มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2271

เมื่อมีการคุ้มกันจากเผ่าจี้ พวกเขาพ่อลูกทั้งสองคนก็ไม่ต้องใช้ชีวิตที่อันตรายเช่นนี้ต่อไปแล้ว

การเดินทางไปเผ่าจี้ในครั้งนี้ ระยะทางค่อนข้างไกล หลัวซิวไม่มีแผนที่จะส่งพวกเขาพ่อลูกไปเผ่าจี้ด้วยตนเอง แต่เป็นการนำม้วนหยกให้พวกเขาหนึ่งชิ้น ภายในม้วนหยกมีตราประทับของตัวเองสลักอยู่ ขอแค่อิงบูเฉิงนำมันไปเผ่าจี้ ก็จะได้รับการจัดแจงที่เหมาะสมเอง

“โรว่เอ๋อร์ แม่นางหนิง พวกเจ้าก็ไปที่เผ่าจี้ชั่วคราวเถิด”หลัวซิวพูดกับสตรีทั้งสองนาง

“ไม่ ข้าจะไปพร้อมกับเจ้า”เมื่อเหยียนซีโรว่ได้ยินเช่นนี้ จึงไม่พอใจทันที กว่านางจะได้กลับมาพบหน้าหลัวซิวนั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ไม่ว่าอย่างไรนางก็ไม่ยอมแยกจากกับหลัวซิว

“ข้าจะไปช่วยเยว่เอ๋อร์กลับมา หากพวกเจ้าไปพร้อมกับข้าละก็ จะสะดวกกว่าหากข้าปฏิบัติการคนเดียว อีกทั้งศักยภาพของพ่อลูกผู้เพื่อนยุทธ์อิงค่อนข้างอ่อน เมื่อมีเจ้าและแม่นางหนิงอยู่ด้วย จะได้รับประกันความปลอดภัยของการเดินทางไปยังเผ่าจี้ในครั้งนี้ด้วย”หลัวซิวอธิบาย

แท้จริงแล้วเขาก็อยากพูดความจริงออกมาเช่นกัน ศักยภาพของเหยียนซีโรว่ยังค่อนข้างอ่อน และสภาพอาการบาดเจ็บของหนิงหานหลิงก็ยังไม่ได้ฟื้นฟูกลับคืนมาโดยสมบูรณ์ ทันทีที่พบเจอสถานการณ์ที่กะทันหัน เขามั่นใจอยู่ว่าสามารถเอาชีวิตรอดได้อย่างปลอดภัย แต่เขาอาจจะไม่สามารถเบี่ยงเบนความสนใจไปดูแลคนอื่น ๆ ได้

เขาจะไปสำนักเซียนเทียนหยุน ก็เหมือนดั่งเข้าไปในอุโมงค์มังกรถ้ำเสือ เมื่อมีคนเพิ่มขึ้นหนึ่งคน เท่ากับมีความเสี่ยงในการถูกเปิดโปงเพิ่มขึ้นหนึ่งส่วน

“แม่นางหนิง ช่วยข้าโน้มน้าวโรว่เอ๋อร์ด้วย หากปฏิบัติการในครั้งนี้สำเร็จ ข้าจะช่วยเจ้าฟื้นฟูฐานยุทธ์ที่ได้รับบาดเจ็บให้กลับคืนสู่สภาพปกติเป็นสิ่งแรกเลย”หลัวซิวส่งเสียงผ่านตัวสำนึกสื่อสารกับหนิงหานหลิง

เมื่อได้ยินคำพูดดังกล่าว หนิงหานหลิงจึงกลอกตามองบนใส่หลัวซิว ทว่าการฟื้นฟูฐานยุทธ์ที่ได้รับบาดเจ็บเป็นเหตุการณ์ที่คับขันสำหรับนาง ดังนั้นจึงทำได้เพียงฝ่าฝืนเจตนาดั้งเดิม ช่วยโน้มน้าวเหยียนซีโรว่

ทุกอย่างดำเนินการไปตามนี้ ภายใต้การโน้มน้าวของหนิงหานหลิง สุดท้ายเหยียนซีโรว่ก็ตกลงมุ่งหน้าไปยังเผ่าจี้พร้อมกับพ่อลูกอิงบูเฉิง

มือหลัวซิวกำลังเล่นรูเล็ตธรรมดาที่มีขนาดเท่าฝ่ามือ พลางดื่มเหล้าราวกับดูใจลอย แต่แท้จริงแล้วตัวสำนึกของเขาได้แผ่ขยายออกไปตั้งนานแล้ว เฝ้าติดตามเนื้อหาในการสนทนาของทุกคนที่อยู่ในภัตตาคาร

ในโลกของการฝึกยุทธ์ จิตใจมนุษย์เป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ ขณะที่พูดคุยเกี่ยวกับประเด็นที่อ่อนไหวในที่สาธารณะเช่นนี้ ต่างจะสื่อสารกันผ่านตัวสำนึก หรือไม่ก็จัดวางสีมาปิดกั้นเสียงเพื่อปิดซ่อนเนื้อหาที่พูดคุยกัน แต่อุบายในทำนองนี้กลับเหมือนดั่งสิ่งสมมุติในสายตาหลัวซิว

ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าแดนตัวสำนึกของเขาบรรลุถึงแดนจ้าวมหาเทพขั้น 3 แล้ว เคล็ดเทวกลั่นวิญญาณที่เขาฝึกนั้นยิ่งเป็นวรยุทธ์กลั่นวิญญาณระดับชั้นยอด มาตรแม้นว่าเป็นผู้แข็งแกร่งจ้าวมหาเทพในแดนเดียวกัน พลังแห่งตัวสำนึกก็แตกต่างจากเขาไม่น้อยเลย

อสูรดูดจิตที่กลายร่างเป็นอสูรขนาดเท่าฝ่ามือ กำลังเกาะอยู่บนไหล่หลัวซิวอย่างเฉยเมย มันกำลังหรี่ตาราวกับงีบหลับ