มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2315

มีการคุ้มกันจากลิ่งฮู๋จื่อเซวียนและชีชี หลัวซิวจึงอนุมานการเปลี่ยนแปลงของค่ายกลพรสวรรค์ชี่มรณะนี้อย่างสุดกำลังสามารถ ในระหว่างที่เขากำลังอนุมานอยู่นั้น ก็มีนักยุทธ์คนอื่น ๆ พยายามลองทะลุข้ามผ่านหนองน้ำเช่นกัน

อย่างไรก็ตามค่ายกลในหนองน้ำนี้มันน่าแปลกมากเกินไป เมื่อผู้แข็งแกร่งแดนจ้าวมหาเทพขั้น 9 ขั้นสูงคนหนึ่งบุกเข้าไปภายใน ก็มีวิญญาณอันน่าสยดสยองที่นับไม่ถ้วนปรากฏทันที แล้วพุ่งเบียดเสียดไปทางผู้แข็งแกร่งคนนั้น

ผู้แข็งแกร่งคนนั้นก็ถือว่าใจเย็นอยู่ ตวาดเสียงดังแล้วโคจรพลังอมตะ อัคคีเทพลุกโชนออกไปเป็นวงกว้าง วิญญาณที่นับไม่ถ้วนถูกแผดเผา กรีดร้องเสียงสูงจนแสบแก้วหู ทำให้คนฟังขนหัวลุกซู่

“หึ วิญญาณกระจอก ๆ ก็บังอาจกำเริบเสิบสานอย่างนั้นหรือ?”

ผู้แข็งแกร่งจ้าวมหาเทพขั้นสูงคนนั้นแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็น ทว่าวินาทีต่อไป ความรู้สึกบนใบหน้าเขาก็แข็งทื่อลงไปภายในพริบตา มีใบหน้าผีที่ใหญ่โตหน้าใบหนึ่งยื่นออกมาจากหนองน้ำ ดวงตาที่แดงเถือกกำลังเขม็งมองเขา

“โฮกก!”

เจ้าของหน้าผีขนาดใหญ่ใบนี้คือญาณโหดที่แข็งแกร่งตัวหนึ่ง มันกรีดร้องเสียงสูง คลื่นเสียงที่เหมือนดังแก่นแท้แผ่กระจายออกมา อนัตตาสั่นเทิ้มจนเกิดเป็นระลอกคลื่น

ผู้แข็งแกร่งแดนจ้าวมหาเทพขั้นสูงคนนั้นอยู่ใกล้มันมากที่สุด จึงประสบภัยพิบัติเป็นคนแรก ทั้งร่างกายหยุดนิ่งอยู่กับที่ คลื่นเสียงกวาดผ่านร่างเขา ทำให้ร่างกายเขาดับสลายไปทีละนิด จนกลายเป็นฝุ่นผง

“พระเจ้า แม้แต่ผู้แข็งแกร่งจ้าวมหาเทพขั้นสูงยังข้ามผ่านไปไม่ได้ หรือว่ามีเพียงให้จักรพรรดิเทพลงมือ ถึงจะสามารถตะลุยผ่านไปได้?”

“คนจากกองกำลังทั้งห้าข้ามผ่านไปแล้ว เราสายไปหนึ่งก้าว หากยังไม่รีบเร่งข้ามผ่านไปละก็ เกรงว่าเราคงไม่มีส่วนได้รับของดี ๆ ในโบราณสถานเทพมารไท่ชูแล้ว”

มีคนตายอย่างน่าเวทนาอยู่ในหนองน้ำอย่างต่อเนื่อง ภายในเวลาชั่วขณะคนอื่นที่เหลือจึงรู้สึกกลัวสุดขีด ไม่มีคนกล้าพุ่งเข้าไปอย่างอุกอาจอีกแล้ว

ต่อให้โบราณสถานเทพมารไท่ชูจะน่าดึงดูดใจมากแค่ไหน ถ้าเกิดฝากชีวิตอันน้อยนิดไว้ที่นี่ เกรงว่าคงไม่ได้เห็นแม้แต่เงาของโบราณสถานเทพมารไท่ชู จึงยิ่งไม่ต้องพูดถึงโอกาสและโชคอะไรเลย

ในดวงตาทั้งสองข้างของหลัวซิวมีสัญลักษณ์ที่นับไม่ถ้วนกำลังวิวัฒนาการ ทุก ๆ สัญลักษณ์ล้วนประกอบมาจากลายค่ายที่นับไม่ถ้วน ซึ่งมีความลี้ลับที่ไร้ขอบเขตแฝงซ่อนอยู่

ดวงตาของชีชีเป็นประกายขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ แล้วเดินตามไปโดยไม่ลังเลใจเลยแม้แต่น้อย มีเพียงลิ่งฮู๋จื่อเซวียนคนเดียวเท่านั้นที่ขมวดคิ้วลงเล็กน้อย ค่ายกลพรสวรรค์ชี่มรณะนี้ แม้แต่จ้าวมหาเทพขั้นสูงยังข้ามผ่านไปไม่ได้ เจ้าหมอนี้สามารถทลายมันได้จริง ๆ หรือ?

“คุณชายไท่ซ่างมีความรู้ลึกซึ้งหลายแขนง เจ้าควรเชื่อใจเขานะ”ชีชีสังเกตเห็นสีหน้าอารมณ์ของลิ่งฮู๋จื่อเซวียนแล้ว จึงส่งเสียงผ่านตัวสำนึกให้เขา

เมื่อชีชีพูดเช่นนี้ จึงทำให้ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนรู้สึกไม่พอใจมากยิ่งขึ้น เจ้าหมอนี่ที่ชื่อไท่ซ่างหลอกต้มเขาติดต่อกันสองครั้งแล้ว ไม่นึกเลยว่าเทพธิดาในใจตัวเองก็ให้เกียรติเขาเป็นพิเศษด้วย ถ้าเขารู้สึกพอใจสิถึงจะเป็นเรื่องแปลก

ความเร็วของหลัวซิวรวดเร็วมาก ๆ เงาร่างกระพริบติดต่อกันหลายครั้ง ก็หายเข้าไปในหมอกบนหนองน้ำแล้ว

ทว่าถึงแม้กิริยาท่าทางของเขาจะเร็ว จากศักยภาพของลิ่งฮู๋จื่อเซวียนและชีชีทั้งสองคนก็ตามเขาทันอยู่ ทุกตำแหน่งที่เหยียบย่ำลงล้วนตรงกับเขาทุกประการ กิริยาท่าทางเป็นระเบียบเท่ากัน เข้าไปยังส่วนลึกของหนองน้ำอย่างรวดเร็ว

เมื่อคนที่อยู่ด้านนอกหนองน้ำเห็นเงาร่างของทั้งสามคนพุ่งเข้าไป คนจำนวนไม่น้อยจึงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ทว่าคนจำนวนมากกลับแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็น เนื่องจากพวกเขาสังเกตเห็นว่าศักยภาพของทั้งสามคนที่เข้าไปนั้นไม่แข็งแกร่งแต่อย่างใด แม้แต่จ้าวมหาเทพขั้นสูงยังตายอยู่ด้านใน ทั้งสามคนนั้นพุ่งเข้าไปโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง ซึ่งไม่ต่างอะไรจากการรนหาที่ตายเลย