินโป๋หรานตกตะลึงพรึงเพริด ลูกธนูของอาวุธจักรพรรดิที่สามารถสังหารจ้าวมหาเทพขั้น 3 ถูกเขาต้านรับไว้ได้แล้วอย่างนั้นหรือ?

เมื่อมีเรื่องราวที่เหลือเชื่อเช่นนี้เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา วินาทีนี้ความคิดเดียวที่ผุดขึ้นมาในหัวซินโป๋หรานก็คือ……

หนี!

เพราะจากผลการฝึกตนของเขา การที่อยากดึงสายธนูของเกาทัณฑ์มเมฆาม่วงอีกครั้งนั้น เขากลับไม่มีเวลาแล้ว

ในฐานะที่เป็นผู้ฝึกวิถีธนูกับศรที่เชี่ยวชาญการโจมตีระยะไกลมากที่สุด ทันทีที่ปล่อยให้คู่ต่อสู้ประชิดใกล้ อีกทั้งยังเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวเช่นนี้อีก ผลที่ตามมาต้องหนักหนามากจนไม่อาจจินตนาการได้แน่!

แต่ทว่าซินโป๋หรานอยากหลบหนี จากความเร็วของเขา จะมีทางหนีรอดไปจากเงื้อมมือของหลัวซิวได้อย่างไรเล่า?

ยังไม่ต้องพูดถึงหมื่นจักรวาลไร้รูปวิวัฒนาการกฎปริภูมิและกฎความเร็ว ยันต์ค่ายทั้งหมดที่สลักอยู่บนร่างเนื้อเขา มี 33 ยันต์ที่เป็นยันต์ค่ายความเร็ว ดังนั้นหลัวซิวจึงแทบจะประชิดใกล้เขาได้ภายในชั่วพริบตาเดียว

ฟึ่บ!

เลือดสีแดงสดสาดกระเด็นกลางนภาสูง ท่ามกลางเสียงกรีดร้องที่น่าเวทนา ร่างกายของซินโป๋หรานถูกหลัวซิวฉีกกระชากออกเป็นสองท่อน

เมื่อเผชิญหน้าหลัวซิวที่ระเบิดกำลังรบออกมาโดยสิ้นเชิง ถึงแม้เขาจะเป็นกึ่งจ้าวมหาเทพ แต่ยังไม่ทันได้สู้กันก็ขลาดกลัวก่อนแล้ว การที่ถูกฆ่าภายในกระบวนท่าเดียวนั้น จึงเป็นจุดจบที่ถูกลิขิตไว้ตั้งแต่แรกแล้ว