มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2178

อย่างที่ทุกคนทราบกัน ในบรรดาผู้อาวุโสจำนวนมากของตระกูลหลี่ หลี่เฟยเฉินเป็นผู้ที่ชอบสันโดษและเอาแต่ใจตนเองมากที่สุด เล่ากันว่าเป็นเพราะภรรยาสิ้นบุตรตาย จึงหมดอาลัยตายอยาก

“เจ้าบอกว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่ง เขามีนามว่าหลี่ยู่อย่างนั้นหรือ?!”

เงาร่างของหลี่เฟยเฉินกระพริบทีหนึ่ง แล้วจับไหล่ขององครักษ์คนนั้นเอาไว้ในทันที เนื่องจากอารมณ์ฮึกเหิมมากเกินไป ทำให้องครักษ์คนนี้ถูกจับจนเหงื่อแตกท่วมหน้าผาก ใบหน้าขาวซีด

“ตอบกลับท่านผู้อาวุโส เป็นอย่างที่กล่าวไปข้างต้นจริง ๆ ขอรับ”องครักษ์รีบตอบกลับ

หลัวซิวกำลังรอคอยอยู่หน้าประตูใหญ่ตำหนักตระกูลหลี่เงียบ ๆ วินาทีนี้หากพูดให้แม่นหน่อยก็คือเขาไม่ใช่หลัวซิว และไม่ใช่เย้ห้าวหราน และยิ่งไม่ใช่ไท่ซ่างฉิง แต่เป็นหลี่ยู่

เขารอไม่นานมากนัก ก็มีพลังออร่าที่น่าทึ่งพรั่งพรูออกมาจากตำหนักตระกูลหลี่ ถัดจากนั้นก็มีเงาดำร่างหนึ่งมาถึงภายในพริบตา พร้อมกับกลิ่นเหล้าที่กระแทกหน้า ปรากฏตรงหน้าเขา

นี่คือชายมอมแมมที่ไม่มีชีวิตชีวาคนหนึ่ง ทว่าดวงตาคู่นั้นกลับประกายสดใส พลางมองหลัวซิวตั้งแต่หัวจรดเท้า

หลัวซิวจำคนดังกล่าวได้ตั้งแต่แวบแรกที่เห็น ซึ่งเขาก็คือท่านพ่อแท้ ๆ ของหลี่ยู่เขาเมื่อชาติปางก่อน หลี่เฟยเฉิน

“ลูกชายหลี่ยู่ กราบคารวะท่านพ่อขอรับ”หลัวซิวทำความเคารพ

“เจ้าใช่ยู่เอ๋อร์จริง ๆ หรือ?”หลี่เฟยเฉินรู้สึกเหลือเชื่อเล็กน้อย ดุจฝันดั่งภาพมายา เวลาล่วงเลยไปแสนกว่าปีแล้ว ลูกชายที่คิดว่าเสียชีวิตไปแล้วกลับมาโดยที่ยังมีชีวิตรอดอยู่อย่างนั้นหรือ?

“จริงแท้แน่นอนขอรับ ลูกกลับมาแล้วจริง ๆ”เมื่อเห็นสภาพของหลี่เฟยเฉิน ก็มีหลายความรู้สึกผสมรวมกันในใจหลัวซิวเช่นกัน ภายในเวลาชั่วขณะเขาไม่รู้ว่าควรจะเอ่ยปากพูดอย่างไรดี

วินาทีนี้หลัวซิวได้อำพรางร่างแท้ของตนเองเอาไว้ ร่างกลวัฏสงสารของหลี่ยู่ที่แสดงให้เห็น ณ วินาทีนี้ผนึกรวมมาจากพลังแห่งวัฏสงสาร ตัวตนดังกล่าวถูกต้องเป็นจริงอย่างที่สุด ไม่ว่าตระกูลหลี่จะใช้วิธีการใดมาตรวจสอบและแยกแยะ ก็จะไม่พบความผิดปกติใด ๆ

หลังจากผ่านการตรวจสอบแยกแยะและทดสอบจากคนในตระกูลแล้ว ตัวตนของหลี่ยู่ก็ได้รับการยอมรับ หลี่เฟยเฉินร้องไห้จนน้ำตานองหน้า

ทว่ามีเพียงท่านแม่หยูเหยาที่ไม่ว่าผู้ใดจะว่าอย่างไรนางก็ไม่เชื่อว่าเขาตายแล้ว เนื่องจากเสียใจมากเกินไป เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมานางก็สิ้นอายุไขนั่งฌานละสังขารไปแล้ว

บอกว่าสิ้นอายุไข แท้จริงแล้วเป็นเพราะคิดถึงมากจนป่วยเป็นโรค ไม่มีใจในการฝึกตน มิเช่นนั้นละก็หากคนอย่างหลี่เฟยเฉินยังสามารถฝึกตนถึงแดนมกุฎเทพ แล้วนางจะมีทางสิ้นอายุไขได้อย่างไร?

ทุกสรรพสิ่งในโลกล้วนมีการเปลี่ยนแปลง สุขทุกข์เกิดแก่เจ็บตาย……

ทุกอย่างดำเนินการไปตามนี้ เขาใช้ตัวตนของหลี่ยู่เข้าพักในตระกูลหลี่

ช่วงเวลาที่อยู่ในตระกูลหลี่ หลัวซิวก็ค่อย ๆ ปรับตัวเข้ากับตระกูลนี้ สุดท้ายเขาได้ทิ้งร่างกลวัฏสงสารของหลี่ยู่เอาไว้ สิ้นสุดบ่วงกรรมของร่างวัฏสงสารนี้

ร่างกลวัฏสงสารที่สองของเย่ห้าวหรานก็ถูกหลัวซิวทิ้งไว้ในตระกูลหลี่เช่นกัน อยู่ร่วมกับหลี่ยู่ บ่วงกรรมทั้งหมดระหว่างร่างกลวัฏสงสารทั้งสองร่างและร่างแท้ของเขาถูกตัดขาดแล้ว นับต่อจากนี้จะไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ เกี่ยวข้องกันอีก