มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 220

สายตาของหลัวซิววับไหว เขากระทืบเท้าทั้งสองอย่างแรง ร่างของพุ่งทะยานลอยขึ้นฟ้า แล้วดึงกระบี่ยุทธ์ออกมาจากฝัก

คนหนึ่งคนกับมังกรหนึ่งตัว ความแตกต่างของร่างกายนั้นห่างไกลนัก ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือดอยู่กลางท้องฟ้า

กระบี่ยุทธ์ดินระดับกลางฟันไปที่ลำตัวของมังกรเจียวหยกอัคคี แต่นี่เพียงแค่ทำให้เกล็ดตามลำตัวแตกไปบางส่วนเท่านั้น ลำตัวของมังกรเจียวนั้นแข็งแกร่งมากจนน่าตื่นตะลึง

พลังแห่งความตายในเพลิงมรณะ สามารถทำให้ถึงแก่ชีวิตได้ ทว่าด้วยร่างกายของมังกรเจียวที่มีขนาดมหึมา จึงไม่ทำให้ร่างกายของมันได้รับอันตรายใด

ส่วนเกล็ดของมันนั้นมีเพียงบางส่วนเท่านั้นที่ได้รับอันตราย มังกรเจียวหยกอัคนีป้องกันตัวได้อย่างแน่นหนา ไม่เปิดช่องให้หลัวซิวมีโอกาสได้โจมตี

เปรี้ยง!

กระบี่ยุทธ์ดินฟันลงไปอีกครั้งที่อุ้งเท้าของมังกรเจียว จนเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว หลัวซิวโดนแรงระเบิดจนร่างของเขาตกลงมาจากกลางท้องฟ้า ทำให้เอาต้นไม้โบราณหักโค่นแล้วลงไปกระแทกบนพื้นอีกครั้งจนเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่

ด้วยความแข็งแกร่งของร่างมังกรเจียวตัวนี้ ทำให้มั่นใจได้ว่าร่างของมันจะต้องอยู่ในระดับสูงสุดของร่างยุทธ์ช่วงหลังแล้ว

มังกรเจียวที่อยู่กลางท้องฟ้าส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวด กรงเล็บของมันเป็นจุดเดียวที่ด้อยกว่ามังกรเจียวเขาเดียว แต่หากวัดกับกระบี่ยุทธ์ดินแล้วถือว่ายังอ่อนกว่า จึงทำให้เลือดของมันไหลซิบๆ

มังกรเจียวหยกอัคนีอ้าปากพ่นเปลวไฟออกมา เปลวไฟร้อนแรงแผดเผาให้บรรยากาศรอบด้านกระเพื่อมไปด้วยไอร้อน

ไอกระบี่สีดำรูปมังกรพุ่งทะยานออกมาจากหลุมปะทะเข้ากับเปลวไฟของมังกรเจียว แรงระเบิดรุนแรงจนกระจายสะท้อนไปทั่ว

ไอกระบี่ของหลัวซิวไม่ได้ทัดทานกับเปลวไฟนั้นได้ แต่โดนเปลวเพลิงของมังกรเจียวนั้นดูดกลืนหายเข้าไป เห็นได้ชัดว่าเปลวไฟนี้ไม่ใช่เปลวไฟธรรมดา แต่เป็นอัคคีอสูรในร่างที่ผ่านการบำเพ็ญมาแล้ว

หลังจากเปลวเพลิงของมังกรเจียวดูดกลืนไอกระบี่ไปจนหมดแล้ว มันก็ยังไม่มีทีท่าถอยหนี แต่กลับมุ่งหน้าบุกเข้าใส่หลัวซิวอีกครั้ง

“ตราธรรมจุติมรณะ!”

