ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนยังคงคุยเองเออเองอยู่ที่นั่น และในเวลาเดียวกัน เพื่อให้หลัวซิวไว้วางใจ เขาหยิบชิ้นส่วนศุภรออกมา
เนื่องจากเรื่องของจักรพรรดิเทพเทียนหย่ง หลัวซิวจึงนึกถึงชาติที่เป็นไท่ซ่างฉิง ชิ้นส่วนศุภรที่ซ่อนอยู่ในตัวหยั่งรู้ของเขาก็สะท้อนกับชิ้นส่วนศุภรในมือของลิ่งฮู๋จื่อเซวียน
หืม!
ชิ้นส่วนศุภรกระจายแสงออกมา ราวกับว่าจะหลุดจากมือของลิ่งฮู๋จื่อเซวียน บินไปหา หลัวซิว
“สหายหลัว เจ้ามีชิ้นส่วนศุภรอยู่บนร่างของเจ้า?” จู่ ๆ สีหน้าของลิ่งฮู๋จื่อเซวียนก็เปลี่ยนไปมาก เขาเข้าใจความหมายของปรากฏการณ์นี้ จะต้องมีชิ้นส่วนมากกว่าหนึ่งชิ้นบนร่างหลัวซิว มิฉะนั้นจะไม่มีแรงดึงดูดที่แข็งแกร่งเช่นนี้ต่อชิ้นส่วนในมือของเขา
อย่างไรก็ตามลิ่งฮู๋จื่อเซวียน สงบลงอย่างรวดเร็วและหัวเราะเสียงดัง “ในเมื่อบนร่างของสหายหลัวก็มีชิ้นส่วนศุภรด้วย งั้นแค่เรารวบรวมชิ้นส่วนทั้งหมดเข้าด้วยกัน เราก็สามารถไปเปิดตำหนักไท่ซ่างเทียนหย่งได้ด้วยกัน?”
“ข้ามีชิ้นส่วนศุภรสองชิ้นจริง”
หลัวซิวไม่ได้ปิดบังอะไร ช่องว่างระหว่างคิ้วของเขาแยกออก ชิ้นส่วนศุภรก็ลอยออกมา แตกออกเป็นสองส่วนและตกลงในมือของเขา
เขาถอนหายใจในใจ ในเมื่อรู้เรื่องของจักรพรรดิเทพเทียนหย่งแล้ว เขาย่อมต้องไปที่ตำหนักนั้นเพื่อพบนางเป็นธรรมดา
“เจ้ามีเงื่อนงำเกี่ยวกับชิ้นส่วนศุภรอื่น ๆ หรือไม่?” หลัวซิวถาม
“การฝึกฝนหลักของข้าคือกฎเวลา ตราบใดที่ข้ามีชิ้นส่วนหนึ่งอยู่ในมือ ข้าสามารถตามหาออร่าของชิ้นส่วนอื่นๆ ได้”ลิ่งฮู๋จื่อเซวียน กล่าวอย่างมั่นใจ ในขณะเดียวกันเขาก็รู้ว่าทำไมเขาถึงตามมาถึงอาณาจักรดารานี้แล้ว ต้องเป็นเพราะชิ้นส่วนศุภรสองชิ้นบนร่างกายของหลัวซิว
เมื่อหลัวซิวได้ยินสิ่งที่เขาพูด เขาก็เข้าใจความจริงข้อนี้โดยธรรมชาติ เขาอดไม่ได้ที่จะระแวดระวังในใจ
หลัวซิวต้องไปที่ตำหนักนั้นแน่นอน แต่เขายังต้องไปที่มหาโลกายอดอัมพร เพื่อฟื้นฟูความทรงจำของเหยียนเยว่เอ๋อร์ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถรอช้าได้เช่นกัน
แล้วลิ่งฮู๋จื่อเซวียนได้ให้ลูกแก้วส่งข้อความแก่เขา จากนั้นก็กลายเป็นแสงและจากไป
หลัวซิวจ้องมองไปยังทิศทางที่ลิ่งฮู๋จื่อเซวียน จากไป ดวงตาของเขาเป็นประกายเป็นเวลานาน อันที่จริงเขาลังเลว่าจะฆ่าดีเขาหรือไม่
หากเป็นจ้าวมหาเทพธรรมดา หลัวซิวอาจจะลงมือไปแล้ว แต่ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนผู้นี้ไม่ธรรมดา หลัวซิวก็ไม่แน่ใจนัก
“พี่ชาย คนๆ นั้นมาจากโลกมหาศักดิ์รึ?” เมื่อเห็นว่าลิ่งฮู๋จื่อเซวียนจากไปแล้ว หนิงหานยู่ก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย
หลัวซิวพยักหน้า แต่จีเสี่ยวจื่อที่อยู่ด้านข้างกล่าวว่า “ข้าได้ฟังท่านปู่กล่าวว่าในโลกมหาศักดิ์มีคนที่แข็งแกร่งนับไม่ถ้วนที่นั่น มหาจักรพรรดิยุทธ์ในมหาโลกาพันสามของเราไม่นับอะไรในโลกมหาศักดิ์เลย แม้แต่ผู้แข็งแกร่งที่แข็งแกร่งกว่ามหาจักรพรรดิยุทธ์ก็มีจำนวนมาก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...