มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2491

หลังจากล้มล้างตระกูลจ้าวไปแล้ว หลัวซิวไม่ได้ซักถามเรื่องราวที่เกิดขึ้นในตระกูลฉีอีก เมื่อเขาพาเสี่ยวเจียงหมิงปรากฏตรงหน้าช่าจื่อเยียน ช่าจื่อเยียนก็ปล่อยโฮออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ 

ไม่ว่าจะเป็นช่าจื่อเยียนหรือเสี่ยวเจียงหมิง ต่างไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ เสี่ยวเจียงหมิงก็เหมือนอย่างที่หลัวซิวกล่าวมาจริง ๆ รูปร่างลักษณะของเขายังคงเป็นเด็กเช่นเคย ไม่ได้เจริญเติบโตขึ้นเพราะกาลเวลาที่ล่วงเลยไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อหลัวซิวไม่พูด ก็จะไม่มีผู้ใดทราบ เพื่อเป็นการฟื้นคืนชีพเสี่ยวเจียงหมิง เขาได้ย้อนเวลากลับและตนก็เกือบเสียชีวิตไปด้วย 

“ท่านชาย……”

ตลอดช่วงหลายวันที่ผ่านมานี้ ฉียู่หรงล้วนยุ่งอยู่กับกิจธุระในตระกูล นางหาเวลาว่างจากงานที่ยุ่งเหยิงมาพบหลัวซิว

นางไม่ได้ถามหลัวซิวว่าเหตุใดจึงต้องลงมายังโลกามนุษย์ สำหรับนางแล้ว ตัวนางเองเฝ้ารำพึงหาและอยากเจอเขาทุกวินาที และในเมื่อเขามาแล้ว เหตุใดจึงต้องถามถึงเหตุผลด้วยเล่า?

สิ่งที่นางรู้สึกใส่ใจมากกว่ากลับเป็นเรื่องที่หลัวซิวจะจากไปเมื่อใด เนื่องจากนางทราบอยู่ว่าทันทีที่หลัวซิวจากไปแล้ว การที่นางอยากจะพบเขาอีกครั้งนั้น ก็ไม่รู้แล้วว่าต้องรออีกนานเท่าไหร่ 

นั่งประจันหน้ากัน ฉียู่หรงลุกขึ้นมาชงชาให้เขาอย่างอ่อนโยน หลัวซิวมองดูกิริยาท่าทางของนางพลางถอนหายใจในใจเบา ๆ ก่อนจะพูด: “ยู่หรง เจ้ายังวางแผนที่จะอยู่ที่นี่ต่อหรือ? จะไม่ไปยอดอัมพรพร้อมข้าจริง ๆ หรือ?”

ร่างกายอันอ่อนช้อยของฉียู่หรงสั่นคลอนเล็กน้อย “ท่านชายอยากให้ข้าไปพร้อมท่านมากเลยหรือ?”

หลัวซิวยกถ้วยชาขึ้นมา “สุดท้ายแล้วโลกะดาราอัมพรเทวก็เป็นเพียงห้วงดาราระดับล่าง เมื่อเจ้าอยู่ที่นี่ก็จะไม่มีวันบรรลุถึงแดนจ้าวมหาเทพ เจ้าไม่ใฝ่หาฟ้าดินที่กว้างใหญ่กว่าหรือ? เหตุใดจึงต้องเฝ้ารักษาอยู่ในตระกูลฉีด้วย?”

“ข้ารู้ว่าตระกูลฉีมีความสำคัญต่อเจ้ามาก แต่ข้าสามารถจัดแจงเรื่องทุกอย่างเพื่อเจ้าได้ ข้าสามารถทิ้งทางหนีทีไล่ไว้ให้ตระกูลฉี ทำให้ไม่มีผู้ใดสามารถแตะต้องตระกูลฉีที่อยู่ในโลกะดาราอัมพรเทวได้”

สามารถพูดได้เลยว่าฉียู่หรงเป็นหนึ่งในคนใกล้ชิดที่หลัวซิวใส่ใจ หากเปลี่ยนเป็นผู้อื่น หลัวซิวไม่มีทางพูดคำพูดเหล่านี้ออกมาด้วยซ้ำ