หลัวซิวลอยขึ้นมาจากหลุม มือทั้งสองทำท่าทางต่างๆ อย่างพัลวัน พลางร้องตะโกนออกไป ตราธรรมจุติมรณะในจุดตันเถียนชี่ไห่บินวนรอบด้วยความเร็ว

ภาพเสมือนของวัฏจักรชีวิตภาพใหญ่ปรากฏอยู่กลางท้องฟ้า มือทั้งสองของหลัวซิวผลักออกไปทำให้วัฏจักรชีวิตที่เป็นภาพเสมือนพุ่งออกไปโจมตีกับมังกรเจียวอัคนี

สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาคือแรงระเบิดอันน่ากลัว ตอนนั้นหลัวซิวเองก็กระเด็นออกไปไกล เขารู้สึกราวกับว่ากระดูกทั่วร่างของเขากำลังจะหัก ภาพทุกอย่างรางเลือน ร่างกายของเขาราวกับกำลังจะฉีกขาด

เมื่อเหลือบตาขึ้นไปมอง จึงเห็นว่าอาการของมังกรเจียวก็ไม่สู้ดีนัก ภาพเสมือนวัฏจักรที่แปรเปลี่ยนมาจากตราธรรมจุติมรณะได้ปะทะกับอัคคีอสูรเอาไว้ แล้วพุ่งเข้าไปโจมตีลำตัวของมัน เกล็ดของมันจึงแหลกละเอียดไปเป็นจำนวนมากและมีเลือดไหลออกจากลำตัว มันดิ้นทุรนทุรายอยู่กลางท้องฟ้า เลือดอสูรกระเซ็นไปทั่วทั้งท้องฟ้า

“แม่งเอ๊ย แข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ”

หลัวซิวเบิกตากว้าง ตราธรรมจุติมรณะคือสิ่งที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาแล้ว เมื่อรวมเข้ากับพลังแปรเสวียนเทียน 24 เท่า สามารถกำราบปรมาจารย์ฝึกจิตทุกระดับที่อยู่ระดับต่ำกว่าราชายุทธ์ได้ทั้งสิ้น

ทว่ามังกรเจียวอัคนีตัวนี้เมื่อถูกแรงระเบิดกลับแค่ได้รับบาดเจ็บหนัก แต่ไม่ถึงแก่ความตาย

แต่หลังจากที่หลัวซิวใช้ตราธรรมจุติมรณะไปแล้ว พลังจิตแท้ของเขาก็ถูกเผาผลาญไปจนหมด

หลัวซิวหยุดคิดไปครู่หนึ่ง ก่อนที่ดวงตาของเขาจะส่องประกาย เขาจำต้องยอมปล่อยมังกรเจียวหยกอัคคีไปก่อน เขาเคลื่อนตัวแล้วหายไปกลางป่าลึก

ในถ้ำแห่งหนึ่ง หลัวซิวเข้าไปแอบในนั้นพลางเอนกายพิงผนังถ้ำเอาไว้แล้วหายใจสูดอากาศเข้าไปอย่างหนักหน่วง

ในจุดตัดเถียนชี่ไห่ การเคลื่อนที่ของตราธรรมจุติมรณะขับพลังแห่งชีวิตออกมาช่วยรักษาบาดแผลตามเรือนร่างของเขา

“เรามีพลังสองระดับความเป็นตาย ไม่ว่าบาดแผลจะร้ายแรงแค่ไหน ก็จะสามารถฟื้นฟูกลับมาได้อย่างรวดเร็ว เจ้ามังเจียวหยกอัคคีนั่นจะต้องไม่ได้ใช้วิธีแบบเราแน่ รอให้เรารักษาตัวเองหายดีก่อนเถอะ แล้วค่อยไปจัดการมันทีหลัง” ระหว่างที่รักษาตัวเอง หลัวซิวก็เริ่มวางแผนในใจ

หลังจากนั้น หลัวซิวจึงหยิบยากลั่นจิต ยาเลี้ยงจิตและยาสองขั้วอัคคีเยือกออกมาจากแหวนเก็บของ รวมทั้งลูกแก้วโลหิต 30 เม็ดที่ได้มาจากการสังหารอสูรระดับฝึกจิต