ยิ่งอยู่ใกล้บันไดทะลุฟ้ามากเท่าไหร่ พายุตรีภพก็บ้าระห่ำมากเท่านั้น กงเฉิงหมิงทั้งสามคนล้วนเป็นจ้าวมหาเทพขั้นปฐมภูมิทั่วไป การต้านทานพายุตรีภพจึงลำบากเล็กน้อย ม่านแสงที่แย้มบานออกมาจากของขลังป้องกันจะล้มมิล้มแหล่
เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว หลัวซิวกลับดูรับมือได้สบายมือมาก แม้ตามร่างกายจะมีบาดแผลปรากฏอย่างต่อเนื่อง ทว่าภายใต้ประสิทธิผลของร่างอมตะ บาดแผลเหล่านี้จึงฟื้นฟูกลับคืนสู่สภาพปกติอย่างรวดเร็ว
อูหม่าคงหันมองไปข้างหลังรอบหนึ่ง เมื่อเห็นว่าสภาพของหลัวซิวดูสบายมาก ๆ ความคิดที่อยากได้วรยุทธ์กลั่นร่างของเขาจึงเข้มข้นมากยิ่งขึ้น
บันไดทะลุฟ้า มีปณิธานแห่งการเดินขึ้นสวรรค์ การฝึกยุทธ์นั้นยากดั่งเดินขึ้นสวรรค์ ก้าวหนึ่งยากกว่าก้าวหนึ่ง
หลัวซิวเดินอยู่บนขั้นบันได ภายใต้การชะล้างจากตรีภพที่บ้าระห่ำ ร่างยุทธ์ร่างเนื้อได้รับการยกระดับลอกคราบใหม่ จากการทำลายล้างและการเกิดใหม่ เมื่อเขามาถึงจุดที่สูงที่สุดของบันไดทะลุฟ้า เขามองเห็นตำหนักใหญ่ที่สูงตระหง่านหนึ่งหลัง
ตำหนักหลังนี้อยู่กลางตรีภพ ใหญ่มากจนเหลือเชื่อ บนตำแหน่งที่อยู่สูงกว่าของตำหนักยังมีอนัตตาตรีภพที่กว้างใหญ่กว่า มีออร่าตรีภพดั้งเดิมแผ่กระจายออกมาลาง ๆ ซึ่งมีความลึกลับและมหัศจรรย์ของเกณฑ์แฝงซ่อนอยู่ภายใน
แคว็ก!
ราวกับการพันธนาการในร่างกายถูกทลาย หลัวซิวรู้สึกดีใจอย่างอดไม่ได้ เขานึกไม่ถึงเลยว่าประสิทธิผลการกลั่นร่างในตรีภพจะดีเยี่ยมเช่นนี้ นี่เพิ่งผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ร่างยุทธ์ร่างเนื้อของเขาก็บรรลุจากจ้าวมหาเทพขั้นหนึ่ง ขึ้นไปถึงจ้าวมหาเทพขั้นสองแล้ว
กำลังดื่มด่ำอยู่ในความรู้สึกเป็นสุขจากการที่การกลั่นร่างได้รับการยกระดับ หลัวซิวขยับเท้าตนอย่างไม่เต็มใจ ส่วนตรงหน้าเขา เงาร่างของกงเฉิงหมิงทั้งสามคนยิ่งอยู่ยิ่งห่างไกลออกไป เมื่อเห็นว่าพวกเขาใกล้จะเดินเข้าไปในประตูใหญ่ของตำหนักที่เปิดอ้าออกแล้ว
“ซิวหลัว? เจ้ามัวยืนบื้ออยู่ที่นั่นทำไม? ยังไม่รีบตามมาอีกหรือ?”กงเฉิงหมิงหันกลับไปมองหลัวซิวพลางตะโกนพูด
“ข้าต้องสังเกตเห็นอยู่แล้วสิ อีกทั้งข้าก็ทราบเช่นกันว่าเจ้าอยากได้วรยุทธ์กลั่นร่างของมัน แต่ทว่าเรื่องดี ๆ เช่นนี้ เจ้าจะกินคนเดียวไม่ได้นะ”กงเฉิงหมิงพูดกระแทกเสียงต่ำ
“แหะ ๆ มีของดี ๆ เราทุกคนก็ต้องแบ่งปันกันอยู่แล้วสิ มันอยากกลั่นร่างที่นี่ ภายในระยะเวลาสั้น ๆ มันไม่มีทางยกระดับได้มากเท่าไหร่แน่ พวกเราเข้าไปก่อน ถึงครานั้นค่อยหาโอกาสกำจัดมันทิ้ง เมื่อนั้นเราก็จะได้รับวรยุทธ์และความลับของมันอยู่ดี”อูหม่าคงแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็นพลางพูด
ในทั้งสามคน อูหม่าคงและกงเฉิงหมิงต่างมีแผนการชั่วในใจ มีเพียงถังจิ้งป๋อเท่านั้นที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย “พวกเจ้าทั้งสองระวังหน่อยจะดีกว่า ข้ารู้สึกว่าซิวหลัวนั่นไม่ธรรมดา ไม่แน่พวกเจ้าอาจจะกำจัดเขาไม่ได้ ในทางตรงกันข้ามอาจจะตายอยู่ในเงื้อมมือของเขาสูงด้วย”
“จิ้งป๋อ เจ้าพูดอะไรของเจ้าน่ะ? อย่าบอกนะว่าพวกเราทั้งสองคนที่เป็นจ้าวมหาเทพ จะไม่สามารถกำจัดมกุฎเทพขั้นสูงคนหนึ่งได้? ต่อให้มันมีร่างยุทธ์จ้าวมหาเทพ ทว่าแข็งแกร่งเพียงร่างเนื้อมันจะมีประโยชน์อะไร? แค่อาศัยพลังแห่งกฎขั้น 8 ก็เพียงพอที่จะยับยั้งมันได้แล้ว”อูหม่าคงไม่ได้ใส่ใจต่อเรื่องนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...