ญาณมรณะไร้เศียร ณ วินาทีนี้เหมือนคุ้มคลั่งไปแล้ว ภายในเวลาชั่วขณะศักยภาพก็เพิ่มขึ้นไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ โจมตีจนผู้อาวุโสตระกูลมู่และเฒ่าประหลาดเทียนหยุนถดถอยกลับไปอย่างต่อเนื่อง เรือรบม่วงทองพังเสียหายอย่างไม่หยุดหย่อน สั่นเทิ้มจนเสียงดังหึ่ง ๆ ราวกับเสียงร้องไห้ด้วยความเศร้าโศกเสียใจ
“ถึงแม้จะกลายเป็นญาณมรณะแล้ว แต่ความหยิ่งยโสของผู้แข็งแกร่งยังคงอยู่ ญาณมรณะไร้เศียรตัวนี้แทบจะกระตุ้นชี่มรณะทั้งหมดที่อยู่บนร่างกาย แลกกับพลังที่แข็งแกร่ง”ชีชีเพ่งมองไป มองเห็นภาพเหตุการณ์ดังกล่าวพลางพูดพึมพำ
“พูดถูก แต่เดิมทีญาณมรณะก็คงอยู่ได้ด้วยการพึ่งพาชี่มรณะอยู่แล้ว การระเบิดของชี่มรณะจำนวนมาก จะทำให้เขากลับมากลายเป็นศพที่ไร้ศีรษะ นอกเสียจากว่าอนาคตเขาจะผนึกรวมชี่มรณะจำนวนมากใหม่อีกครั้ง ถึงจะสามารถกลายเป็นญาณมรณะได้อีก”หลัวซิวยิ้มพลางพูด เขายึดกุมกฎการเวียนว่ายตายเกิด จึงเข้าใจในเรื่องนี้ดีมากเป็นธรรมดาอยู่แล้ว
แท้จริงแล้วกฎความตายสามารถควบคุมญาณมรณะได้อยู่ แต่ภายในหุบเขาแห่งสุสานแห่งนี้ ไม่มีญาณมรณะที่เขาสามารถควบคุมได้ เนื่องจากผลการฝึกตนของตัวเขาเองต่ำเกินไปหน่อย
โครมคราม……
และในเวลานี้เอง ก็มีเสียงสะเทือนเลื่อนลั่นสะท้อนมาจากส่วนที่ลึกที่สุดของหุบเขาแห่งสุสานแห่งนี้ พลังออร่าที่เก่าแก่มากมายมหาศาลแผ่กระจายออกมา ทำให้ทุกคนที่อยู่ภายในสถานฌาปนนภาสวรรค์ล้วนสัมผัสได้อย่างชัดเจน
“โบราณสถานเทพมารไท่ชูถูกพวกเขาเปิดออกแล้ว!”
ผู้อาวุโสตระกูลมู่และเฒ่าประหลาดเทียนหยุนสบตากันครั้งหนึ่ง ต่างสามารถมองเห็นรังสีแห่งความลุกลนได้จากแววตาของกันและกัน
“เราไปกันเถอะ!”
ผู้อาวุโสตระกูลมู่รีบตัดสินใจในทันที ล้มเลิกการสังหารญาณมรณะไร้เศียรตัวนี้อย่างเด็ดเดี่ยว ก่อนจะควบคุมเรือรบม่วงทองพายอดฝีมือจำนวนมากที่อยู่ใต้บังคับบัญชาบินไปยังส่วนลึกของหุบเขาแห่งสุสาน
“พวกมันไปแล้ว!”
แววตาของลิ่งฮู๋จื่อเซวียนเป็นประกายขึ้นมา มีชี่มรณะที่มากมายมหาศาลแผ่กระจายออกมาจากตัวญาณมรณะไร้เศียรอย่างต่อเนื่อง แต่เพราะการจากไปของคนตระกูลมู่ ทำให้เขาสูญเสียเป้าหมาย จึงกลับมางุนงงใหม่อีกครั้ง เดินวนไปวนมาอย่างไร้เป้าหมาย
ญาณมรณะไร้เศียรนอนหลับใหลไปแล้ว ไม่มีการต่อต้านแต่อย่างใด ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนหยิบกระบี่หักมาได้อย่างง่ายดาย
แต่ทว่าลิ่งฮู๋จื่อเซวียนยังไม่ทันได้รู้สึกดีใจ สีหน้าก็หม่นหมองลงไปก่อน “แม่งเอ๊ย นี่คือศัสตราวุธชีวีที่กลั่นขึ้นมาโดยวิธีการพิเศษ หากไม่มีพลังอมตะเคล็ดวิชาพิเศษก็กระตุ้นมันไม่ได้!”
“ถอยไป!”
หลัวซิวง้างมือผลักตัวลิ่งฮู๋จื่อเซวียนออกไป ก่อนจะใช้นิ้วมือหนึ่งนิ้ววาดลงกลางอากาศที่ว่างเปล่า เสียงฟึ่บดังขึ้นทีหนึ่ง ก็ทำการผ่าหน้าอกของญาณมรณะไร้เศียรตัวนี้ออกแล้ว
เมื่อชีชีและลิ่งฮู๋จื่อเซวียนเห็นภาพเหตุการณ์ดังกล่าวจึงตกตะลึงหนักมาก ลิ่งฮู๋จื่อเซวียนถามอย่างอดไม่ได้ “นี่บนตัวเจ้ามีของล้ำค่าอะไรกันแน่?”
หลัวซิวไม่ได้อธิบายแต่อย่างใด หยิบขวดหยกออกมาหนึ่งขวด สายตาร่วงลงบนบาดแผลตรงหน้าอกญาณมรณะไร้เศียรที่ถูกผ่าออก แล้วเก็บเลือดสดสีแดงก่ำมาสามหยด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...