มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2323

ญาณมรณะไร้เศียร ณ วินาทีนี้เหมือนคุ้มคลั่งไปแล้ว ภายในเวลาชั่วขณะศักยภาพก็เพิ่มขึ้นไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ โจมตีจนผู้อาวุโสตระกูลมู่และเฒ่าประหลาดเทียนหยุนถดถอยกลับไปอย่างต่อเนื่อง เรือรบม่วงทองพังเสียหายอย่างไม่หยุดหย่อน สั่นเทิ้มจนเสียงดังหึ่ง ๆ ราวกับเสียงร้องไห้ด้วยความเศร้าโศกเสียใจ

“ถึงแม้จะกลายเป็นญาณมรณะแล้ว แต่ความหยิ่งยโสของผู้แข็งแกร่งยังคงอยู่ ญาณมรณะไร้เศียรตัวนี้แทบจะกระตุ้นชี่มรณะทั้งหมดที่อยู่บนร่างกาย แลกกับพลังที่แข็งแกร่ง”ชีชีเพ่งมองไป มองเห็นภาพเหตุการณ์ดังกล่าวพลางพูดพึมพำ

“พูดถูก แต่เดิมทีญาณมรณะก็คงอยู่ได้ด้วยการพึ่งพาชี่มรณะอยู่แล้ว การระเบิดของชี่มรณะจำนวนมาก จะทำให้เขากลับมากลายเป็นศพที่ไร้ศีรษะ นอกเสียจากว่าอนาคตเขาจะผนึกรวมชี่มรณะจำนวนมากใหม่อีกครั้ง ถึงจะสามารถกลายเป็นญาณมรณะได้อีก”หลัวซิวยิ้มพลางพูด เขายึดกุมกฎการเวียนว่ายตายเกิด จึงเข้าใจในเรื่องนี้ดีมากเป็นธรรมดาอยู่แล้ว

แท้จริงแล้วกฎความตายสามารถควบคุมญาณมรณะได้อยู่ แต่ภายในหุบเขาแห่งสุสานแห่งนี้ ไม่มีญาณมรณะที่เขาสามารถควบคุมได้ เนื่องจากผลการฝึกตนของตัวเขาเองต่ำเกินไปหน่อย

โครมคราม……

และในเวลานี้เอง ก็มีเสียงสะเทือนเลื่อนลั่นสะท้อนมาจากส่วนที่ลึกที่สุดของหุบเขาแห่งสุสานแห่งนี้ พลังออร่าที่เก่าแก่มากมายมหาศาลแผ่กระจายออกมา ทำให้ทุกคนที่อยู่ภายในสถานฌาปนนภาสวรรค์ล้วนสัมผัสได้อย่างชัดเจน

“โบราณสถานเทพมารไท่ชูถูกพวกเขาเปิดออกแล้ว!”

ผู้อาวุโสตระกูลมู่และเฒ่าประหลาดเทียนหยุนสบตากันครั้งหนึ่ง ต่างสามารถมองเห็นรังสีแห่งความลุกลนได้จากแววตาของกันและกัน

“เราไปกันเถอะ!”

ผู้อาวุโสตระกูลมู่รีบตัดสินใจในทันที ล้มเลิกการสังหารญาณมรณะไร้เศียรตัวนี้อย่างเด็ดเดี่ยว ก่อนจะควบคุมเรือรบม่วงทองพายอดฝีมือจำนวนมากที่อยู่ใต้บังคับบัญชาบินไปยังส่วนลึกของหุบเขาแห่งสุสาน

“พวกมันไปแล้ว!”

แววตาของลิ่งฮู๋จื่อเซวียนเป็นประกายขึ้นมา มีชี่มรณะที่มากมายมหาศาลแผ่กระจายออกมาจากตัวญาณมรณะไร้เศียรอย่างต่อเนื่อง แต่เพราะการจากไปของคนตระกูลมู่ ทำให้เขาสูญเสียเป้าหมาย จึงกลับมางุนงงใหม่อีกครั้ง เดินวนไปวนมาอย่างไร้เป้าหมาย