มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2427

“ไสหัวไป!”

หลัวซิวเบื่อที่จะเสวนากับเขา ยกมือโบกทีหนึ่ง ชี่จิ้งที่เกะกะระรานก็ระเบิดออกมา ปัดกวาดจอมยุทธ์ราชาเทพคนดังกล่าวกระเด็นออกไปจนเสียงดังสะเทือนเลื่อนลั่น กลายเป็นจุดดำตรงขอบฟ้า กระทั่งหายไปในที่สุด 

“เจ้า......”

สีหน้าของสตรีที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเปลี่ยนไป นางนึกไม่ถึงเลยว่าคนดังกล่าวจะจองหองเช่นนี้ บังอาจลงมือบนอาณาบริเวณของตระกูลหลี่แห่งดาวเทียนเชี่ยน

“เจ้าคือผู้ใดกันแน่?”นางก้าวถอยหลังกลับไปหนึ่งก้าวอย่างระมัดระวังขฌ ฝ่ายตรงข้ามบังอาจจองหองพองขนเช่นนี้ เห็นได้ชัดเจนมากเลยว่าเขาไม่ใช่คนทั่วไป 

“เจ้าไม่มีสิทธิ์มาถามข้า หากข้าต้องการฆ่าเจ้า ข้าไม่ต้องใช้แม้แต่นิ้วเดียว”หลัวซิวพูดอย่างเยือกเย็น ส่วนอสูรดูดจิตก็ปลดปล่อยอาณาจักรของตนเองออกมา ทำการพันธนาการสตรีที่อยู่ฝั่งตรงข้ามไว้โดยตรง 

เวิ่ง!

วินาทีต่อไป หว่างคิ้วของหลัวซิวก็สั่นเทิ้ม มีกระบี่แห่งตัวสำนึกเล่มหนึ่งตัดสับออกมา ทะลวงตัวหยั่งรู้ของสตรีดังกล่าวภายในชั่วลมหายใจเดียว เริ่มสอดแนมความทรงจำของนาง

จากความทรงจำของนางหญ หลัวซิวก็พอจะทราบแล้วว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับตระกูลหลี่แห่งดาวเทียนเชี่ยนนี่กันแน่ จะว่าไปเรื่องนี้ก็มีความเกี่ยวข้องกับเขาเช่นกัน 

ครั้นเมื่อขณะที่เขาทิ้งหลี่ยู่และเย่ห้าวหรานไว้ที่นี่ เขาได้รับเศษฎีกาค่ายและคัมภีร์โอสถแล้ว อีกทั้งข้อมูลวรยุทธ์จำนวนมากที่ได้รับจากเงาสะท้อนวัฏสงสาร

และเป็นเพราะทั้งหมดนี้นี่เอง ถึงได้ทิ้งรากเหง้าแห่งภัยพิบัติไว้ให้หลี่ยู่และเย่ห้าวหราน มีผู้อื่นต้องการสิ่งเหล่านั้นจึงส่งผลให้ความหายนะมาเยือน 

เคลื่อนไหวตัวสำนึก ก็ทำให้สตรีนางนี้หมดสติไปในทันที อสูรดูดจิตคำรามทีหนึ่ง เสียงคำรามที่ดังก้องกังวานเหมือนดั่งเสียงคำรามมังกร ดังก้องอยู่บนนภาทั้งดาวเทียนเชี่ยน