มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2532

“ช่วงนี้เกาะเทียนเหอมีการเคลื่อนไหวอะไรหรือไม่?”หลัวซิวผงกหัว ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปในจวนพลางถามอย่างเรื่อยเปื่อย 

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของหลัวซิว เสิ่นปิงหยูจึงยิ้มอย่างขมขื่นในใจ สตรีทั้งสองนางนั้นต่างชอบหลัวซิว แต่ดูเหมือนตัวหลัวซิวเองจะไม่รู้สึกอะไร ดูท่าผู้ที่รักข้างเดียวไม่ได้มีเพียงนางคนเดียว

“ช่วงนี้เกาะเทียนเหอเหมือนหายเข้าไปในกลีบเมฆยังไงอย่างนั้น ไม่มีการเคลื่อนไหวที่พิเศษใด ๆ เลยนะเจ้าคะ”ฉียู่หรงตอบกลับ 

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลัวซิวจึงรู้สึกโล่งอกเล็กน้อย ดูท่าหลังจากจัดการพวกซูอี้เฉินไปได้แล้ว เกาะเทียนเหอก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ แล้ว ถึงแม้พวกซูอี้เฉินจะหวนกลับคืนมาใหม่ แต่ก็ไม่มีทางปรากฎในนามเกาะเทียนเหอได้อีกแน่นอน 

เวลานี้หลัวซิวถึงจะนึกขึ้นมาได้แล้วกล่าวแนะนำ: “คนนี้คือสหายของข้า เป็นเทพธิดแห่งวังเซียนมหาวาล เสิ่นปิงหยู”

“ทั้งสองคนนี้นี่คือสหายของข้า นายท่านตระกูลฉี ฉียู่หรง ช่าจื่อเยียน”

สตรีทั้งสามนางพูดคุยกันพอเป็นพิธีรีตองรอบหนึ่ง จากนั้นผู้คนก็พากันเข้าไปนั่งลงในห้องโถงใหญ่ตระกูลฉี จากนั้นหลัวซิวก็ชี้แจงสาเหตุในการมาเยือนโดยตรง 

“ปัจจุบันเรื่องราวของเกาะเทียนเหอถูกจัดการชั่วคราวแล้ว ข้าก็ควรกลับยอดอัมพรแล้วเช่นกัน”หลัวซิวกล่าวเช่นนี้ 

เมื่อได้ยินว่าหลัวซิวจะกลับไป สีหน้าของฉียู่หรงก็ดูหม่นหมองลงไปเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด ใจนางอยากกลับยอดอัมพรพร้อมกับหลัวซิวมาก ๆ แต่กลับทราบอยู่ว่านอกเสียจากวันหนึ่งหลัวซิวจะยอมรับตัวเอง มิเช่นนั้นเมื่อตามเขาไปแล้ว ก็จะไม่มีดอกผลอะไรเช่นกัน บางทีชั่วชีวิตนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างนางและเขาอาจเป็นได้เพียงสหายที่ค่อนข้างใกล้ชิดกันเท่านั้นเอง

หลัวซิวก็ทราบความคิดในใจฉียู่หรงเช่นกัน แต่เขาก็ทำอะไรกับเรื่องนี้ไม่ได้ เขาไม่มีทางใช้เรื่องของความรู้สึกมาหลอกตัวเอง และไม่มีทางหลอกฉียู่หรงเช่นกัน ซึ่งนี่คือหลักการที่เขายึดถือ

ความรักจำเป็นต้องมีบุพเพสันนิวาส บางทีระหว่างพวกเขานั้นมีวาสนาต่อกัน แต่กลับไม่มีความรู้สึกเช่นนั้น……