“นายท่าน!”
คาดิสลาร์ตกตะลึงมากจนหน้าถอดสี ในความทรงจำเมื่อหลายร้อยล้านปีก่อนของเขา เขาไม่เคยเห็นนายท่านตกอยู่ในสภาพที่น่าเวทนาเช่นนี้มาก่อนเลย
นี่จึงทำให้จิตใจของคาดิสลาร์เต็มเปี่ยมไปด้วยความละอาย หากเขารู้ว่าอันตรายขนาดนี้ละก็ เขายอมที่จะทิ้งอิสรภาพชั่วคราว แต่ก็ไม่ยอมให้นายท่านแบกรับกับความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานที่มากมายเช่นนี้เพราะเขา
รัศมีทั้งหลายปรากฏบนร่างกายหลัวซิว รัศมีทุกดวงล้วนแวววาวจับตาปานดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง ซึ่งนี่คือยันต์ค่ายที่สลักจารึกลึกเข้าไปในร่างกายโดยการใช้วิชาฎีกาค่าย
หลังจากระดับฝีมือค่ายกลของเขาบรรลุถึงมหาปรมาจารย์ค่ายเทพระดับ 5 แล้ว เขาก็สลักยันต์ค่ายลงไปในร่างกายตัวเอง ยกระดับขึ้นไปถึงค่ายเทพระดับ 5 ทว่าเมื่ออยู่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ น้ำน้อยก็ยังคงแพ้ไฟอยู่เช่นเคย เป็นเพียงเพราะพลังเซียนลงทัณฑ์สิงเทียนที่แฝงซ่อนอยู่ในมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลนี้มันแข็งแกร่งมากเกินไป
นี่คือค่ายกลชั้นยอดที่เทพมารระดับแปดคนหนึ่งจัดวางไว้ ส่วนผลการฝึกตนของเขากลับเป็นเพียงเทพมารระดับสามขั้นสูงเท่านั้น
เวิ่ง!
หว่างคิ้วแยกออก ศิลาผนึกปีศาจบินออกมา ก่อนจะมีแสงเขียวที่สว่างโชดช่วงสาดส่องลงมาจากพลังเต๋าทั้งหลายที่มีเวียนว่ายตายเกิดแฝงซ่อนอยู่ ทำให้ร่างเนื้อที่ใกล้จะแตกสลายของหลัวซิวกลับมามั่นคงใหม่อีกครั้ง
อัสนีสีดำที่บ้านระห่ำค่อย ๆ สงบลง ยันต์ค่ายหนึ่งที่เป็นของมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลในตอนแรก ถูกหลัวซิวใช้เตาที่ผนึกรวมมาจากธงค่ายเก็บไป และกดอัดไว้
เมื่อสูญเสียยันต์ค่ายนั้น ทำให้การโคจรของทั้งมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาลได้รับผลกระทบอย่างมาก ณ เสี้ยววินาทีนี้ คาดิสลาร์ก็สัมผัสได้เช่นกันว่าค่ายกลที่ผนึกชีวีของเขาได้หายไปแล้ว!
ถึงแม้ตลอดทั้งขั้นตอนการจะอันตรายไปหน่อย ทว่าผลลัพธ์สุดท้ายกลับเหมือนอย่างที่หลัวซิวคิดคำนวณเอาไว้ในก่อนหน้านี้ทุกประการ
หลัวซิวนำผลลัพธ์ในการคิดคำนวณของตัวเองบอกเล่าให้คาดิสลาร์ฟัง
ถึงแม้จะมีเวลาไม่ถึงสิบปี แต่ผลลัพธ์นี้ก็ทำให้คาดิสลาร์รู้สึกตื่นเต้นดีใจมากจนผิวหนังแดงเถือก เขาอยากออกไปจากที่นี่แล้วไปดูโลกภายนอกอย่างอดใจรอไม่ไหวแล้ว
“โครมคราม......”
วันนี้ มีเสียงดังสนั่นที่สะเทือนฟ้าสะเทือนดินสะท้อนมาจากเทือกเขาลั่วหยุนที่ลึกลับจนไม่อาจคาดเดาได้ที่ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของยอดอัมพร เสียงคำรามที่น่าทึ่งดังก้องอยู่ในอนัตตา ร่างกายที่สูงหลายร้อยเมตรของคาดิสลาร์ตั้งตระหง่านดั่งสันเขา ทุกครั้งที่ก้าวเดินหนึ่งก้าว แผ่นดินก็จะสนั่นหวั่นไหวทีหนึ่ง ทุกสรรพสิ่งต่างหวาดหวั่นพรั่นพรึง!
มีชายหนุ่มที่อยู่ในชุดคลุมยาวดำคนหนึ่งกำลังนั่งท่าขัดสมาธิอยู่บนไหล่ของยักษ์ผิวหนังสีเขียว นภาเหนือศีรษะยักษ์มีอสูรยักษ์ที่ดุร้ายดั่งมังกรบินวนเวียนอยู่ในเมฆ พลังออร่าดุร้าย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...