มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2350

วินาทีที่ออกมาจากรูปปั้นบรรพบุรุษ หลัวซิวก็สื่อสารกับอสูรกลืนจิต ผ่านทางห้วงความคิด จิตใจเชื่อมโยงกัน

“โฮกกก!”

อสูรกลืนจิตที่หมอบอยู่บนไหล่ของเขาพลันลืมตาขึ้น แสงโลหิตอันดุร้ายพุ่งออกมาจากดวงตาของมัน เงยหน้าร้องคำราม แล้วกระโดดขึ้น ปรากฏร่างจริงออกมา

ชนเผ่าราชันย์อสูรกลืนจิตที่บรรลุถึงแดนจ้าวมหาเทพขั้นสูงสุด ร่างแท้นั้นใหญ่มหึมา ลอยอยู่บนท้องฟ้าเหนือแท่นบูชา กรงเล็บที่น่ากลัวทั้งแปดเปล่งแสงเย็นยะเยือกบาดใจคน สามารถทำลายภัณฑ์ล้ำจ้าวมหาเทพได้อย่างง่ายดาย

“ก็แค่อสุรกายจ้าวมหาเทพขั้นสูงสุดตัวหนึ่งเท่านั้นเอง......” บรรดาจักรพรรดิเทพต่างก็ไม่เห็นอยู่ในสายตา อสูรกลืนจิตอานุภาพล้มฟ้า แต่ในสายตาของพวกเขา กลับไม่เป็นอันตรายใด ๆ ได้เลย

ในตอนนี้เอง จู่ ๆ ร่างใหญ่มหึมาของอสูรกลืนจิตก็ได้ส่องลำแสงเจิดจรัสออกมา ร่างของมันหดเล็กลงด้วยความเร็วที่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า จนสุดท้ายก็ได้กลายเป็นลำแสงสายหนึ่ง รวมร่างเป็นหนึ่งเดียวกับหลัวซิว

ในวินาทีนี้ หลัวซิวสัมผัสได้ถึงพลังมหาศาลเติมเข้ามายังร่างกายของตนเอง ร่างเนื้อ ผลการฝึกตน และตัวสำนึกของเขา ต่างกำลังเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง!

เพียงชั่วพริบตา จากผลการฝึกตนมกุฎเทพขั้นสอง ก็ได้เพิ่มขึ้นมาเป็นมกุฎเทพขั้นสามแล้ว จากนั้นก็ถึงจุดคอขวดแล้วปะทุต่อไป บรรลุถึงมกุฎเทพขั้นสี่!

แน่เป็นการเพิ่มพลการฝึกตนโดยการอาศัยพลังจากภายนอก ไม่ใช่การที่ผลการฝึกตนของหลัวซิวเองได้เพิ่มระดับ ดังนั้นจึงไม่ทำให้เกิดทัณฑ์สายฟ้าพิโรธ

รัศมีพลังบนร่างกายของหลัวซิวแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ไม่นานนัก ก็ได้เพิ่มมาถึงมกุฎเทพขั้นเจ็ด!

และหลังจากที่ผลการฝึกตนของเขาได้เพิ่มขึ้นถึงมกุฎเทพขั้นเจ็ดแล้วนั้น การควบคุมที่เขามีต่อพลังแห่งกฎ ก็ได้บรรลุถึงแดนใหม่เช่นเดียวกัน จากที่ควบคุมกฎขึ้นแปด ก็ได้บรรลุถึงขันควบคุมกฎขั้นเก้า!

ทั้งหมดนี้ไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น ผลการฝึกตนของหลัวซิวยังคงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็ได้มาถึงแดนจ้าวมหาเทพเป็นที่เรียบร้อย!