มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2364

ณ โลกเสวียนเทียน สำนักหนึ่งที่มีนามว่าเขาเทียนเยว่มีสตรีสองนางกำลังนั่งท่าขัดสมาธิอยู่ภายในหุบเขาของสำนักเขา พวกนางกลืนและคายปราณทิพย์ฟ้าดิน กำลังเพ็ญตนอย่างขยันหมั่นเพียร

เขาเทียนเยว่เป็นเพียงสำนักธรรมดาทั่วไปสำนักหนึ่ง ภายในสำนักมีผู้แข็งแกร่งเทพมารสองคน ไม่มีผู้แข็งแกร่งระดับเทพฟ้าคอยปกปักรักษาแต่อย่างใด และสตรีทั้งสองนางนี้มาถึงเขาเทียนเยว่หลายสิบปีแล้ว ต่างเป็นผู้อาวุโสของเขาเทียนเยว่

ในฐานะที่เป็นผู้อาวุโสของเขาเทียนเยว่อย่างน้อยก็มีผลการฝึกตนอยู่ที่แดนมหาจักรพรรดิยุทธ์์ สตรีทั้งสองนางนี้ คนหนึ่งคือมหาจักรพรรดิยุทธ์์ขั้นสูง คนหนึ่งคือมหาจักรพรรดิยุทธ์์ขั้น 8

หุบเขาแห่งนี้คือสถานที่ฝึกตนของผู้อาวุโสทั้งสองนางนี้ ในวันธรรมดาจะไม่มีผู้อื่นมารบกวน

ทันใดนั้นเอง ตัวต้องห้ามบริเวณทางเข้าหุบเขาก็ถูกผู้อื่นสัมผัส หนึ่งในสตรีที่อยู่ในชุดกระโปรงยาวสีเขียวลืมตาทั้งสองข้างขึ้นมากะทันหัน แล้วแผ่ตัวสำนึกออกไป ก่อนจะพบว่ามีผู้ชายที่อยู่ในชุดคลุมยาวสีขาวคนหนึ่งปรากฏบริเวณทางเข้าหุบเขา

ชายดังกล่าวอมยิ้ม บนสีหน้าอารมณ์มีความหยิ่งยโสปนอยู่เล็กน้อย ไขว้มือทั้งสองข้างไว้ด้านหลัง ราวกับสัมผัสกระแสตัวสำนึกได้ จึงอมยิ้ม “ใช่ศิย์น้องลู่หรือไม่? ได้ยินมาว่าศิษย์น้องฮู๋กำลังจะทลายประตูแห่งกฎเกณฑ์บรรลุเป็นเทพมารแล้ว ศิษย์พี่ข้าทราบข่าวจึงเดินทางมา ไม่ทราบว่ามีจุดใดที่สามารถช่วยเหลือได้หรือไม่?”

ผู้ชายที่ลักษณะดูเป็นวัยรุ่นคนนี้มีนามว่าหมินเฉิน ดูเหมือนจะเป็นวัยรุ่น แท้จริงแล้วเขาคือเทพมารที่ฝึกตนมาหมื่นกว่าปี มีตำแหน่งและอำนาจสูงส่งในเขาเทียนเยว่ซึ่งเป็นรองเจ้าสำนัก เบื้องบนเขามีเจ้าสำนักอีกคนหนึ่ง ก็เป็นเทพมารเช่นกัน ผลการฝึกตนสูงกว่าเขาขั้นหนึ่ง อยู่ในแดนเทพมารช่วงกลาง

ลู่เมิ่งเหยาขมวดคิ้วลงเล็กน้อย มองถ้ำที่อยู่ห่างจากตัวเองไม่ไกลรอบหนึ่ง ฮู๋ชิงชิงปิดขังอยู่ภายในมานานมาก ๆ แล้ว กำลังตกตะกอนภูมิฐาน เตรียมพร้อมที่จะทลายสู่แดนเทพมารในทีเดียว

ครั้นเมื่อพวกนางทั้งสองคนเข้าร่วมเขาเทียนเยว่ใหม่ ๆ รองเจ้าสำนักหมินเฉินนี่เคยแสดงพฤติกรรมบางอย่างเพื่อบอกเป็นนัยให้พวกนาง ทว่าพวกนางทั้งไม่เคยสนใจด้วยซ้ำ

ปัจจุบันฮู๋ชิงชิงใกล้จะบรรลุสู่แดนเทพมารแล้ว หมินเฉินนี่กลับมาเวลานี้ ลู่เมิ่งเหยารู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามไม่ได้มีความประสงค์ดีแต่อย่างใด

โครม!

หมินเฉินลงมือโดยไม่ลังเลใจเลยแม้แต่น้อย เขาเรียกตราประทับที่มีแสงสีทองเป็นประกายระยิบระยับออกมาหนึ่งตรา กลายเป็นภูเขาที่สูงใหญ่ แล้วพุ่งชนใส่ค่ายกลต้องห้ามที่จัดวางอยู่บริเวณรอบหุบเขาอย่างรุนแรง

เสียงดังสะเทือนเลื่อนลั่น มีรัศมีเทวแย้มบานออกมาจากหุบเขาแล้วกลายเป็นเกราะป้องกัน ภายใต้การพุ่งชนอย่างรุนแรงของตราประทับ ทำให้หุบเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

“นี่รองเจ้าสำนักหมายความว่าอย่างไร?”ลู่เมิ่งเหยาพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธเกรี้ยว

“ศิษย์น้องลู่เข้าใจผิดแล้ว มหาทัณฑ์เทพมารของศิษย์น้องฮู๋กำลังจะย่างกรายมาถึง เรื่องใหญ่เช่นนี้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ศิษย์พี่ต้องคุ้มกันให้นางด้วยตนเองถึงจะวางใจได้”หมินเฉินยิ้มอ่อนทีหนึ่ง ทว่ากิริยาท่าทางบนมือกลับไม่หยุดลงเลยแม้แต่น้อย โจมตีค่ายกลต้องห้ามของหุบเขาอย่างต่อเนื่อง