มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2318

ญาณมรณะ!

รูม่านตาของลิ่งฮู๋จื่อเซวียนหดลงกะทันหัน เขาก็มองเห็นร่างมนุษย์ไร้ศีรษะที่เดินวนอยู่ในหุบเขาแห่งสุสานแล้วเช่นกัน ครั้นเมื่อยังมีชีวิตอยู่ เงามนุษย์นั่นต้องเป็นผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งที่ตายอยู่ในนี้อย่างไม่ต้องสงสัยเลย ภายใต้การกัดกร่อนจากชี่มรณะมาอย่างยาวนาน ทำให้เขากลายเป็นญาณมรณะ

ทันใดนั้นเองสีหน้าของหลัวซิวก็เปลี่ยนแปลงไป เขายกมือขึ้นมาโบกทีหนึ่ง ลายค่ายทั้งหลายจึงปรากฏ แล้วจัดวางค่ายกลซ่อนงำอย่างสบายมือหนึ่งค่าย ทำการอำพรางเขตพื้นที่ที่ทั้งสามคนกำลังยืนอยู่

ตู้ม!

เสียงดังลั่นสะท้อนมา เรือรบม่วงทองของตระกูลมู่สรรพสิทธิ์พุ่งออกมาจากหนองน้ำแล้ว ผู้อาวุโสคนหนึ่งในตระกูลมู่ยืนอยู่บนชั้นดาดฟ้า เฒ่าประหลาดเทียนหยุนยืนอยู่ข้าง ๆ และด้านหลังของผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพทั้งสองคน คือนักยุทธ์กลุ่มหนึ่งที่อยู่ในชุดเกราะสงครามสีม่วง ท่าทางน่าเกรงขาม น่ายำเกรง

“สถานฝังเทพมาร!”

ผู้อาวุโสตระกูลมู่และเฒ่าประหลาดเทียนหยุนสบตากันครั้งหนึ่ง บนใบหน้าต่างมีรังสีแห่งความดีใจปรากฏ ก่อนจะรีบควบคุมเรือรบม่วงทอง พุ่งเข้าไปในหุบเขาสุสานที่อยู่ข้างหน้าโดยตรง

ทันทีที่เรือรบทองม่วงของตระกูลมู่พุ่งเข้าไป ก็มีเสียงดังสนั่นสะท้อนตามมา ตำหนักจื่อเซียวของตระกูลหงบินออกมาจากหนองน้ำแล้ว ผู้อาวุโสตระกูลหงก็พาผู้แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่งของตระกูลหงพุ่งเข้าไปในหุบเขาสุสานโดยไม่รอช้า

“แม่งเอ๊ย เจ้าพวกนั้นมีจักรพรรดิเทพก็แล้วไป ไม่นึกเลยว่าแม้แต่จ้าวมหาเทพ ก็พามาเยอะขนาดนี้อีก”ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนพูดด้วยสีหน้าที่หม่นหมอง แม้ศักยภาพของเขาจะสามารถเทียบทัดจ้าวมหาเทพทั่วไป แต่ถ้าเกิดพบเจอจ้าวมหาเทพช่วงปลายก็คงรับมือไม่ไหวแล้ว จึงยิ่งไม่ต้องพูดถึงจักรพรรดิเทพที่ศักยภาพน่าสยดสยองยิ่งกว่าเลย

ถัดจากนั้นอสูรเทพเสือขาวที่ลำตัวใหญ่ตัวมโหฬาร ไม้เซียนยอดอัมพรและรูปปั้นบรรพบุรุษเผ่าจี้ก็ต่างพากันปรากฏเช่นกัน พากำลังคนของตนเองบุกเข้าไปในหุบเขาแห่งสุสาน

หลังจากที่ผ่านไปหลายชั่วโมง ด้านนอกของหุบเขาแห่งสุสานก็เหลือเพียงหลัวซิวทั้งสามคนที่ซ่อนอยู่ในค่ายคนซ่อนงำ กลุ่มคนที่ตามมาทีหลังก็เข้าไปกันหมดแล้ว ในส่วนของผู้ที่ยังมาไม่ถึงที่นี่นั้น มีโอกาสสูงมากที่อาจจะตายอยู่ในภยันตรายของสถานฌาปนนภาสวรรค์แล้ว

“ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว เราก็เข้าไปกันเถิด”หลัวซิวเอ่ยปากพูดคำหนึ่ง จากนั้นเขาก็ถอนค่ายกลซ่อนงำออก แล้วมุ่งหน้าเดินเข้าไปยังหุบเขาแห่งสุสาน

หุบเขาแห่งสุสานนี้กว้างใหญ่มาก ๆ ถึงแม้จะถูกปกคลุมอยู่ในพยับหมอกชี่มรณะ แต่เขตแดนที่สามารถมองเห็นได้ลาง ๆ นั้นก็กว้างใหญ่มาก ๆ แล้ว ตำแหน่งที่สายตาสามารถมองเห็นได้ล้วนเป็นเนินดินหลุมฝังศพ ส่วนมากไม่มีป้ายศิลาที่สลักชื่อผู้ตาย ส่วนบางหลุมที่มีป้ายศิลาสลักชื่อผู้ตายนั้น เนื่องจากกาลเวลาผ่านพ้นไปยาวนานมากเกินไป ทำให้ลายเส้นตัวอักษรที่อยู่ด้านบนก็เลือนลางไม่ชัดเจนแล้ว

ทันใดนั้นเอง หลัวซิวก็เห็นร่องรอยการขุดเนินดินหลุมฝังศพบางหลุม เขาจึงขมวดคิ้วลงไปเล็กน้อยอย่างอดไม่ได้

“ขุดเนินดินหลุมฝังศพผู้อื่นก็เหมือนบาดหมางกันถึงขั้นเอาเป็นเอาตาย ไม่กลัวกรรมตามสนองเลยหรือ?”แม่นางชีชีขมวดคิ้วที่งดงามคู่นั้นลงไปเล็กน้อย พลางพูดอย่างไม่ค่อยพอใจ