มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2249

“ศิษย์พี่หลัวสามารถหาทางออกได้แล้วหรือ?” หลังจากกินโอสถเซียนไปแล้ว พลังกายใจของหนิงหันหลิงก็ฟื้นฟูกลับมาไม่น้อย

“ยังไม่ได้ มหาค่ายต้องห้ามแห่งนี้ไม่ธรรมดา ข้าคิดว่าจำเป็นต้องค้นหาตำแหน่งใจกลางของฐานค่ายนี้ บางทีอาจจะสามารถหาวิธีออกไปจากที่แห่งนี้ได้” หลัวซิวพูดพร้อมกับส่ายหน้าไปมา

แม่นางทั้งสองคนร่างกายอยู่ภายในตำหนักวัฏสงสาร ไม่สามารถรับส่งกระแสสัมผัสการเคลื่อยไหวจากโลกภายนอกได้ แน่นอนว่าพวกนางย่อมไม่รู้ว่าระหว่างนี้เกิดสิ่งใดขึ้นบ้าง เกี่ยวกับเรื่อวการเปลี่ยนร่างของอสูรดูดจิต รวมถึงเรื่องที่สังหารเจ้าเมืองเทียนหยุน หลัวซิวต่างก็ปิดบังเอาไว้ ไม่ได้เอ่ยถึง

เพราะว่าเขารู้ดีว่าหนิงหันหลิงถือกำเนิดขึ้นที่โลกามหาจักรภพ รอจนในวันหน้านางได้กลับไป เป็นเรื่องที่รับประกันได้ยากว่านางจะไม่เอาไปพูดต่อ สมมติว่าเกิดมีเฒ่าประหลาดสักคนจากโลกามหาจักรภพเกิดความสนใจในตัวเขาขึ้นมา ท้ายที่สุดก็จะกลายเป็นปัญหาอันใหญ่โต

เชี่ยวชาญการใช้กลยุทธ์ไพ่ตาย หลัวซิวประเมินตนเอง ในมหาโลกาพันสามเขาสามารถจัดการกับสถานการณ์ส่วนใหญ่ได้ด้วยตัวเอง แต่ระดับโลกามหาจักรภพมันห่างไกลจากแบบแผนของมหาโลกาพันสามอย่างมาก ในช่วงเวลานี้เขายังไม่อยากดึงเข้ามาเกี่ยวข้อง

เมื่อเก็บหนิงหันหลิงเข้าไปในตำหนักวัฏสงสารอีกครั้ง หลัวซิวก็เดินทางต่อไป ตามที่ได้อนุมานไว้จากเคล็ดลับฎีกาค่าย ค้นหาร่องรอยความลึกลับที่ไหลเวียนอยู่ของมหาค่ายต้องห้ามแห่งนี้ เขาค่อย ๆ เข้าใกล้ตำแหน่งแกนกลางของรูปแบบมหาค่ายต้องห้ามนี้แล้ว

เหมือนกับที่เขาคาดเดาเอาไว้ไม่มีผิด ตำแหน่งที่ตั้งของแกนฐานค่ายกลต้องมีสิ่งที่กำลังหลับใหลดำรงอยู่และยังทรงพลังอย่างยิ่งอีกด้วย เพราะว่ายิ่งเข้าใกล้มากเท่าใด เสียงหายใจประหลาดนั่นก็ยิ่งดังขึ้น การคุกคามก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น

เพียงแค่อยู่ในสภาวะหลับใหลเท่านั้น การคุกคามก็มากเพียงพอที่จะทำให้ผู้แข็งแกร่งแดนจ้าวมหาเทพขั้นสูงก้าวเดินได้อย่างยากลำบากแล้ว ถ้าหากว่าเกิดตื่นขึ้นมา หลัวซิวประเมินว่าอย่างน้อยน่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตระดับเทพมารขั้นแปด

ที่เหนือศีรษะของหลัวซิว ดาราโบราณมกุฎเทพสิบแปดดวงลอยเคว้งอยู่กลางอากาศ ดาราโบราณแปรเปลี่ยนเป็นมหาค่าย ที่จุดศูนย์กลางใช้ลูกแก้วความเป็นตายเป็นแกนฐานค่ายกล

ค่ายกลที่แปรออกมาเช่นนี้ พลังแห่งการคุ้มกันนั้นบรรลุถึงจุดสูงสุด หลัวซิวก็ได้อาศัยสิ่งนี้ เดินมาถึงหุบเขาแห่งหนึ่งใกล้เคียงกับส่วนที่ลึกที่สุดของเทือกเขาลั่วหยุน

บนร่างของยักษ์เขียว ก็ปรากฏสัญลักษณ์ค่ายกลมากมายเบียดเสียดกันอยู่ หลัวซิวสำรวจสัญลักษณ์เหล่านี้อย่างละเอียด นัยน์ตาเปล่งประกาย

“ที่แท้ก็เป็นเช่นนนี้……”

หลังจากนั้นไม่นาน หลัวซิวก็ตระหนักรู้อย่างแจ่มแจ้ง มาถึงตำแหน่งของแกนฐานค่ายกลแห่งนี้ ในเวลานี้เองเขาถึงได้เข้าใจภาพรวมและสัจธรรมของค่ายกลแห่งนี้

แม้แต่เขาผู้ครอบครองการสืบทอดฎีกาค่าย ยังต้องผ่านการครุ่นคิดหลายตลบกว่าจะสามารถมองค่ายกลนี้ออก แน่นอนว่ามันต้องไม่ธรรมดาอย่าฃแน่นอน อีกทั้งค่ายกลแห่งนี้ ในสมัยโบราณกาลผ่านวันคืนที่เนิ่นนานไม่รู้จบยังเคยมีชื่อเสียงโด่งดังอีกด้วย

มหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาล!