มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2336

โล่ทหารจักรวรรดิลอยออกมาจากร่างของหลัวซิว ต้านทานดาบนี้เอาไว้ แต่พลังดาบของอีกฝ่ายนั้นทรงพลังยิ่งนัก หลัวซิวถูกฟันลอยออกไปในทันที ถอยหลังติดต่อกันสิบกว่าก้าว

“กึ่งจักรพรรดิเทพ!” รูม่านตาของหลัวซิวหดลง นับตั้งแต่ที่ผลการฝึกตนของเขาบรรลุถึงแดนมกุฎเทพ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้

กึ่งจักรพรรดิเทพผู้หนึ่ง สามารถไม่เห็นผู้คนที่ต่ำกว่าจักรพรรดิเทพอยู่ในสายตา หากไม่ใช่เพราะอาศัยอาวุธจักรวรรดิป้องกัน ทุกอย่างที่เกิดในเมื่อสักครู่ เกรงว่าคงไม่ง่ายอย่างแค่ถอยหลังหลายก้าวแล้ว

“ที่แท้ก็มีอาวุธจักรวรรดิคุ้มครองกายนี่เอง มิน่าถึงได้ยโสโอหัง แต่แค่อาศัยความสามารถอันน้อยนิดของเจ้า มีอาวุธจักรวรรดิก็ยังเป็นเพียงมดเล็ก ๆ ตัวหนึ่ง!”

ผู้แข็งแกร่งเผ่าเสือขาวลงมืออีกครั้ง แรงกดดันจากดาบรบสีทองถาโถมเข้ามา ปริภูมิแตกสลาย แสงดาบเปล่งประกาย พลังอำนาจฮึกเหิม

สวบ!

เงาร่างของหลัวซิวหายไปในพริบตา ดาบฟันเพียงความว่างเปล่า รอยยิ้มเยาะเย้ยปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของผู้แข็งแกร่งเผ่าเสือขาว กวาดฟันดาบรบ เล็งเป้าไปที่หลัวซิวที่อยู่ไกลออกไป

“ไม่จบไม่สิ้นหรืออย่างไร?”

หลัวซิวขมวดคิ้ว ยื่นมือออกไปจับ เงาร่างคนผู้หนึ่งปรากฏขึ้นมาในมือ เป็นมู่จื่อเซียวนั่นเอง

เขาเอามู่จื่อเซียวบังไว้ด้านหน้าของตนเอง หากผู้แข็งแกร่งเผ่าเสือขาวคนนั้นดึงดันที่จะลงมือ เช่นนั้นก็จะต้องสังหารมู่จื่อเซียวก่อนเป็นอันดับแรก

“หยุดนะ!”

เมื่อคนตระกูลมู่เห็นเช่นนี้ก็สีหน้าเปลี่ยนไปทันที จ้าวมหาเทพหลายคนต่างลงมือพร้อมกัน ต้านรังสีดาบของผู้แข็งแกร่งเผ่าเสือขาวเอาไว้

ในตอนที่คนตระกูลมู่ต้านรังสีดาบนั่นเอง หลัวซิวไม่ลังเลเลยสักนิด กระโดดลอยตัวขึ้น กลายร่างเป็นลำแสง หายลับไปไกลในทันที

“ต่ำช้าสารเลวที่เอ๊ย!”