มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2235

แต่ว่าค่ายกลที่แข็งแกร่งจริง ๆ นั้น ก็ยังจำเป็นต้องใช้ทรัพยากรจำเพาะเพื่อช่วยเสริม จึฃจะสามารถสำแดงประสิทธิภาพและพลังอำนาจอันทรงพลังออกมาได้ จากเสียงที่ดังขั้นมานั้น แม้แต่เขาก็ยังได้รับผลกระทบอย่างมาก หากปล่อยให้หญิงชุดกระโปรงฟ้ากับเหยียนซีโรว่ออกมา หลัวซิวคาดการณ์ว่าพวกนางจะต้องรับไม่ไหวเป็นแน่

ถึงแม้หลัวซิวสามารถทำให้พวกนางอยู่ภายในตำหนักวัฏสงสารได้ตลอดเวลาก็ตาม แต่หญิงชุดกระโปรงฟ้าผู้นั้นกับตนไม่ได้รู้จักกัน หลังจากถูกเก็บเข้ามาในตำหนักวัฏสงสาร ก็มีการสื่อสารที่ถูกส่งออกมาอยู่ตลอดว่าต้องการที่จะออกมาภายนอก ถึงอย่างไร ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามต่างก็คงไม่ยินยอมที่จะถูกเก็บเข้าไปอยู่ภายในของขลังของผู้อื่น โดยไม่สามารถควบคุมชีวิตและความตายของตนเองได้

สิ่งที่หลัวซิวกลั่นแปรคือทรัพยากรระดับเจ้ายุทธจักร ระดับค่ายกลที่จัดวางออกมา ก็บรรลุถึงระดับเจ้ายุทธจักรช่วงปลาย สิ่งที่เขาจัดคือค่ายคุ้มกัน เมื่อเสียงแปลก ๆ นั้นดังขึ้นอีกครั้ง ค่ายคุ้มกันก็จะเปล่งประกายเป็นม่านแสง เกิดเป็นระลอกคลื่น ทำให้มันอ่อนกำลังลงอย่างต่อเนื่อง เมื่อเสียงนั้นถูกส่งมายังภายในของค่ายกล หลัวซิวก็ไม่ได้รับรู้ถึงผลกระทบใด ๆ จากมันอีกต่อไป

เมื่อตรวจสอบจนแน่ใจทุกอย่างแล้ว ในตอนนี้เองหลัวซิวจึงได้เปิดห้วงจักรหยั่งรู้ออก ปล่อยหญิงชุดกระโปรงฟ้าและเหยียนซีโรว่ออกมาจากภายในตำหนักวัฏสงสาร

“เจ้าเป็นใคร?”

หลังจากออกมาจากตำหนักวัฏสงสาร หญิงชุดกระโปรงฟ้าก็ยืนบังอยู่ตรงหน้าของเหยียนซีโรว่ด้วยสัญชาตญาณ พร้อมกับจ้องมองไปยังหลัวซิวด้วยสีหน้าและแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดระแวง

ถึงแม้ว่าหากพูดจากหลักการบางประเภท ชายหนุ่มชุดดำตรงหน้านี้ผู้นี้จะเป็นคนช่วยพวกนางจากเงื้อมมือของเจ้าเมืองเทียนหยุน แต่ในเมื่อเจ้าเมืองเทียนหยุนต้องการจะจับตัวพวกนาง คนผู้นี้ก็ไม่ได้จำเป็นต้องจุดประสงค์เดียวกัน หรือบางทีอาจจะประสงค์ร้ายเหมือนกับเจ้าเมืองเทียนหยุนก็เป็นได้

สามารถมีชีวิตอยู่บนโลกยุทธ์ที่โหดร้ายนี้ได้จนมาถึงปัจจุบัน หากแม้แต่ความระมัดระวังหรือความรอบคอบก็ยังไม่มี อย่าว่าแต่ฝึกตนถึงแดนมกุฎเทพเลย เกรงว่าคงจะถูกผู้อื่นฆ่าตายจนไม่เหลือชิ้นดีไปนานแล้ว

เมื่อเห็นท่าทีเช่นนี้ของหญิงชุดกระโปรงฟ้า หลัวซิวกลับมีความรู้สึกชื่นชมในตัวของนางผู้นี้ หากเปลี่ยนเป็นเหยียนซีโรว่ คาดว่าสิ่งที่จะทำเป็นอย่างแรกคือขอบคุณตนที่ช่วยชีวิตเอาไว้ ไม่มีทางที่จะคิดมากมายเช่นนี้

เมื่อเทียบกันแล้ว เหยียนซีโรว่ถูกลวงได้ง่ายกว่า หากไม่มีหญิงชุดกระโปรงฟ้าผู้นี้อยู่ข้างกาย อาศัยเพียงแค่นางตัวคนเดียว เกรงว่าคงเป็นเรื่องยากที่จะใช้ชีวิตอยู่บนโลกยุทธ์ที่เต็มไปด้วยการหลอกลวงและหักหลังซึ่งกันและกัน

“เจ้าไม่ต้องเป็นกังวลไป ข้าไม่ได้ประสงค์ร้าย”

หญิงชุดกระโปรงฟ้าผู้นี้มีความละเอียดอ่อน ไม่มีทางที่จะเชื่อคำของผู้อื่นง่าย ๆ

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของนาง เหยียนซีโรว่ก็พลันนึกขึ้นมาได้ แต่ก็ยังมีความลังเลอยู่บ้าง เพราะลางสังหรณ์บอกนางว่า คนที่อยู่ตรงหน้าก็คือหลัวซิว นางไม่มีทางที่จะจำผิดเป็นแน่

สำหรับเรื่องนี้ หลัวซิวก็ไม่ได้ถือสากับความคิดของหญิงชุดกระโปรงฟ้า เขาปลดปล่อยตัวสำนึกของตนออกมา แปรเปลี่ยนเป็นภาพต่าง ๆ มากมาย นั่นคือความสัมพันธ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาและเหยียนซีโรว่เคยมีต่อกันในวันวาน

อัตลักษณ์และออร่าสามารถปลอมแปลงกันได้ แต่ความทรงจำนั้นไม่สามารถปลอมขึ้นมาได้

เป็นจริงดังคาด เมื่อเหยียนซีโรว่มองเห็นภาพต่างเหล่านั้นในความทรงจำ นัยน์ตาก็รื้นขึ้นมาแทบจะในทันที “ท่านพี่หนิง เขาคือเฮียหลัว นั่นคือภาพสถานที่ที่ข้าเคยอยู่กับเขา เรื่องเหล่านี้มีเพียงข้ากับเขาเท่านั้นที่รู้”