มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2328

“เก้าบรรเลงอาดูร!”

สีหน้าอารมณ์ของชีชีเย็นชา ยกขิมโบราณที่อยู่ในอ้อมอกขึ้นมา นิ้วมือทั้งสิบที่ขาวผ่องดุจหยกวางลงบนสายขิม เสียงขิมดังก้อง พลังสังหารพุ่งกระจายออกไปทั่วทุกทิศ

ในฐานะที่เป็นผู้แข็งแกร่งแดนจ้าวมหาเทพขั้นสูง คนที่พูดในเมื่อครู่ก็นึกไม่ถึงเช่นกันว่าแดนมกุฎเทพกระจอก ๆ คนหนึ่งจะกล้าลงมือต่อตนเอง เมื่อเห็นว่าหลัวซิวฟาดกระบี่มาทางตัวเอง จึงมีรอยยิ้มที่ดุร้ายปรากฏบนใบหน้าเขา

“ไอ้คนไม่รู้จักความเป็นความตาย!”

เขาตะคอกอย่างโกรธเกรี้ยวครั้งหนึ่ง แล้วใช้มือขยำไปทางกระบี่เทพที่หลัวซิวฟันสับมา เขาไม่ได้เก็บการโจมตีของมกุฎเทพคนหนึ่งมาใส่ใจเลยด้วยซ้ำ

ฟึ่บ!

เลือดสีแดงสดพุ่งกระฉูด สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป ร่างกายถอยหลังกลับไปอย่างรวดเร็ว มือข้างหนึ่งร่วงหล่นลงไปจากท้องฟ้า บริเวณหน้าอกถูกฟันจนเกิดเป็นรอยกระบี่หนึ่งจุด เลือดสีแดงสดไหลหลั่ง หากไม่ใช่เพราะเขาตอบสนองเร็ว เกรงว่าคงจะถูกผ่าจนแยกออกเป็นสองท่อนแล้ว

“ช่างเป็นกระบี่ที่คมยิ่งนัก!”ภายในจิตใจเขาทั้งกลัวทั้งตะลึงทั้งโกรธ

“มนุษย์เราร่วงโรยไปตามกาลเวลา......”

หลัวซิวก้าวเดินไปข้างหน้า ง้างกระบี่ร่องฟ้าขึ้นมา วิถีแห่งไร้ลักษณ์วิวัฒนาการกฎเวลาปลุกเสกบนกระบี่ แสงกระบี่สีขาวเงินดวงหนึ่งจึงฟาดฟันออกไป

เห็นได้ชัดเจนเลยการลงมือโจมตีในครั้งนี้ของหลัวซิวไม่เร็วแต่อย่างใด ทว่าในสายตาของผู้แข็งแกร่งจ้าวมหาเทพขั้นสูงคนนั้น การโจมตีดังกล่าวกลับมาถึงตรงหน้าเขาภายในเสี้ยววินาทีเดียว

ซึ่งนี่คือผลของการใช้กฎเร่งเวลา อีกทั้งภายใต้ผลกระทบจากพลังแห่งกฎ ทำให้ผู้แข็งแกร่งจ้าวมหาเทพขั้นสูงคนนั้นถึงกับรู้สึกว่าเวลาหมื่นปีได้ผ่านพ้นไปภายในเสี้ยววินาทีเดียว

“นะ……นี่คือกฎเวลาหรือ?”