มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2354

ลูกแก้วความเป็นตาย!

ลูกแก้วดังกล่าวเป็นสมบัติที่กลายมาจากเศษกงล้อวัฏจักรธรรม ซึ่งมีกฎสองระดับความเป็นตายดั้งเดิมแฝงซ่อนอยู่

สีหน้าของเจ้าหอยอดอัมพรเปลี่ยนไปเล็กน้อย มีม่านแสงที่แวววาวจับตาแย้มบานออกมาจากไม้เซียนในมือ ลูกแก้วความเป็นตายเหมือนตกเข้าไปในบ่อโคลน ราวกับถูกทำให้หยุดนิ่งยังไงอย่างนั้น

เจ้าหอยอดอัมพรกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเยาะเย้ย แล้วปล่อยฝ่ามือไปทางหลัวซิว

หมัดจ้านเทียน!

เงาแห่งวิญญาณวีรบุรุษปรากฏอีกครั้ง หลัวซิวปล่อยหมัดออกไป จนทำให้ฟ้ามืดดินมัว จิตสังหารสูงเทียมฟ้า

ปั้ง! ปั้ง!

เสียงปั้งดังขึ้นสองครั้ง ฝ่ามือหนึ่งของเจ้าหอยอดอัมพรกระแทกลงบนตัวหลัวซิว ส่วนหมัดจ้านเทียนของหลัวซิวก็กระแทกลงหน้าอกเจ้าหอยอดอัมพรอย่างไม่เกรงใจเช่นกัน

ร่างกายของหลัวซิวกระเด็นลอยออกไปข้างหลัง มีเลือดไหลออกมาจากมุมปาก ชุดเกราะที่ไม่สมบูรณ์หักล้างพลังโจมตีไปได้เกือบครึ่ง เขาใช้ร่างยุทธ์ร่างเนื้อต้านทานเอาไว้ ทว่าก็สาหัสไม่เบาเช่นกัน อย่างไรเสียผลการฝึกตนเพิ่มขึ้นหนึ่งแดนใหญ่เพราะอาศัยอภินิหารรวมร่าง แต่ร่างยุทธ์ร่างเนื้อก็ยังคงอยู่ระดับจ้าวมหาเทพเช่นเคย ซึ่งไม่ใช่ระดับจักรพรรดิเทพ

ทว่าเจ้าหอยอดอัมพรก็ไม่ดีไปกว่ากันเท่าไหร่นัก เขาไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งกลั่นร่างแต่อย่างใด พลังเทพคุ้มกันร่างถูกหมัดจ้านเทียนของหลัวซิวโจมตีจนแตกสลาย ชุดคลุมยาวบนตัวถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ สภาพเลือดเนื้อเละจนลางเลือน

“นายท่าน ข้าใกล้จะทนไม่ไหวแล้ว”

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงของอสูรดูดจิตดังขึ้นมาในตัวหยั่งรู้ของหลัวซิว ภายใต้สภาวะอภินิหารรวมร่าง ความรู้สึกของหลัวซิวและอสูรดูดจิตอยู่ในสถานะเชื่อมต่อกัน

เนื่องจากภูมิฐานของหลัวซิวลึกซึ้งมากเกินไป เขาที่อยู่ในสภาวะจ้าวมหาเทพขั้น 2 สามารถปลดปล่อยกำลังรบที่เทียบทัดจักรพรรดิเทพออกมา เมื่อต่อสู้โดยที่อยู่ในสภาวะเช่นนี้อย่างต่อเนื่อง ทำให้ต้องสูญเสียผลการฝึกตนเป็นจำนวนมาก จากผลการฝึกตนแดนจ้าวมหาเทพขั้นสูงดั้งเดิมของอสูรดูดจิต ยากที่จะประคองต่อไปได้

หากอยู่ภายใต้สถานการณ์ปกติ รักษาอภินิหารรวมร่างให้คงอยู่ได้ 15 นาที แต่เมื่ออยู่ภายใต้สภาวะการต่อสู้ระดับสูงเช่นนี้ ระยะเวลาดังกล่าวจึงลดลงไปเยอะมาก ๆ