ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนไม่รู้ว่าหลัวซิวกำลังคิดอะไรอยู่ และพูดเองเออเองต่อไปว่า “จักรพรรดิเทพเทียนหย่งเป็นผู้แข็งแกร่งที่แข็งแกร่งมากนัก ในยุคแรก ๆ ของ ยุคมหาศักดิ์ เขาเป็นคนที่มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่แข็งแกร่งมากที่สุดในสมัยนั้น น่าเสียดายที่โชคของเขาไม่ค่อยดีนักและเขาล้มเหลวในการบรรลุตำแหน่งสูงสุด
อย่างไรก็ตาม จักรพรรดิเทพเทียนหย่งได้ทิ้งสมบัติไว้มากมาย ตามเบาะแสที่ข้าพบ จักรพรรดิเทพเทียนหย่งได้กลั่นตำหนักหนึ่งออกมา ในที่สุดเขาก็นั่งตำหนักนี้ให้บินเข้าไปในส่วนลึกของจักรวาลกันดาร เขามีความเป็นไปได้สูงที่จะเสียชีวิตอยู่ในตำหนักนั้น”
“เจ้ารู้ว่าตำหนักนั้นอยู่ที่ไหน?” หลัวซิวถาม
ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนหัวเราะเบา ๆ “แน่นอนว่าข้าไม่รู้ มันเป็นความลับชั่วนิรันดร์ แต่ข้ารู้วิธีตามหาตำหนักนั้น และข้าก็รู้จักตำหนักนั้นด้วย ซึ่งเรียกว่าตำหนักไท่ซ่างเทียนหย่ง!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใจของหลัวซิวก็ตกตะลึง และทันใดนั้นภาพของสตรีคนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเขา จ้องมองมาที่เขาด้วยความเศร้า
ไท่ซ่างเทียนหย่ง... ดูเหมือนว่าเทียนหย่ง เจ้าก็ไม่สามารถปล่อยวางไปได้...
หลัวซิวอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในใจ เนื่องจากชาติก่อนที่เป็นไท่ซ่างฉิง ดูเหมือนว่าเขาจะทิ้งหนี้ความรักไว้มากมาย
บางทีสิ่งที่เจี้ยนเฉินพูดอาจจะถูกต้อง ชื่อของไท่ซ่างฉิงมีคำว่ารัก แต่เขาเป็นคนที่ไร้ความรัก
“ว่ากันว่าเมื่อจักรพรรดิเทพเทียนหย่งออกจากโลกจักรภพ เขาได้นำชิ้นส่วนใจแห่งศุภรห้าชิ้นไปด้วย ใครก็ตามที่สามารถรวบรวมชิ้นส่วนทั้งห้าได้จะสามารถเปิดตำหนักเทวไท่ซ่างเทียนหย่งได้และได้รับสมบัติและการสืบทอดของจักรพรรดิเทพเทียนหย่ง!”ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนกล่าว
“เจ้ารู้เรื่องเหล่านี้มาจากไหน?” หลัวซิวถาม
“ข้าได้รับพระราชสาส์นที่จักรพรรดิเทพเทียนหย่งทิ้งไว้ในโลกจักรภพ พูดแล้วเป็นเรื่องตลก จักรพรรดิเทพเทียนหย่งบินไปยังส่วนลึกของจักรวาลกันดารก่อนที่จะเสียชีวิต ดูเหมือนว่าจะไปพบกับใครบางคนเป็นการส่วนตัวและกล่าวคำอำลาว่าพบกันใหม่ในชาติหน้าอะไรประมาณนี้...”ลิ่งฮู๋จื่อเซวียน กล่าวด้วยรอยยิ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...
รออานยุ...
รอต่อไปครับ...