มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2541

ทั้งสามขั้นตอนนี้ดูเหมือนจะง่าย ทว่าแท้จริงแล้วทุกขั้นตอนนั้นยากลำบากมาก หากไม่ใช่เพราะยึดกุมวิชาฎีกาค่าย มาตรแม้นว่าใช้วิถีไร้ลักษณ์อนุมานอย่างสุดกำลังสามารถ หลัวซิวก็ไม่มีทางทำถึงขั้นนี้ได้ 

ขั้นตอนที่สามที่สำคัญที่สุดก็เป็นขั้นตอนที่ยากที่สุดเช่นกัน เนื่องจากการที่จะทำขั้นตอนนี้ให้สำเร็จได้นั้น จำเป็นต้องเผชิญหน้าต่อกรกับพลังของมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลโดยตรง 

“สักพักไม่ว่าข้าจะทำอะไร เจ้าก็ห้ามลงมือเด็ดขาด ห้ามใช้ตัวสำนึกและผลการฝึกตนของเจ้า เข้าใจหรือไม่?”หลัวซิวพูดกระแทกเสียงต่ำ 

เมื่อเห็นว่าสีหน้าหลัวซิวดูเข้มงวดเช่นนี้ คาดิสลาร์จึงขมวดคิ้ว “แล้วถ้าเกิดนายท่านตกอยู่ในความอันตรายจะทำอย่างไรขอรับ?”

“ถึงแม้ข้าจะตกอยู่ในความอันตราย เจ้าก็ลงมือช่วยเหลือไม่ได้ เนื่องจากทันทีที่มหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลสัมผัสได้ว่ามีออร่าของเจ้าปรากฏ พลานุภาพในทุก ๆ ด้านของค่ายกลก็จะถูกระเบิดออกมา ทุกสิ่งอย่างที่อยู่ในหุบเขาจะมอดไหม้ ไม่เพียงเจ้าเท่านั้น ข้าเองก็จะตายอยู่ที่นี่เช่นกัน!”

หลัวซิวส่ายหน้า “หากเจ้าไม่อยากให้ทั้งหมดที่ข้าทำไปในเมื่อครู่นี้สูญเปล่าละก็ เจ้าปฏิบัติตามคำสั่งของข้าจะดีกว่า”

อดีตคาดิสลาร์เคยติดตามหลัวซิวมายาวนานมาก ๆ จึงย่อมทราบอยู่แล้วว่าในเมื่อหลัวซิวพูดเช่นนี้ หากไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของเขา มันมีโอกาสก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่ไม่มีวันกู่กลับคืนมาอีกได้เลยจริง ๆ 

“นายท่าน ข้าจักปฏิบัติตามคำสั่งของท่านขอรับ!”คาดิสลาร์พยักหน้าพลางพูด จิตใจเขายังคงใฝ่หาอิสรภาพอยู่เช่นเคย มิเช่นนั้นละก็เขาก็ไม่ยอมให้นายท่านเอาชีวิตไปเสี่ยงหรอก

“เก็บออร่าของเจ้ากลับไป อย่าปล่อยให้รั่วไหลออกมาแม้แต่เสี้ยวเดียว!”

หลัวซิวตะคอกเสียงดังลั่น ถัดจากนั้นเงาร่างของเขาก็ลอยขึ้นกลางอากาศ ย่างกรายขึ้นสู่ท้องฟ้า ยกมือโบกทีหนึ่ง ธงค่ายทั้ง 16 ผืนก็บินออกไป หลังจากธงค่ายทุกผืนบินออกไปแล้ว ต่างก็พากันขยายใหญ่ขึ้นพร้อมกับแรงลม กลายเป็นธงแห่งชัยชนะที่เสียงดังฟึดฟัด รัศมีเทวที่ไร้ขอบเขตแย้มบาน