มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2272

ทุกสิ่งทุกอย่างเงียบสงบมาก ๆ หลัวซิวก็ไม่ได้ยินข่าวคราวที่คุ้มแก่การให้ตนเองเฝ้าติดตามในภัตตาคารแห่งนี้

แต่ทว่าเขาก็ไม่ใจร้อนเช่นกัน เขาเข้าใจดีมาก ๆ ว่าหากอยากช่วยเหยียนเยว่เอ๋อร์ออกไปละก็ จะแหวกหญ้าให้งูตื่นไม่ได้เด็ดขาด มิเช่นนั้นหากเฒ่าประหลาดเทียนหยุนนั่นไม่สนใจภาพลักษณ์หน้าตาขึ้นมาจริง ๆ แล้วทำการกักบริเวณหงเฟย เช่นนั้นเกรงว่าตัวเองก็คงทำได้เพียงบุกเข้าไปในถ้ำเสือ เข้าไปตกหลุมพรางเองแล้ว

ภายในเวลาชั่วพริบตาเดียว ระยะเวลาที่หลัวซิวอยู่ในเมืองเทียนหยุนก็ผ่านไปเกือบหนึ่งเดือนแล้ว ในช่วงระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เขาก็มองเห็นหงเฟยหลายครั้งเช่นกัน แต่ทุกครั้งที่เห็นเขาก็ระงับอารมณ์ตัวเองเอาไว้ ไม่ได้กระทำใด ๆ

เนื่องจากตัวสำนึกที่ว่องไวและเฉียบแหลมของเขาสัมผัสได้ว่า มีพลังออร่าสิบกว่าพลังผนึกอยู่บนร่างหงเฟย ซึ่งนี่ก็หมายความว่ามีผู้แข็งแกร่งจ้าวมหาเทพเป็นต้นไปคอยหลบซ่อนอยู่ในที่ลับไม่ต่ำกว่าสิบคน ทันทีที่เกิดความผิดปกติแม้แต่นิดเดียว ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นก็จะลงมือเร็วปานสายฟ้า

หลัวซิวไม่ได้นำเหล่าผู้แข็งแกร่งในสำนักเซียนเทียนหยุนมาใส่ใจ แต่เขากังวลว่าทันทีที่เกิดการปะทะกัน อาจจะทำให้หงเฟยโดนลูกหลงไปด้วย อีกทั้งหงเฟยอคติต่อการฟื้นฟูความทรงจำ หากจัดการไม่ดี เรื่องราวทุกอย่างก็จะอยู่เหนือการควบคุมของตนเอง

วันนี้ หลัวซิวก็ยังมาภัตตาคารที่ลูกค้าเยอะที่สุดของเมืองตามปกติ มือเล่นรูเล็ตพลางผันแปรรูเล็ตบ้างเป็นครั้งคราว การเรียงลำดับของลายค่ายจำนวนมากที่อยู่ด้านบนเกิดการเปลี่ยนแปลง

วิถีแห่งค่ายกล มีการเปลี่ยนแปลงที่ไร้ขอบเขต เหมือนดั่งหมื่นจักรวาลไร้รูปของเขาก็ลึกลับและมหัศจรรย์มากจนคาดเดาไม่ได้เช่นกัน มีการวิวัฒนาการหลากหลายรูปแบบ

ด้วยเหตุนี้หลัวซิวจึงใช้วิถีแห่งค่ายกลมายืนยันการตระหนักรู้ในหมื่นจักรวาลไร้รูปของตัวเอง

หมื่นจักรวาลไร้รูปนั้น ไม่ได้ครอบคลุมอยู่ในชนิดของกฎทั้งปวงในฟ้าดิน ซึ่งอย่างนี้ก็หมายความว่ากฎประเภทนี้ไม่มีรายละเอียดวรยุทธ์การฝึก เพราะฉะนั้นหลัวซิวจึงทำได้เพียงเพ็ญตนโดยการสืบเสาะค้นหาในหลาย ๆ ด้านด้วยตัวเอง