มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2258

ชุดคลุมยาวบนตัวเขากลายเป็นฝุ่นผงภายในพริบตา สายฟ้าสีทองเหมือนดั่งศัสตราวุธที่เฉียบคม ฟันสับลงบนร่างเขาเหมือนมีดบาด เจ็บปวดอย่างรุนแรง

อั่ก!

เลือดสีแดงสดพุ่งออกมาจากปาก สีหน้าของหลัวซิวเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย พลานุภาพของทัณฑ์สายฟ้าพิโรธในครั้งนี้แข็งแกร่งมากกว่าปกติ น่าสยดสยองอย่างมาก

เขาเข้าใจดีมาก ๆ ว่าสาเหตุที่มีสถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นนั้น ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเป็นเพราะกฎไร้ลักษณ์ นี่มันเป็นกระบวนการที่ปณิธานกฎฟ้าดินกำลังจะทำลายล้างเขา!

ต้านทานพลังของสายฟ้าสีทองไปไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ หลัวซิวรู้สึกว่ากระดูกทั้งร่างกายตนเองใกล้จะแหลกสลายแล้ว ร่างยุทธ์ร่างเนื้อของเขาเกะกะระรานถึงขีดสุด ซึ่งเทียบเท่าจ้าวมหาเทพขั้น 3 ตั้งนานแล้ว ทว่าไม่นึกเลยว่าจะมีแนวโน้มที่จะเริ่มต้านทานไม่อยู่แล้ว

โคจรร่างอมตะ บาดแผลตามร่างเนื้อฟื้นฟูกลับคืนสู่สภาพเดิมอย่างรวดเร็ว แต่ถัดจากนั้นทัณฑ์สาขากลุ่มที่สองก็ผ่าลงมา สายฟ้าในครั้งนี้คือสีเขียว ซึ่งรุนแรงและน่ากลัวกว่าสายฟ้าสีทองในเมื่อครู่นี้มาก

สายฟ้าสีเขียวทั้งหลายกระหยิ่มยิ้มย่อง ราวกับมังกรเทพสีเขียว หลัวซิวถึงขั้นสามารถมองเห็นเกล็ดมังกรที่เกิดจากการผสมผสานกันระหว่างสายฟ้า สมจริงสมจังราวกับเห็นของจริง สายฟ้านับหมื่น เหมือนดั่งมังกรนับหมื่นกระโจนสู่ฟ้า ฉีกกระชากทำให้เขาจมหายไปในฝูงมังกร

ภายในเวลาช่วงพริบตาเดียว หลัวซิวก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสอีกครั้ง ร่างกายของเขาสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ เพียงชั่วพริบตาเดียวบาดแผลก็เต็มไปทั้งร่าง ต่อให้มีการฟื้นฟูโดยการโคจรร่างอมตะ ก็ไม่นึกเลยว่าความเร็วในการฟื้นฟูจะเทียบความเร็วในการถูกสายฟ้าสีเขียวทำลายล้างไม่ได้

หากเป็นเช่นนี้ต่อไปนาน ๆ เกรงว่าถึงแม้จะมีพลังอมตะอย่างร่างอมตะ ร่างเนื้อของเขาก็จะถูกทำลายล้างและสูญสิ้นไปโดยสิ้นเชิงเช่นกัน!

นี่ก็เป็นครั้งแรกเหมือนกันที่หลัวซิวรู้สึกเกรงกลัวต่อทัณฑ์สายฟ้าพิโรธเล็กน้อย เขาทราบอยู่ว่าภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ จะนำความหวังทั้งหมดฝากฝังไว้บนพลังอมตะอย่างร่างอมตะไม่ได้ เขาจึงรีบหยิบยาเซียนที่ใช้สำหรับการรักษาตัวออกมา แล้วยัดเข้าไปในปากทีเดียวหลายเม็ด

ทัณฑ์สายฟ้าพิโรธในครั้งนี้น่าสยดสยองมากเกินไปแล้ว หลัวซิวไม่กล้าใช้ร่างเนื้อไปต้านทานอีกแล้ว มิเช่นนั้นผลลัพธ์สุดท้ายมีเพียงจะดับสลายกลายเป็นฝุ่นผง ไม่คงอยู่อีกต่อไป

“ไอ้เวรสวรรค์ อาศัยพลังแค่นี้ยังทำลายล้างกูไม่ได้!”มีเลือดสีแดงสดพุ่งออกมาจากปากหลัวซิว เขายิ้มยิงฟัน ตรงซอกฟันเต็มไปด้วยเลือด

ทัณฑ์สายฟ้าพิโรธในครั้งนี้น่ากลัวมากก็จริง แต่หลัวซิวก็ยังรู้สึกโชคดีอยู่ เนื่องจากยุคสมัยที่เขาคงอยู่นั้น ไม่ได้ถูกควบคุมโดยสวรรค์ และไม่ได้ถูกควบคุมโดยจ้าววัฏสงสารเช่นกัน ปณิธานของกฎจักรวาลฟ้าดินก็จำเป็นต้องปฏิบัติตามเกณฑ์บางอย่าง ซึ่งเขายังมีโอกาสรอดเสี้ยวหนึ่งอยู่

หากมีการควบคุมโดยสวรรค์หรือจ้าววัฏสงสารละก็ เช่นนั้นเขาต้องไม่มีโอกาสรอดชีวิตต่อไปได้อย่างแน่นอน เขาอาจจะถูกสังหารภายในเสี้ยววินาที แล้วดับสลายสูญสิ้นไปจากโลกนี้ ต่อให้ยังสามารถกลับชาติมาเกิดได้อีก โชคชะตาก็จะไม่ถูกควบคุมโดยตัวเองอีกต่อไป