มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2542

“นายท่าน!”

คาดิสลาร์ตกตะลึงมากจนหน้าถอดสี ในความทรงจำเมื่อหลายร้อยล้านปีก่อนของเขา เขาไม่เคยเห็นนายท่านตกอยู่ในสภาพที่น่าเวทนาเช่นนี้มาก่อนเลย

นี่จึงทำให้จิตใจของคาดิสลาร์เต็มเปี่ยมไปด้วยความละอาย หากเขารู้ว่าอันตรายขนาดนี้ละก็ เขายอมที่จะทิ้งอิสรภาพชั่วคราว แต่ก็ไม่ยอมให้นายท่านแบกรับกับความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานที่มากมายเช่นนี้เพราะเขา 

รัศมีทั้งหลายปรากฏบนร่างกายหลัวซิว รัศมีทุกดวงล้วนแวววาวจับตาปานดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง ซึ่งนี่คือยันต์ค่ายที่สลักจารึกลึกเข้าไปในร่างกายโดยการใช้วิชาฎีกาค่าย 

หลังจากระดับฝีมือค่ายกลของเขาบรรลุถึงมหาปรมาจารย์ค่ายเทพระดับ 5 แล้ว เขาก็สลักยันต์ค่ายลงไปในร่างกายตัวเอง ยกระดับขึ้นไปถึงค่ายเทพระดับ 5 ทว่าเมื่ออยู่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ น้ำน้อยก็ยังคงแพ้ไฟอยู่เช่นเคย เป็นเพียงเพราะพลังเซียนลงทัณฑ์สิงเทียนที่แฝงซ่อนอยู่ในมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลนี้มันแข็งแกร่งมากเกินไป 

นี่คือค่ายกลชั้นยอดที่เทพมารระดับแปดคนหนึ่งจัดวางไว้ ส่วนผลการฝึกตนของเขากลับเป็นเพียงเทพมารระดับสามขั้นสูงเท่านั้น 

เวิ่ง!

หว่างคิ้วแยกออก ศิลาผนึกปีศาจบินออกมา ก่อนจะมีแสงเขียวที่สว่างโชดช่วงสาดส่องลงมาจากพลังเต๋าทั้งหลายที่มีเวียนว่ายตายเกิดแฝงซ่อนอยู่ ทำให้ร่างเนื้อที่ใกล้จะแตกสลายของหลัวซิวกลับมามั่นคงใหม่อีกครั้ง

อัสนีสีดำที่บ้านระห่ำค่อย ๆ สงบลง ยันต์ค่ายหนึ่งที่เป็นของมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลในตอนแรก ถูกหลัวซิวใช้เตาที่ผนึกรวมมาจากธงค่ายเก็บไป และกดอัดไว้

เมื่อสูญเสียยันต์ค่ายนั้น ทำให้การโคจรของทั้งมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลได้รับผลกระทบอย่างมาก ณ เสี้ยววินาทีนี้ คาดิสลาร์ก็สัมผัสได้เช่นกันว่าค่ายกลที่ผนึกชีวีของเขาได้หายไปแล้ว!

ถึงแม้ตลอดทั้งขั้นตอนการจะอันตรายไปหน่อย ทว่าผลลัพธ์สุดท้ายกลับเหมือนอย่างที่หลัวซิวคิดคำนวณเอาไว้ในก่อนหน้านี้ทุกประการ