มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2320

เล่ากันว่าเรือรบม่วงทองนั้นคือยานพาหนะของมหาจักรพรรดิยุทธ์สรรพสิทธิ์ แม้จะไม่ใช่ศัสตราวุธมหาจักรพรรดิยุทธ์ แต่ก็เป็นสมบัติแห่งจักรพรรดิเทพขั้นสูงสุดแล้ว แต่เมื่อเผชิญหน้ากับศัสตราวุธระดับเจ็ด ก็ด้อยกว่าอยู่ดี

แต่ทว่าสุดท้ายแล้วมนุษย์ไร้ศีรษะนั่นก็กลายเป็นญาณมรณะแล้ว ไม่มีประสบการณ์และความทรงจำวิถียุทธ์ของชาติปางก่อน โง่เขลาเบาปัญญา อุบายโจมตีที่ปลดปล่อยออกมาก็ไม่มาก ดังนั้นผู้อาวุโสตระกูลมู่และเฒ่าประหลาดเทียนหยุนถึงสามารถต่อสู้กับเขาได้ มิฉะนั้นละก็ หากเป็นผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานดึกดำบรรพ์จริง ๆ ถึงแม้ผลการฝึกตนจะถดถอยลงมาถึงจักรพรรดิเทพช่วงปลาย ก็ยังน่ากลัวมาก ๆ อยู่ดี

“ผู้ใดบังอาจแอบสอดแนมตระกูลมู่สรรพสิทธิ์ของข้า?”

ทันใดนั้นเอง ในบรรดาจ้าวมหาเทพหลายคนที่อยู่บริเวณรอบ ๆ ที่กำลังคุมถอยกองกำลังแทนผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพทั้งสองคน มีผู้ชายคนหนึ่งที่ยังดูหนุ่มมาก ๆ ก็ตวาดด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน แววตาร้อนผ่าวดั่งคบเพลิง มองไปไปทางหลัวซิวทั้งสามคน

มีกระจกสีทองบานหนึ่งปรากฏเหนือศีรษะฝ่ายตรงข้าม มีรัศมีเทวสาดส่องออกมาจากกระจก ตำแหน่งที่รัศมีเทวสาดส่องผ่าน สิ่งเสกสรรปั้นแต่งล้วนถูกทลาย

ภายใต้การสาดส่องจากแสงกระจก ค่ายกลซ่อนงำของหลัวซิวก็อำพรางต่อไปไม่ได้แล้ว ค่ายกลค่อย ๆ สลายหายไป ร่องรอยของพวกเขาทั้งสามถูกเปิดโปงในทันที

“มึงเองหรือ?!”

ผู้อาวุโสตระกูลมู่และเฒ่าประหลาดเทียนหยุนต้องมองเห็นหลัวซิวทั้งสามคนเป็นธรรมดาอยู่แล้ว พวกเขาจำหลัวซิวและชีชีไม่ได้ แต่กลับจำลิ่งฮู๋จื่อเซวียนได้ตั้งแต่แวบแรกที่มองเห็น

เนื่องจากครั้นเมื่ออยู่ในแถบเขาหยุนโหยว ก็ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนนี่แหละที่เป็นเหงื่อล่อ ใช้แผนที่ม้วนหยกเป็นตัวล่อ ล่อลวงให้จักรพรรดิเทพทั้งสี่คนไป

เมื่อศัตรูได้เจอหน้ากันทำให้อารมณ์เดือดดาลขึ้นมาในทันที เฒ่าประหลาดเทียนหยุนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ อดไม่ได้ที่จะลงมือสังหารพวกเขาทั้งสามคนด้วยตนเอง อีกทั้งเขาสันนิษฐานว่าในบรรดาทั้งสามคนนี้ ต้องมีหนึ่งคนที่เป็นหลัวซิวอย่างแน่นอน!

“ผู้เพื่อนยุทธ์เทียนหยุนใจเย็นก่อน เจ้าและข้าร่วมมือกันกำราบญาณมรณะไร้เศียรตัวนี้ก่อน จื่อเซียว เจ้านำกำลังไปกำราบสามคนนั้น!”