มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2377

“มึง! ……”เมื่อถูกหลัวซิวเหยียดหยามเช่นนี้ อี้ซิวเชิงจึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ วินาทีนี้คนอื่น ๆ ล้วนเข้าไปในหุบเขาทุคติหมดแล้ว อารมณ์เขาฮึกเหิมมากจนอยากสังหารหลัวซิวบัดนี้เลย

แต่เขาก็ทราบเช่นกันว่าที่นี่คืออาณาบริเวณของเผ่าจี้ หากสังหารหลัวซิวที่นี่จริง ๆ เผ่าจี้ต้องไม่ปล่อยเขาไปแน่ และมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิก็ใช่ว่าจะคุ้มกันตนเองเสมอไป 

“เจ้าเด็กเดรัจฉานมึงปากดีไปก่อนเถอะ หากมีโอกาสกูจะฆ่ามึงอย่างแน่นอน!”อี้ซิวเชิงระงับจิตสังหารในใจเอาไว้ ทิ้งท้ายด้วยคำพูดที่ดุดันประโยคหนึ่ง ก่อนจะหันหลังแล้วเดินเข้าไปในหุบเขาทุคติ

หลัวซิวไม่ได้เก็บมาใส่ใจ สำหรับเขาแล้ว เขามีอุบายไม่เพียงอย่างเดียวเท่านั้นที่สามารถสังหารจักรพรรดิเทพขั้น 1 คนหนึ่ง 

เมื่อหลัวซิวเดินเข้าไปในแดนหุบเขาทุคติ เหล่าจักรพรรดิเทพที่เข้ามาก่อนหน้านี้ล้วนหายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว เขาทราบอยู่ว่าคนเหล่านั้นได้เข้าไปยังส่วนลึกของแดนปริศนาแล้ว สำหรับจักรพรรดิเทพเหล่านั้น สมบัติบางอย่างในหุบเขาทุคติไม่ต้องตาพวกเขาด้วยซ้ำ เป้าหมายเพียงหนึ่งเดียวของพวกเขามีเพียงวังเทียนหมิงนั่น

ตลอดช่วงสิบปีที่ผ่านมานี้ ขณะที่หลัวซิวกลั่นหุ่นเชิดจักรพรรดิเทพ นายแห่งเผ่าจี้และเหล่าผู้อาวุโสก็เคยเข้ามาสำรวจในหุบเขาทุคติหลายครั้งเช่นกัน มีเพียงเข้าใจสถานที่ดังกล่าวยิ่งมาก ถึงจะยึดกุมสิทธิ์ในการโน้มนำเรื่องใดเรื่องหนึ่งมากขึ้น 

หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง หลัวซิวก็มาถึงเขตพื้นที่ที่ถูกชี่ทมิฬจิ่วโยวผนึกไว้อีกครั้ง 

เขาเห็นว่าจักรพรรดิเทพทั้งหลายก็หยุดอยู่ ณ ที่แห่งนี้เช่นกัน มหาจักรพรรดิยุทธ์์จ้านเทียนขมวดคิ้วพลางมองมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิรอบหนึ่งพลางพูด: “ท่านผู้อาวุโสขอรับ ชี่ทมิฬจิ่วโยวของที่นี่น่าจะเป็นชี่ที่ท่านทิ้งไว้เมื่อปีนั้นใช่หรือไม่?”

ต่างเป็นมหาจักรพรรดิยุทธ์์เหมือนกัน มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิคือผู้แข็งแกร่งเมื่อหลายร้อยล้านปีก่อน ดังนั้นการที่มหาจักรพรรดิยุทธ์์จ้านเทียนเรียกเขาว่าผู้อาวุโสนั้น ก็เป็นเรื่องที่ปกติมาก ๆ