มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2240

“เขาเพิ่งออกไปได้ไม่นาน!” เจ้าเมืองเทียนหยุนยังคงคาดการณ์ต่อไป แววตาก็พลันรี่ลงทันที

เขาติดตามหลัวซิวจนเผลอเข้ามาใจสถานที่ปิดผนึกของเทือกเขาลั่วหยุน ไม่ว่าจะออกไปจากที่นี่ได้หรือไม่ แต่หลัวซิวคนนี้ต้องถูกจับให้ได้ ไม่ว่าบนตัวอีกฝ่ายจะมีความลับใดก็ตาม เขาก็ต้องเอามันมาให้ได้

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เจ้าเมืองเทียนหยุนก็เร่งความเร็วขึ้นอีก

แต่ในเวลานี้ หลัวซิวที่ยังคงมุ่งหน้าเข้าไปอย่างต่อเนื่อง ทุกครั้งที่เสียงประหลาดดังขึ้น อำนาจอันทรงพลังที่แฝงอยู่ก็ยิ่งทวีความน่าหวาดกลัวมากยิ่งขึ้น ไปอีก กระทั่งผังค่ายคุ้มกันที่เขาได้กลั่นเอาไว้ ก็เริ่มที่จะต้านเอาไว้ไม่ไหว ทุกครั้งที่ถูกโจมตี ต่างก็มีเสียงแกรกดังขึ้นมา ดูเหมือนว่าจะฝืนไว้ได้อีกไม่นาน ก็จะแตกสลายแล้ว

ทันใดนั้น ได้กลิ่นคาวเลือดที่เข้มข้นมาก จากนั้นฝีเท้าก็หยุดลงในทันที แววตาเคร่งขรึม มองไปยังทะเลสาบสีเลือดแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ไกล

หยาดเลือดสีแดงที่เข้มข้นรวมกันอยู่ในทะเลสาบ ที่ใจกลางของทะเลสาบ โครงกระดูกหนึ่งที่น่าตกใจนอนอยู่บนพื้น ปลดปล่อยกลิ่นอายความดุร้ายในยุคสมัยบรรพกาล

ทะเลสาบสีเลือด เต็มไปด้วยเลือดหนืดเหนียวข้น ส่งกลิ่นคาวเลือดอันน่าสะอิดสะเอียนออกมา

บริเวณของทะเลสาบแห่งนี้กว้างขวางมาก เมื่อยืนมองจากตรงที่ไกล ๆ แห่งนี้ กลับมองไม่เห็นที่สิ้นสุด ทั้งซ้ายและขวาต่างก็มองไม่เห็นเส้นขอบ

จุดศูนย์กลางของทะเลสาบเลือด ถูกครอบครองอาณาเขตด้วยโครงกระดูกขนาดใหญ่ ไม่รู้ว่าผ่านวันคืนมาอย่างเนิ่นนานสักเพียงใด โครงกระดูนี้แช่อยู่ในเลือดสด ปลดปล่อยความเคียดแค้นชิงชังอย่างรุนแรงออกมา

“โฮก!”

อสูรดูดจิตที่พาดตัวอยู่บนไหล่ของหลัวซิวก็พลันส่งเสียงต่ำคำรามออกมา อารมณ์ความรู้สึกก็พลันว้าวุ่นขึ้นมา

แต่ว่าต่อให้เป็นอสูรดูดจิตที่มีสายเลือดต้อยต่ำที่สุดก็ตาม แต่ศักยภาพนั้นช่างแข็งแกร่งมาก หากสามารถเติบโตสู่จุดสูงสุดได้ ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่สามารถเทียบเท่ากับเทพมารขั้นเก้าอย่างแน่นอน

“โฮก!”

เสียฃหนึ่งคำรามดังวับวาบลอยออกมาจากกลางทะเลสาบเลือด ในภวังค์ โครงกระดูกขนาดมหึมาที่อยู่ ณ ใจกลางของทะเลสาบเลือดก็ดูเหมือนว่าได้ลืมตาขึ้น ดวงตาสีแดงเข้มน่าสะพรึงกลัวคู่นั้น มันเหมือนกับอสูรโบราณที่น่าขวัญผวาตัวนี้ที่ได้ตายไปในวันคืนที่เนิ่นนานไม่รู้จบ ได้ถือกำเนิดขึ้นมาใหม่แล้ว!

ความรู้สึกแปลกประหลาดทำให้ผู้คนต้องหวาดผวา แต่สีหน้าของหลัวซิวกลับไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนไปแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่หลับตาลง จากนั้นเมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ทุกสิ่งทุกอย่างก็ฟื้นฟูกลับสู่สภาวะปกติ

แต่ในเวลานี้เอง อสูรดูดจิตที่อยู่บนบ่าของเขาก็กระโจนออกไป พุ่งไปทางทะเลสาบเลือด เสียงน้ำที่แตกกระจายดังตูม มันได้มุดตัวเข้าไปในทะเลสาบเลือดแล้ว