มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2192

ในส่วนของปีศาจสยบสวรรค์นั้น หลัวซิวสันนิษฐานว่าน่าจะมีความเกี่ยวข้องกับวังดับฟ้า

ในส่วนของเรื่องที่ว่าที่นี่มีความลับอะไรแฝงซ่อนอยู่กันแน่ ณ วินาทีนี้หลัวซิวยังไม่ได้รับคำตอบที่แท้จริง ยังไม่สามารถอนุมานความจริงออกมาได้โดยสิ้นเชิง

ขณะเดียวกัน เขาก็มองเห็นตำหนักหลังหนึ่งที่ตั้งอยู่ในอนัตตาที่อยู่ห่างไกลออกไป ตำหนักหลังดังกล่าวไม่ใหญ่โตมากนัก ถูกโซ่ที่ใหญ่โตมโหฬารอย่างยิ่งมัดขึงไว้อย่างแน่นหนา ด้านบนมีสัญลักษณ์ที่นับไม่ถ้วนเป็นประกายระยิบระยับ ทุก ๆ สัญลักษณ์ล้วนมีออร่าของความลึกซึ้งถึงขีดสุดแฝงซ่อนอยู่

“นี่คือวังดับฟ้าที่แท้จริงหรือ?”หลัวซิวหรี่ตาลง ไท่ซ่างฉิงในอดีตเคยค้นคว้าวิจัยความลับในยุคไท่ชู ทราบว่าในยุคไท่ชูมีเรื่องเล่าที่เกี่ยวกับสวรรค์

สวรรค์ควบคุมโชคชะตาของทุกสรรพสิ่ง มีผู้แข็งแกร่งคัดค้าน เข่นฆ่าสยบสวรรค์ แต่ในสายตาของสวรรค์ เหล่าผู้แข็งแกร่งที่คัดค้านก็คือปีศาจ คือปีศาจที่แหกกฎสวรรค์!

ด้วยเหตุนี้จึงมีคำว่าสวรรค์ผนึกปีศาจ ปีศาจสยบสวรรค์

แค่มองวังดับฟ้าอยู่ไกล ๆ รอบหนึ่ง หลัวซิวก็ล้มเลิกความคิดที่อยากจะเข้าใกล้ เขาสามารถบุกตะลุยผ่านกรุงลงกาอลหม่านมาถึงที่นี่ ตลอดช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ในมหาโลกาพันสามหรือโลกามหาจักรพรรดิยุทธ์ทั้งแปด ต้องมีคนเคยมาถึงที่นี่เยอะมากแน่นอน

ทว่าเวลาล่วงเลยไปนานเช่นนี้แล้ว สภาพของวังดับฟ้าหลังนี้ยังสมบูรณ์ดีอยู่เลย จึงแสดงให้เห็นว่าจากศักยภาพของเขา ณ ปัจจุบัน ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เขาสามารถสยบได้อย่างแน่นอน

อีกทั้งต่อให้เขามีความสามารถในการขย่มสยบตราผนึกสวรรค์ หลัวซิวก็ไม่มีทางไปทลายมัน อดีตเขาที่อยู่ในตัวตนของไท่ซ่างฉิงเคยเข้าร่วมศึกการคัดค้านวัฏสงสาร ควบคุมชะตาชีวิต แล้วเขาจะมีทางปล่อยสวรรค์ที่ควบคุมชะตาชีวิตของสรรพสิ่งออกมาได้อย่างไรเล่า?

ชะตาชีวิตของทุกสรรพสิ่งควรถูกยึดกุมอยู่ในกำมือตนเองตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เหตุใดจึงต้องให้สวรรค์เป็นผู้ควบคุม? เหตุใดจึงต้องให้ผู้อื่นแอบอ้างวัฏสงสารมาควบคุม?

ส่ายหน้าไปมา สภาพจิตใจของหลัวซิวฟื้นฟูกลับคืนสู่สภาพเงียบสงบ จากนั้นเขาก็ไม่ได้มองดูวังดับฟ้าต่อ ก่อนจะหันหลังแล้วเดินจากไป

“ท่านพี่เจอผลสุ้ยหยินแล้วหรือเจ้าคะ?”หนิงหานยู่ถาม

“ใช่ ข้าเจอผลสุ้ยหยินแล้ว เรื่องนี้คุณูปการของเจ้ายิ่งใหญ่ที่สุดแล้วนะ”หลัวซิวยิ้มพลางบีบปลายจมูกของหนิงหานยู่พลางพูด หากไม่ใช่เพราะนางเป็นคนบอกตัวเองว่าในวังดับฟ้ามีผลสุ้ยหยิน เขาก็ไม่ทราบเช่นกันว่าตนจะเจอของสิ่งนี้เมื่อไหร่

ในระหว่างที่พูดคุยกันอยู่นั้น หลัวซิวก็ยกมือขึ้นมาโบกทีหนึ่ง สมบัติต่าง ๆ จึงกองกันเป็นภูเขาขนาดเล็ก

“ยู่เอ๋อร์ สมบัติเหล่านี้เป็นสมบัติที่มอบให้เจ้า พรสวรรค์ในกฎชีวิตของเจ้าไม่ธรรมดา ท่านพี่หวังว่าเจ้าจะสามารถฝึกตนดี ๆ ไม่ทำให้พรสวรรค์ดี ๆ ของเจ้าสูญเปล่า”

“ข้าทราบแล้วเจ้าค่ะ”ใบหน้าที่ยิ้มแป้นของหนิงหานยู่ทำให้หลัวซิวก็จนปัญญามาก ๆ เช่นกัน หากเปลี่ยนเป็นผู้อื่นที่มีพรสวรรค์ที่ดีเยี่ยมอย่างนาง เกรงว่าคงต้องฝึกตนอย่างสุดกำลังสามารถแน่นอน แต่ยัยหนูคนนี้กลับสุดยอดกว่ามาก ทำอะไรครึ่ง ๆ กลาง ๆ ไม่จริงจัง ระดับความเร็วในการข้ามขั้นของผลการฝึกตนก็ล่าช้ามาโดยตลอด