มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2252

ดังนั้นไท่ซ่างฉิงจึงประทานให้เขาเป็นอิสระ เนรเทศคาดิสลาร์ไปยังจักรวาลกันดาร เพราะจากอุปนิสัยของเผ่ายักษ์ หากปล่อยให้เขาอยู่ในโลกมหาศักดิ์ ต้องมีปัญหาผุดขึ้นมาอย่างไม่หยุดหย่อนแน่นอน ไม่แน่อาจจะก่อให้ผู้แข็งแกร่งจากกองกำลังอื่น ๆ ไล่ล่าและสังหารเขาได้ด้วย

ภายในเวลาชั่วพริบตาเดียว กาลเวลาที่ยาวนานอย่างไม่รู้จบก็ผ่านพ้นไป อย่างน้อยกาลเวลาก็ผ่านไปเกือบหนึ่งยุคตรีภพแล้ว วิญญาณเสี้ยวหนึ่งของเขากลับชาติมาเกิด และกลายเป็นหลัวซิวในปัจจุบัน

สุดท้ายแล้วคาดิสลาร์นี่ก็ไปรุกรานผู้แข็งแกร่งที่ไม่ควรรุกรานเยอะมาก ถูกผนึกอยู่ในมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลทรมานมายาวนานมาก

ยักษ์สามารถคงอยู่ได้หนึ่งยุคตรีภพ หากพูดตามหลักการคาดิสลาร์น่าจะดับสลายสูญสิ้นไปแล้ว แต่เขาก็ยังคงมีชีวิตอยู่ จึงแสดงให้เห็นว่าตลอดกาลเวลาที่ผ่านมาเขาอยู่ในสถานะนอนหลับใหลมาโดยตลอด อายุไขจึงสูญสิ้นไปไม่มากเท่าไหร่นัก

“พูดมา เจ้าคือผู้ใด!”

เสียงของคาดิสลาร์ดังก้องดั่งสายฟ้า กาลเวลาที่เขานอนหลับใหลมานั้นยาวนานมาก ๆ แล้ว ความทรงจำส่วนมากในอดีตล้วนรางเลือน ยิ่งกว่านั้นคือเขาเริ่มลืมแล้วว่าตกลงมีมนุษย์คนใดกันแน่ที่ทราบชื่อจริงของตนเอง

“ดูท่าเจ้าน่าจะนอนหลับมานานเกินไป จึงส่งผลให้เจ้าลืมเรื่องราวต่าง ๆ ไปเยอะมาก หรือเจ้าลืมไปแล้วว่าตั้งแต่ที่เจ้ากำเนิดจวบจนปัจจุบัน ผู้ที่ทราบชื่อจริงของเจ้านั้นมีเพียงผู้เดียวเท่านั้น?”หลัวซิวพูดอย่างทอดถอนใจ

“เพียงคนเดียว?”

คาดิสลาร์ขมวดคิ้วพลางครุ่นคิด ความทรงจำอันรางเลือนที่อยู่ในตัวหยั่งรู้ถูกกาลเวลากลบเกลื่อนจนไม่ชัดเจน ก่อนจะมีภาพเหตุการณ์ต่าง ๆ ค่อย ๆ ปรากฏ

หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง สีหน้าอารมณ์ของคาดิสลาร์ก็ดูตื่นเต้นดีใจขึ้นมา เขาโน้มตัวลง ใบหน้าที่ใหญ่โตขยับเข้าไปตรงหน้าหลัวซิวแล้วพูดอย่างเหลือเชื่อ: “เจ้าคือนายท่านหรือ? นี่มันเป็นไปได้อย่างไร? นายท่านนั้นเป็นผู้ที่แข็งแกร่งมากเพียงใด แต่เจ้ากลับอ่อนแอเช่นนี้……”

เผายักษ์โหดร้ายทารุณ แต่กลับเชิดชูผู้แข็งแกร่ง ทันทีที่เขาเพิ่งกำเนิดก็ถูกไท่ซ่างฉิงกระทืบจนขี้หดตดหาย จึงบอกชื่อจริงออกมา ปรนนิบัติเขาอยู่ข้างกาย เลื่อมใสศรัทธาอย่างสุดจิตใจ